Η Ενορία μας
Σύμφωνα μέ τήν χριστιανική διδασκαλία, ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ ζωντανή παρουσία τοῦ Λυτρωτοῦ στόν κόσμο. Τό Σῶμα αὐτό τό συναποτελοῦν ὅσοι εἶναι βαπτισμένοι στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθυνόμενος στούς πιστούς γράφει· «ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους» (Α´ Κορ. 12, 27).
Κατά τήν διδασκαλία τῆς ᾿Ορθοδόξου Ἐκκλησίας μας τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ἀπό τούς ποιμένες (Ἐπισκόπους – Πρεσβυτέρους – Διακόνους) καί τό λαό. Ἐκεῖνο πού διακρίνει τίς δύο τάξεις εἶναι οἱ διακονίες καί οἱ ἁρμοδιότητες στήν Ἐκκλησία. Οἱ κληρικοί μέ τήν χειροτονία τους καθίστανται «διάκονοι τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 4, 1). ῾Η διακονία τους εἶναι δοσμένη ἀπό τόν Θεό. Γράφει σχετικά ἡ ῾Αγία Γραφή· «καί οὕς μέν ἔθετο ὁ Θεός ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν» (Α´ Κορ. 12,28) καί «αὐτός ἔδωκε τούς μέν ἀποστόλους, τούς δέ προφήτας, τούς δέ εὐαγγελιστάς, τούς δέ ποιμένας καί διδασκάλους, πρός καταρτισμόν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφ. 4, 11-12).
Οἱ λαϊκοί ἐπίσης δέν εἶναι παθητικά στοιχεῖα στήν ἐκκλησιαστική ζωή, ἀλλά ἐνεργά μέλη, ἰσότιμα μέ τόν ἱερό κλῆρο. Εἶναι σύμφωνα μέ τόν ἀπόστολο Πέτρο οἱ «λίθοι οἱ ζῶντες» πού οἰκοδομοῦν τό οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας (Α´ Πέτρ. 2, 5). Οἱ πάντες μετέχουν στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἁγιοποιηθοῦν, νά φωτιστοῦν καί νά θεωθοῦν. Αὐτό σημαίνει ὅτι καί οἱ λαϊκοί ἔχουν δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις γιά τά ὁποῖα θά πρέπει νά εἶναι ἐνημερωμένοι, καθώς καί γιά τήν ὅλη ἐνοριακή καί ἐκκλησιαστική ζωή.
Γι’ αὐτό τό λόγο ἀποφασίσαμε νά ἐπικοινωνήσουμε μαζί σου μέ αὐτό τό φυλλάδιο, νά ἐνημερωθεῖς γιά τήν τοπική μας ἐκκλησία καί τήν ἐνοριακή ζωή καί νά κληθεῖς καί σύ νά γίνεις ἐνεργό μέλος τῆς ἐνορίας μας καί νά συμβάλλεις, στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων σου, στή διακονική ὑποχρέωση πού ἀπορρέει ἀπό τήν ὑποχρέωσή μας ὡς συνειδητῶν χριστιανῶν.
Η Ίδρυση της Ενορίας μας
῾Η μαγευτική περιοχή τοῦ Δήμου ῾Υμηττοῦ, καθώς καί ἡ γύρω περιοχή ὥς τό 1922 ἦταν χῶρος ἀκατοίκητος, ἀγροτική περιοχή! Μετά ὅμως ἀπό τήν Μικρασιατική καταστροφή οἱ χιλιάδες τῶν προσφύγων ἐγκαταστάθηκαν στίς ἀκατοίκητες περιοχές τῆς Ἀττικῆς καί ἐν προκειμένω στήν περιοχή τοῦ ῾Υμηττοῦ. Στή συνέχεια λόγω τῆς ὄμορφης καί ὑγιεινῆς περιοχῆς, προσελκύστηκαν καί ἄλλοι μέτοικοι ἀπό ἄλλα μέρη τῆς ῾Ελλάδος, ὥστε σύντομα δημιουργήθηκε μιά πολυπληθής συνοικία. Κατέστη λοιπόν ἀνάγκη ἵδρυσης ἐνορίας καί ἀνέγερσης εὐρύχωρου ἱεροῦ ναοῦ. Τό 1936 συστήθηκε ἐπιτροπή ἱδρύσεως τῆς ἐνορίας, ἡ ὁποία ἀποτελούνταν ἀπό τούς Ἀριστοτέλη Σακελλαρίδη, Μιλτιάδη Σωτηρίου, Σταῦρο Ταμπάκογλου, Χαρίδημο Σεϊτανίδη καί Σπυρίδωνα Παυλάτου. Μέ ὑπόμνημά τους πρός τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν ζήτησαν τήν ἵδρυση τῆς ἐνορίας. Τό αἴτημα ἔγινε δεκτό, ὅμως προέκυψε ἔρις σχετικά μέ τό ὄνομα τοῦ ῾Αγίου, στόν ὁποῖο νά ἀφιερωνόταν ὁ ναός. Μιά μερίδα πιστῶν ἤθελαν νά ἀφιερωθεῖ στήν ῾Αγία Φωτεινή, μία ἄλλη στόν ῞Αγιο Ἐλευθέριο. Ὁ σοφός ὅμως Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, προκειμένου νά μήν δυσαρεστήσει καμιά παράταξη ἀποφάσισε νά ἀφιερωθεῖ στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. ῎Ετσι τό Μάρτιο τοῦ 1937 ἀνεγέρθηκε μικρός ναΐσκος καί τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ ἰδίου ἔτους τελέσθηκε ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία.
Πρῶτος ἐφημέριος διορίστηκε ὁ ἀείμνηστος π. Ἀριστομένης Ἀσημακόπουλος, ὁ ὁποῖος μέ ἀνυπέρβλητες δυσκολίες καί παρά τήν οἰκογενειακή του πενία πάλεψε στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια καί πέτυχε νά ὀργανώσει τήν ἐνορία καί νά προσφέρει ἀξιόλογο ποιμαντικό ἔργο. Οἱ ἡλικιωμένοι ἐνορίτες μας θυμοῦνται καί μακαρίζουν εὐγνώμονα τόν ἀείμνηστο αὐτόν κληρικό.
Στά χρόνια μετά τήν ἀπελευθέρωση ὁ μικρός ναός δέν ἐπαρκοῦσε γιά τήν πολυπληθή πιά ἐνορία. ῎Ετσι στήν ἀρχή τῆς δεκαετίας τοῦ 1950 ἄρχισε νά κτίζεται ὁ σημερινός περικαλλής ναός. Κατά τά ἐγκαίνια πού ἔκανε τό 1978 ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης μας κυρός Γεώργιος ἀποφάσισε νά ἀφιερώσει παρατράπεζα τοῦ ναοῦ στό ὄνομα τῆς ῾Αγίας Φωτεινῆς, προκειμένου νά ἱκανοποιήσει παλιά ἐπιθυμία τῶν μικρασιατῶν ἐνοριτῶν νά θυμοῦνται τήν ῾Αγία Φωτεινή, πολιοῦχο τῆς ἀξέχαστης Σμύρνης.
Η ταυτότητα της Ενορίας μας
Σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη θεολογία, ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τό πρωτογενές κύτταρο τῆς ὀργανωτικῆς δομῆς τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέ πυρήνα τόν ἱερό Ναό, στόν ὁποῖο συνάγεται ἡ Ἐκκλησία καί τελοῦνται ὅλα τά μυστήρια καί οἱ ἁγιαστικές πράξεις, μέ κορύφωμα τή Θεία Εὐχαριστία, ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς τοπικῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.
Σκοπός τῆς ἐνορίας, ὅπως καί τῆς Ἐκκλησίας γενικότερα, εἶναι ἡ καθολική διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. ῾Η ἐνορία ἀποτελεῖ κατά τρόπο μυστήριο, τό μέρος καί τό ὅλο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Μέσα σ’ αὐτή τελεσιουργεῖται ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν διά τῆς συσσωματώσεώς τους στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ (Φιλ. 1, 18). Αὐτό συνεπάγεται ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί εἶναι καί μεταξύ τους ἑνωμένοι, ἀποτελῶντας ἕνα ἑνιαῖο ὀργανικό σύνδεσμο, ἕνα σῶμα! ῾Η μετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας στό Κοινό Ποτήριο δημιουργεῖ τήν ἐν Χριστῷ ἀδελφότητα τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Πάνω σ’ αὐτή τήν ἀρχή λειτουργεῖ ἡ ἐνορία.
Μέσα σέ αὐτή οἱ κληρικοί, πρεσβύτεροι καί διάκονοι, ὑπηρετοῦν τό ἐκκλησιαστικό σῶμα κατ’ ἐντολήν καί ἐποπτεία τοῦ τοπικοῦ ἐπισκόπου. Αὐτοί εἶναι οἱ «ὑπηρέτες Χριστοῦ καί οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 4, 1), οἱ ἱερουργοί τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων, οἱ πνευματικοί καθοδηγητές τῶν πιστῶν, οἱ μεριμνῶντες γιά τούς ἀναξιοπαθοῦντες ἀνθρώπους τῆς ἐνορίας. Ὁ ρόλος τους δέ, εἶναι πραγματικά ἀναντικατάστατος.
Τό ἔργο τῶν κληρικῶν πλαισιώνεται ἀπό πρόσωπα καί ὁμάδες λαϊκῶν, τῶν ὁποίων καί αὐτῶν εἶναι πολύ σημαντικός ὁ ρόλος στήν ἐνοριακή ζωή καί δράση. Σέ μιά ὀργανωμένη ἐνορία ὑπάρχει ἀντικείμενο δράσης γιά ὅλους τούς πιστούς, στά Ἐνοριακά Συμβούλια, στό φιλανθρωπικό καί κοινωνικό τομέα, στόν τομέα νεότητας, στά «Σπίτια Γαλήνης Χριστοῦ» καί ἀλλοῦ.
Κέντρο τῆς ἐνορίας μας εἶναι ὁ ναός ὁ ἀφιερωμένος στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου καί στήν ῾Αγία Φωτεινή. Πρόκειται γιά ἕναν περικαλλή ναό, βυζαντινοῦ ρυθμοῦ, τοῦ ὁποίου ὁ ἐσωτερικός ἁγιογραφικός διάκοσμος, βυζαντινῆς τεχνοτροπίας, ἡ τάξη καί ἡ εὐπρέπεια δημιουργοῦν μιά εὐχάριστη αἴσθηση. Οἱ καλλίφωνοι ψάλτες μας κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιά νά δημιουργήσουν ἱεροπρεπή ἀτμόσφαιρα. Οἱ ἐπίτροποι, ὁ (ἡ) νεωκόρος μας καί τό ἄλλο προσωπικό τῶν διαφόρων ἐνοριακῶν τομέων διακονίας, εἶναι ἄνθρωποι πρόθυμοι, καλοσυνάτοι καί εὐγενεῖς.
Γνωριμία με τους Ιερείς και το έργο τους
Στήν ἐνορία μας ὑπηρετοῦν ἔμπειροι καί προπαντός ἔνθερμοι ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι διακονοῦν τό ἱερό Θυσιαστήριο καί τό λαό τοῦ Θεοῦ «συνεργοῦντες (τοῦ Χριστοῦ)… ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ» (Β´ Κορ. 6, 4), φλεγόμενοι ἀπό θεῖο ζῆλο καί αὐταπάρνηση. ῞Οσοι βρίσκονται κοντά τους γνωρίζουν τό πολυποίκιλο καί σπουδαῖο ἔργο πού ἐπιτελοῦν.
Οι ιερείς που διακόνησαν στό Ναό από το 1937
- π. Ἀριστομένης Ἀσημακόπουλος
- π. Κωνσταντῖνος Κωνσταντινίδης
- π. Σωτήριος Οἰκονόμου
- π. Δημοσθένης Σκαλτσῆς (Ἀρχιμανδρίτης)
- π. Τιμόθεος Νεγρεπόντης (Ἀρχιμανδρίτης)
- π. Γεώργιος Νικολαΐδης
- π. Γεώργιος Παπαγεωργίου
- π. Σπυρίδων Παπαθανασίου
- π. Ἰωάννης Σταθόπουλος
- π. Ἀθανάσιος Βασιλόπουλος
- π. Κωνσταντῖνος Κοτσώνης
- π. Νικόλαος Παπανικολάου
- π. Εὐάγγελος Ραΐτζης
- π. Νήφων Θωμαδάκης (Ἀρχιμανδρίτης)
- π. Γεώργιος Σκιρλῆς
- π. Παναγιώτης Κουρῆς
- π. Ἀλέξανδρος Σφυρῆς
- π. Εὐθύμιος Νίκας
- π. Ἰσίδωρος Κουντούρης
- π. Σωτήριος Χριστοδούλου
- π. Παναγιώτης Μπασέας
- π. Παναγιώτης Βέργης
Οι ιερείς πού διακονούν σήμερα είναι
- Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Σιδέρης
- Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Μπιληλής
- Πρεσβύτερος Γεώργιος Κουτσοκώστας
- Πρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς
Εκκλησιαστικό Συμβούλιο
- Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Σιδέρης, Πρόεδρος
- Αναγνωστόπουλος Στέφανος,Αντιπρόεδρος
- Πολυζωίδη Ελένη, Γραμματέας
- Μπούκαλης Γεώργιος, Ταμίας
- Χατζησταυράκης Μανούσος, Μέλος
Προσωπικό Νεωκόροι
- Καραβία Φώτο
- Γεωργιάδου Παρασκευή
Ιεροψάλτες
Ιεροψάλτες
- Γεροντάκης Γεώργιος, Πρωτοψάλτης
- Παπαδάμου Γεώργιος,Λαμπαδάριος
Βοηθοί Ιεροψαλτών
- Κωνσταντάρας Ιωάννης
- Γιαμπουράς Εμμανουήλ
Κατηχητές
- ΣΑΡΑΤΖΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
- ΒΟΥΡΝΑΣ ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ
- ΚΑΡΑΚΟΖΗ ΒΙΟΛΕΤΑ
- ΚΑΡΑΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
- ΘΕΟΦΙΛΗ ΧΑΤΖΗΔΟΥΚΑ
- ΓΑΡΔΙΚΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
- ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
- ΜΠΟΥΡΜΠΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ
Αναγνώστες
- Κονταξής Χρήστος
- Παπαδάμου Ελένη
Λατρευτική Ζωή
Α) Καθημερινές ακολουθίες:
Καθημερινά τελούνται οι ακολουθίες του Όρθρου και του Εσπερινού κατά το ωρολόγιο πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως μας
Β) Θείες Λειτουργίες:
Κάθε Σάββατο και Κυριακή, κατά το ωρολόγιο πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, καθώς και σ’όλες τις εορτές του Εκκλησιαστικού έτους
Γ) Ιερές Αγρυπνίες:
Μια φορά το μήνα από τον Οκτώβριο, έως και τον Μάιο εκάστου έτους
Δ) Ιερόν Ευχέλαιον:
Κάθε Δευτέρα απόγευμα 5:30 μ.μ, από τον μήνα Οκτώβριο, έως και την Μεγάλη Εβδομάδα εκάστου έτους
Ε) Λιτανείες:
Κυριακή της Ορθοδοξίας, Επιταφίου Μεγάλης Παρασκεύης, Κυριακή της Σαμαρείτιδος, Επιταφίου της Παναγίας
Ποιμαντικές Δραστηριότητες
Α) Ιερά εξομολόγησις:
Αρχιμ. Νικόδημος Σιδέρης, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης τηλ. 6937424602
Πρωτοπρ. Γεράσιμος Μπιληλής,ι κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης τηλ. 6977521093
Β) Εβδομαδιαίο εσπερινό κήρυγμα:
Κάθε Δευτέρα απόγευμα 5:30μ.μ. από μήνα Οκτώβριο έως και την Δευτέρα πρό της Μεγάλης Εβδομάδας. Υπεύθυνος συνάξεων & ομιλιτής Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Σιδέρης
Γ) Κατηχητικά σχολεία:
Νηπιακό, Μέσο, Ανώτερο, Υπεύθυνος πρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς
Δ) Προσκυνηματικές εκδρομές:
Περιηγήσεις εντός και εκτός Ελλάδος, υπεύθυνος ο Προϊστάμενος του Ναού π. Νικόδημος
Ε) Ενοριακό Ταμείο Φιλανθρωπίας:
Υπεύθυνος Πρωτοπρ. Γεράσιμος Μπιληλής
ΚΥΡΙΕΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ
ΝΙΚΗΤΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
ΠΟΛΥΖΩΙΔΗ ΕΛΕΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ
Το Ενοριακό μας έργο
Α) Πνευματική διακονία
Οἱ ἱερεῖς μας δείχνουν ἰδιαίτερη φροντίδα στήν πνευματική, λειτουργική καί ἁγιαστική διακονία τῶν ἐνοριτῶν μας. ῾Η τέλεση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, οἱ Θεῖες Λειτουργίες, τά Ἱερά Μυστήρια, ἡ Ἐξομολόγηση τῶν πιστῶν, οἱ προσωπικές καί οἰκογενειακές ἁγιαστικές τελετές, βρίσκονται σέ ἄμεση προτεραιότητα. Ἐπίσης οἱ ἱερές ἀκολουθίες τῆς ἡμέρας (῾Εσπερινός, ῎Ορθρος) τελοῦνται ἀνελλειπῶς. Οἱ ἱερεῖς μας πρόθυμα ἀνταποκρίνονται στίς κλήσεις τῶν ἐνοριτῶν γιά κατ’ οἶκον ἁγιαστικές τελετές, κοινωνία κατάκοιτων πιστῶν, κλπ. Πολύ σημαντική εἶναι ἡ διακονία τῶν ἱερέων μας στό κοιμητήριο Βύρωνος, ὅπου τελοῦν τίς ἱερές τελετές τῶν κηδειῶν καί τῶν ἐπιταφίων δεήσεων γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας καί ταυτόχρονα στηρίζουν ἠθικά τούς πονεμένους συγγενεῖς των.
Β) Ποιμαντική διακονία
Σημαντική εἶναι ἐπίσης ἡ ποιμαντική δράση τῆς ἐνορίας μας. Οἱ μορφωμένοι ἱερεῖς μας κηρύσσουν τό θεῖο λόγο, τόσο κατά τίς διάφορες ἀκολουθίες, ὅσο καί ἐκτάκτως στό ναό καί τίς αἴθουσες τῆς ἐνορίας μας, «κοπιῶντες ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ» (Α´ Τιμ. 4, 11). Μέ κάθε εὐκαιρία διαφωτίζουν καί ἐνημερώνουν τούς ἐνορῖτες σέ θέματα πίστεως καί ἀντιαιρετικῆς προστασίας. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στήν περιοχή μας δέν ὑπάρχει καμιά ὀργανωμένη ὁμάδα αἱρετικῶν. Μεριμνοῦν ἀκούραστα γιά τήν πνευματική προκοπή τῶν ἐνοριτῶν. Ἀκοῦν μέ προσοχή καί ὑπομονή τά προβλήματά τους καί προσπαθοῦν νά τούς παρηγορήσουν καί νά τούς δώσουν λύσεις καί διεξόδους. ῾Η μέριμνα γιά τή νεότητα ἀποτελεῖ κύριο μέλημα ὅλων μας. Στήν ἐνορία μας λειτουργοῦν Κατηχητικά Σχολεῖα, τά ὁποῖα καθοδηγοῦν τά παιδιά μας στό Χριστό καί τούς μαθαίνουν τήν ἐνάρετη ζωή. Στούς ἑπόμενους στόχους μας εἶναι ἡ λειτουργία ὁμάδων μελέτης τῆς ῾Αγίας Γραφῆς, ἡ καθιέρωση ἀνοιχτοῦ σεμιναρίου ὀρθοδόξου οἰκοδομῆς καί ἀντιαιρετικῆς προστασίας.
Γ) Κοινωνική διακονία
῾Η ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς κοινωνικῆς μέριμνας εἶναι μία ἄλλη σοβαρή διακονία τῆς ἐνορίας μας, κάνοντας πράξη τήν προτροπή τοῦ Ἀπ. Παύλου· «περί τῆς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν, αὐτοί γάρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τό ἀγαπᾶν ἀλλήλους» (Α´ Θεσ. 4, 9). ῾Η κοινωνία μας εἶναι δυστυχῶς γεμάτη ἀπό ἀναξιοπαθοῦντες συνανθρώπους μας, γιά τούς ὁποίους ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία πονᾶ καί νοιάζεται. Στήν ἐνορία μας λειτουργεῖ φιλανθρωπικό ταμεῖο, τό ὁποῖο βοηθᾶ τούς φτωχούς μας ἀδελφούς. Πληρώνει τά φάρμακα τῶν ἀπόρων, δίνει τακτική καί ἔκτακτη χρηματική βοήθεια σέ ἡλικιωμένους, ἀναπήρους, χρόνια πάσχοντες καί χωρίς σύνταξη ἐνορῖτες μας, φροντίζει τούς τοξικομανεῖς καί τούς ἐγκαταλειμμένους. Ὁμάδα κυριῶν τῆς ἐνορίας μας, ἐντοπίζει παρόμοιες περιπτώσεις καί προσπαθεῖ νά ἁπαλύνει τόν πόνο τους. Πολύ σημαντική φιλανθρωπική προσφορά τῆς ἐνορίας μας εἶναι καί ἡ λειτουργία «Σπιτιοῦ Γαλήνης Χριστοῦ» στό ὁποῖο βρίσκουν ζεστό καί ὑγιεινό φαγητό καθημερινά δεκάδες ἄποροι καί ἀπροστάτευτοι ἐνορῖτες μας.
Ἀδελφέ μας – ἀδελφή μας
῞Υστερα ἀπό αὐτή τή σύντομη ἐνημέρωση γιά τήν ἐνορία μας καί ἐφόσον θεωρεῖς ὅτι τό ἔργο πού ἐπιτελοῦμε εἶναι σημαντικό, καλοῦμε καί σένα νά γίνεις ἐνεργό μέλος τῆς ἐνοριακῆς μας ζωῆς. Νά θέσεις ὡς κύρια προτεραιότητα τή μυστηριακή καί πνευματική ζωή πού βιώνεται μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία μας. Σέ προτρέπουμε να ἐμπιστευθεῖς τούς κληρικούς καί τούς ἄλλους ὑπευθύνους τῆς ἐνορίας μας καί νά ἀποβάλεις κάποιους δισταγμούς πού ἴσως ὑπάρχουν σέ σένα. Μέσα στήν Ἐκκλησία θά βρεῖς τή γαλήνη καί θά αἰσθανθεῖς τήν οὐράνια χαρά πού ἀπορρέει ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Σέ καλοῦμε ἐπίσης νά δραστηριοποιηθεῖς σέ ὅποιον τομέα ἐπιθυμεῖς καί νομίζεις ὅτι μπορεῖς νά προσφέρεις καί τή δική σου διακονία. Νά γίνεις καί σύ «συνεργός Θεοῦ» (Β´ Κορ. 6,1). Μή θεωρήσεις ὅτι αὐτή ἡ διακονία μπορεῖ νά εἶναι ἀσήμαντη. Κανενός εἴδους διακονία δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ μικρή καί ἀσήμαντη. ῞Ολοι μας, στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας, μποροῦμε νά προσφέρουμε. Θυμήσου ὅτι ὁ Κύριος θά μᾶς κρίνει στή Μεγάλη Κρίση μέ βάση τήν κοινωνική μας προσφορά (Ματθ. 25, 31-46). Μήν ξεχνᾶς πώς ὁποιαδήποτε προσφορά στήν Ἐκκλησία μας εἶναι οὐσιαστικά προσφορά πρός τόν Χριστό μας, ἀφοῦ ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ζωντανή εἰκόνα δική Του. «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).
Σέ διαβεβαιώνουμε ὅτι θά αἰσθανθοῦμε μεγάλη χαρά ἄν προστεθεῖς καί σύ ἐνεργά στή μεγάλη πνευματική μας οἰκογένεια, τήν ἐνορία μας καί συμμετάσχεις στήν κοινή προσπάθεια τῆς διακονίας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Σέ περιμένουμε νά σέ γνωρίσουμε.
Τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο