Το διαζύγιο είναι η τρανή απόδειξη ότι παντρεύτηκα τον άλλον για λάθος λόγους. H ανικανότητα δύο ανθρώπων να αγαπηθούν, διότι πολύ απλά δεν θέλησαν να ενώσουν τις ζωές τους αλλά ο καθένας να κρατήσει σε απόσταση τον εαυτό του από τον άλλον χωρίς να γίνουν ένα. Όταν στον γάμο βασιλεύει το «εγώ» και όχι το «εμείς» τότε αυτός ο γάμος είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Συγκεκριμένα παντρεύτηκα τον άλλον διότι ήθελα κάτι από αυτόν και όχι τον ίδιο όπως είναι. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το κάτι να στραβώσει οπότε δεν μπορώ πλέον να είμαστε μαζί. Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει κοινή πορεία αλλά συναλλαγή ικανοποίησης εγωϊσμών. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί διότι ο ένας θέλει από τον άλλον να μοιραστεί ένα κομμάτι από τη ζωή του και συνήθως για λόγους ηδονής «Να περνάμε καλά!» …Όταν όμως τους πεις να γίνει ο άλλος Η ΖΩΗ ΣΟΥ τότε τρομάζουν. Τρομάζει η ευθύνη, το δόσιμο, η θυσία, διότι πρέπει κάτι να αφήσεις από τον εαυτό σου και οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να το κάνουν. Δεν παντρεύομαι για κανέναν λόγο…ούτε για να κάνω οικογένεια, παιδιά, περιουσία, καλή ζωή. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι από αυτά και ούτε πρέπει να με ενδιαφέρει. Αλήθεια πόσα ζευγάρια δεν θα ήταν μαζί αν δεν έκαναν παιδιά, αν χρεοκοπούσαν, αν κάποιος πάθαινε κάποια αρρώστια. Παντρευόμαστε και θέλουμε «ροζ συννεφάκια» και χαρές…. Ξεχνάμε ότι η αγάπη δοκιμάζεται στον πόλεμο και στις πληγές. Τι αγάπη έχεις στον γάμο; Αυτό θα φανεί από τις μάχες που θα δώσεις στην πορεία αυτού του ταξιδιού. Δεν έχει σημασία αν είναι νίκη ή ήττα….Αλλά η ουσία…. Κάποιοι νόμιζαν ότι η Σταύρωση του Χριστού ήταν μια ήττα ….Όμως ήταν Δόξα διότι ακολούθησε η Ανάσταση… Μην φοβόμαστε τον πόλεμο ή τις πληγές αλλά να μιλήσουμε στον γιατρό που μπορεί να τις θεραπεύσει. Έχουμε Αρχιερέα Μέγα όπως έλεγε ο Απόστολος Παύλος οπότε δεν φοβόμαστε τίποτα. Η Ευτυχία υπάρχει εκεί που υπάρχει ο Χριστός , εκεί που δεν υπάρχει ο Χριστός η ευτυχία απουσιάζει. Στον Εκκλησιαστικό γάμο δεν παίρνει το ζευγάρι μια «αόρατη ευλογία», αλλά έρχεται στη σχέση αυτή ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο. Αυτή η σχέση πλέον δεν είναι μια ανταλλαγή ηδονών και ικανοποιήσεων. Δεν είναι μια πορεία για να περάσουμε καλά. Είναι ένα ταξίδι με πηδαλιούχο τον Χριστό και προορισμός η Βασιλεία των Ουρανών…. Θα ταξιδέψουμε μαζί και με τον Χριστό μπροστά με οποιοδήποτε κόστος…. Με αρρώστιες, με οικονομικές δυσκολίες, με πολλά παιδιά, χωρίς παιδιά, σε πόλεμο, σε χαρές , σε λύπες…Θα ταξιδέψουμε μαζί … Επιτυχημένος γάμος δεν είναι αυτός που έχει παιδιά, εγγόνια και περιουσία. Η επιτυχία του γάμου δεν έγκειται στην κοινωνιολογική καταξίωση αλλά στην πνευματική ολοκλήρωση. Επιτυχημένος γάμος είναι όταν το ζευγάρι πάλεψε για αυτή την ένωση και η πορεία του γάμου έφτασε στην Βασιλεία. Πολλοί θα παντρευτούν στην Εκκλησία αλλά δεν θα καταλήξουν όλοι οι γάμοι στη Βασιλεία των Ουρανών. . . Ο έρωτας ωριμάζει για να γίνει ένα θεμέλιο αγάπης που θα κρατήσει το οικοδόμημα που λέγεται οικογένεια. Αυτό μόνο με την Χάρι του Θεού μπορεί να γίνει και όχι με ανθρώπινα μέσα. Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες καλούνται να ενωθούν. Σε ένα μέγα Μυστήριο, σε ένα μέγα θαύμα. Το σάρκα μία , είναι μια πορεία ένα γίγνεσθαι μέσα στην κιβωτό της σωτηρίας με πηδαλιούχο τον Χριστό. Δυο αγάπες που πάσχουν πορεύονται με δυσκολίες, πόνους και χαρές , τα υλικά από αυτές τις αγάπες προσφέρονται στον αναμορφωτή Χριστό ώστε μέσα σε εκείνο το εργαστήρι του γάμου να γίνει η θεραπεία και τα στεφάνια του Μυστηρίου να γίνουν στεφάνια αγιότητος. Αυτό θέλει τρόπο και κόπο αλλά πάνω απ’ όλα πόθο και υπομονή ώστε η Θεία Χάρις να εργαστεί όπως χρειάζεται για να έχουμε τη μεταμόρφωση … Ένας μόνο λόγος υπάρχει για να παντρευτώ μαζί σου στην Εκκλησία: «Θέλω να ζήσω μαζί σου και να πάμε στον Χριστό ως συνοδοιπόροι. Δεν μπορώ μόνος σε χρειάζομαι για να φτάσω στον ουρανό μαζί σου , με όποιο κόστος. Δεν ξέρουμε πως θα γίνει αυτό, ας το αφήσουμε στον Χριστό. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα. Να κάνουμε τον γάμο εργαστήρι αγιότητος, να ξεχάσουμε τον εαυτό μας , να παλέψουμε τα πάθη μας και να ενωθούμε με τον Χριστό με όποιον τρόπο. Να σταυρωθούμε ο ένας για τον άλλον, διαφορετικά αν θέλουμε απλά να ταιριάξουμε τα πάθη μας, τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας σε ένα γάμο που θα λέγεται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Α.Ε. υπάρχουν τα δημαρχεία και τα δικηγορικά γραφεία.» Καλό ταξίδι…. π. Σπυρίδων Σκουτής πηγή: Ευχή

Θέλουμε να αγαπήσουμε αλλά χωρίς πόνο. Βασικά θέλουμε να αγαπηθούμε χωρίς πόνο. Νομίζουμε ότι η αγάπη μέσα στον γάμο είναι ροζ συννεφάκια, και συνεχή χαμόγελα. Θέλουμε κάποιος να μας αγαπήσει χωρίς να πονέσουμε και τα περιμένουμε πολλές φορές όλα από τον άλλον, χωρίς εμείς να θέλουμε να κάνουμε ένα μικρό βήμα. Η αγάπη και ο πόνος είναι έγγαμο ζευγάρι, πάνε πάντα μαζί και οι δυο τους δίνουν ως καρπό και τέκνο την πνευματική ανθοφορία και ευτυχία του έγγαμου βίου. Ο πόνος είναι η αρένα που η αγάπη θα δοκιμαστεί μέσα από τις επιθέσεις των θηρίων και των πειρασμών και εκεί θα φανεί αν αξίζει πραγματικά και αν έχει γερά θεμέλια. Η αγάπη στον γάμο δεν ανθεί στα γλέντια και στις χαρές αλλά ανθίζει με τις πηγές των δακρύων από τις δοκιμασίες του πόνου. Ο πόνος είναι ευκαιρία για να δούμε ποια είναι τελικά η μεταξύ μας αγάπη, στους εχθρούς και στους πειρασμούς θα φανούν αν τα οχυρά είναι δυνατά και εξοπλισμένα. Δεν γίνεται αδερφέ να αγαπήσουμε χωρίς τραύμα και πόνο. Γιατί όμως θα αναρωτηθείς. Πολύ απλά ο πόνος είναι το διαγνωστικό και το δοκιμασμένο μέσο για να δούμε την καθαρότητα της αγάπης. Όπως στην φωτιά που μπαίνει μέσα της ο ράβδος χρυσού και βγαίνει καθαρός και ξάστερος. Αν βάλεις κομμάτι ξύλου θα γίνει κάρβουνο. Πώς θα αντέξω με τον άλλον τον πόνο που θα έρθει; Αν η ένωση του ζευγαριού δεν έχει εξωτερικά και ψεύτικα χαρακτηριστικά, ο πόνος θα νικηθεί με τη δύναμη της αγάπης που είναι ο ίδιος ο Κύριος ως πρόσωπο. Σε παντρεύομαι για αυτό που είσαι και όχι για αυτά που έχεις. Αυτό που είσαι είναι για μένα η πηγή, το άλλο μου μισό, ο συνοδοιπόρος μου, συμπληρώνεις τα δικά μου κενά και οι δικές μου αδυναμίες γίνονται δυνάμεις με τη δική σου παρουσία. Πολλά ζευγάρια χωρίζουν και δεν μπορούν να αντέξουν ακόμα και μικρές δυσκολίες, γιατί; Πολύ απλά απουσιάζει ο Κύριος. Όταν απουσιάζει ο Χριστός τα πάντα είναι κενά, αδύναμα και ανοχύρωτα. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένας ευλογημένος έγγαμος βίος με ανθρώπινες δυνάμεις και με μάχη συμπεριφορών. Στους αγίους έκαναν φρικτά βασανιστήρια αλλά η μεγάλη τους αγάπη για τον Χριστό τους γλύκαινε τον πόνο των βασάνων. Αφήστε αγαπητά μου παιδιά την ΚΟΡΔΕΛΑ των Ιερών Στεφάνων του γάμου σας να την κρατάει ο Κύριος. Εκείνος να οδηγεί τον γάμο σας ώστε να καλπάζει προς τη βασιλεία των ουρανών.«Οι δύο είς σάρκα μίαν» σημαίνει πονάμε μαζί , αντιμετωπίζουμε τα πάντα μαζί σαν ένα. Αν αγαπάς αληθινά και έχεις τον Χριστό στη ζωή σου μην φοβάσαι τον πόνο, έχεις ήδη τον κατάλληλο εξοπλισμό για να νικηθεί ο εχθρός κατά κράτος. π. Σπυρίδων Σκουτής πηγή: Ευχή