Είναι όμορφο να διαβάζεις δυο ωραίες σε περιεχόμενο σελίδες. Να θαυμάζεις μια ανθισμένη γλάστρα ή να απολαμβάνεις μια δύση ηλίου. Όμορφο είναι να δέχεσαι ένα αγνό χαμόγελο. Να φέρνεις στο νου μια σκέψη ελπίδας, να οραματίζεσαι ένα αύριο καλύτερο.
Είναι ωραίο να αναπαύεται μ’ ευγνωμοσύνη το μάτι σου πάνω στην καθαρή μοκέτα του δωματίου ή στο συγυρισμένο συρτάρι σου, αλλά και ν’ απολαμβάνεις -γιατί όχι;- μια πετυχημένη λιχουδιά.
Είν’ όμορφο να προσπαθείς να μη σε κουράζει η σκέψη της ανημπόριας που περνάς, γιατί αύριο θα ‘χεις λάβει «συν τω πειρασμό και την έκβαση» με τη δύναμή Του.
Να πιστεύεις στον εαυτό σου είναι πολύ όμορφο, αν και βλέπεις -εσύ όσο κανείς άλλος- την αδυναμία σου να είσαι καλός. Να εκτιμάς την προσπάθεια σου και την ανεπιτήδευτα αγαθή σου θέληση να γίνεσαι καλύτερος.
Όμορφο είναι να πιστεύεις το καλύτερο και για τους άλλους. Και πίσω από τον άδικο κάποτε λόγο τους, να ψάχνεις να βρεις τον κρυφό άγνωρό σου πόνο τους, που έστειλε τη χολή στα χείλη τους. Να λες δυο λόγια ικεσίας γι’ αυτούς και να ευχαριστείς αμέσως Εκείνον που θα τους θεραπεύσει.
Είναι όμορφο να στηλώνεις το βλέμμα καθημερινά στη Ματιά του Πανάγαθου Θεού σου κι ανοίγοντας την καρδιά να στέλνεις το φως Της βαθειά σου. Την Αγάπη και την Ελπίδα να στέλνεις, ότι είσαι ο ελεημένος Του.
Κι ύστερα φέρνοντας τούτο το φως στη δική σου ματιά να το χαρίζεις παντού.
Στην κοπέλα που σ’ εξυπηρέτησε πίσω από την γκισέ, στον μικρό που σκούπισε τα τζάμια τ’ αυτοκινήτου σου. Στον συνταξιδιώτη μέσα στο τρένο, π’ αθέλητα σε πάτησε. Στη γριά μητέρα σου που ζει και σήμερα την παραξενιά της.
Είναι όμορφο μπαίνοντας κάθε πρωί στο δρόμο της καθημερινότητας, να ‘σαι πρόθυμος να χαμογελάσεις. Και το χαμόγελο σου αυτό να δίνει όλους το μήνυμα ότι: Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας, αλλά κουρνιάζει μέσα μας. Με την καλοσύνη που θα ντυθούμε. Στην ελπιδοφόρα προσμονή που δε θα διώξουμε από μέσα μας. Στο ζεστό χειροκρότημα που θα χαρίσουμε. Στο κομμάτι της σοκολάτας που θα στερηθούμε για να τη χαρεί κάποιο παιδί.
Είναι όμορφο να ‘σαι πιστός στην αποστολή που κλήθηκες να επιτελέσεις πάνω στη γη: Να είσαι ο χαρούμενος άνθρωπος. Ένα ζωντανό μήνυμα χαράς γιατί «ζει Κύριος ο Θεός»!
Ω, ναι είναι πολύ -πολύ όμορφο να δέχεσαι τη δωρεά του Παράδεισου που σου χαρίζεται και να γίνεσαι έν’ άγγιγμα παραδείσου για τον καθένα είτε αυτός ζει μαζί σου, είτε λαχαίνει να περνά απ’ το διάβα σου.
imverias.blogspot.gr
Αθωώθηκε πανηγυρικά ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τη Θεία Λειτουργία που τέλεσε στις 25 Μαρτίου 2020, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Εισαγγελέας συμφώνησε με τους ισχυρισμούς των δικηγόρων Γ. Ιατρού και Ι. Χατζηαντωνίου περί αντισυνταγματικότητας της ΚΥΑ, που απαγόρευε την τέλεση κάθε ιεροπραξίας για 20 μέρες κατά την περίοδο του κορονοϊού. Οι δικαστές συμφώνησαν πλήρως με την πρόταση του Εισαγγελέα, ωστόσο βασίστηκαν και στη σύγκρουση καθηκόντων. Με την ανακοίνωση της απόφασης, το ακροατήριο ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα. Θυμίζουμε ότι το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πατρών είχε καταδικάσει στις 10 Οκτωβρίου 2022 τον π. Αναστάσιο σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή, με την κατηγορία για παραβίαση της ΚΥΑ, σύμφωνα με την οποία είχε απαγορευτεί η τέλεση κάθε ιεροπραξίας. Ο ίδιος είχε ασκήσει έφεση. Στα Δικαστήρια της Πάτρας παρευρέθηκε πλήθος πιστών, κληρικών, μοναχών και λαϊκών, προκειμένου να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους προς τον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών. Στην απολογία του ο π. Αναστάσιος τόνισε ότι ως Χριστιανός Ορθόδοξος, ως Ορθόδοξος κληρικός και ως Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να αποδεχθεί την καθολική απαγόρευση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, όπως είχε αποφασιστεί για 20 περίπου μέρες εν μέσω πανδημίας. Συγκεκριμένα, επισήμανε: «Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ. έστω και για μία ημέρα. Κατάργηση της Θ. Λ. έστω και προσωρινή, έστω και μίας ημέρας, σημαίνει κατάργηση της ίδιας της Εκκλησίας. Παρόμοια διάταξη νόμου, ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, ίσχυε στην Ευρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)! Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ.Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία!» Έκλεισε δε την απολογία του με τα εξής λόγια: «Αν αυτό ήταν έγκλημα αναλαμβάνω την ευθύνη. Αν η συνείδηση και η περί δικαίου αντίληψή Σας με θεωρεί ένοχο, καταδικάστε με! Αποδέχομαι την τιμή αυτή, τη μεγάλη τιμή της καταδίκης επειδή έπραξα ως Ορθόδοξος ιερέας το καθήκον μου». Νωρίτερα, ο ιερέας και ιατρός π. Ευάγγελος Παπανικολάου που παρέστη ως μάρτυρας, ανέφερε ότι ιερέας που δε λειτουργεί στην εορτή του Ευαγγελισμού, δεν είναι ιερέας. Πρόσθεσε δε ότι και στο Καμερούν που διακονεί ως κληρικός, ουδέποτε καταργήθηκε η Θεία Λειτουργία, παρά το γεγονός ότι πολλές επιδημίες εκεί είναι σε έξαρση. Πηγή: eeod.gr