Το καλό και το κακό ζουν ανάμεσά μας… ας διαλέξουμε

Όταν κοιτάμε μια εικόνα, έναν άνθρωπο, ένα τοπίο, ή κοιτάμε ένα γεγονός που συμβαίνει εμπρός μας, ή επεξεργαζόμαστε μια κατάσταση , υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι για να δούμε ή να προσεγγίσουμε.
Ο τρόπος του καλού και ο τρόπος του κακού. Και τα δύο αυτά υπάρχουν στην ζωή μας καθημερινά. Υπάρχουν οι άνθρωποι που εκφράζονται και λειτουργούν με την ενέργεια του καλού και τους αποκαλούμε καλοπροαίρετους και υπάρχουν και οι άλλοι. Οι οπαδοί του κακού που έχουμε μάθει να τους αποκαλούμε κακοπροαίρετους.
Ένας κακοπροαίρετος άνθρωπος όταν κοιτά κάτι, θα βρει σε αυτό πάντα άσχημα πράγματα. Σε έναν άνθρωπο θα δει ότι έχει λερωμένα παπούτσια, τσαλακωμένο παντελόνι ,τα νύχια του είναι μεγάλα και αυτά θα σχολιάσει και θα θυμάται.
Ο καλοπροαίρετος θα δει και αυτός τα ίδια, αλλά δεν θα σταθεί σε αυτά.
Δεν τον ενδιαφέρουν και μπορεί να τα δικαιολογήσει στο μυαλό του.
Αυτός θα δει, ότι ο άνθρωπος αυτός έχει ένα γλυκό χαμόγελο, καλοσύνη και ευγενικούς τρόπους.
Όταν κοιτάνε ένα τοπίο ο κακοπροαίρετος θα δει μια αρβύλα χαλασμένη στις ρίζες ενός δέντρου και θα συγκεντρωθεί σε αυτήν την εικόνα, μουρμουρίζοντας για το λερωμένο τοπίο, ενώ ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος θα συγκεντρώσει την προσοχή του σε δυο πεταλούδες που πετάνε παίζοντας από λουλούδι σε λουλούδι.
Η ψυχή του ενός ψάχνει να βρει το κακό, το άσχημο, σε κάθε έκφραση της ζωής και με αυτό ταυτίζεται, νοιώθοντας πάντοτε μιζέρια και κακία , ενώ η ψυχή του άλλου κολλάει στις καλές εικόνες της ζωής, κρίνοντας όλα γύρω της ,με αγάπη και κατανόηση ,νοιώθοντας ευτυχία και γαλήνη.
Ο καλοπροαίρετος άνθρωπος είναι γεμάτος. Έχει περιεχόμενο ψυχής και αξίες. Ξέρει ποιος είναι. Δεν προσπαθεί να ζήσει μέσα από τις ζωές των άλλων. Και προσεγγίζει κάθε εικόνα, άνθρωπο ή γεγονός με καλοσύνη .
Για αυτό και συγκεντρώνει την προσοχή του στην ποιότητα και την χάρη της ζωής ,δίνοντας χαρά και στους γύρω του.
Η παρουσία του και μόνο σε έναν χώρο ,είναι αρκετή για να αλλάξει την διάθεση όλων προς το καλύτερο
Ο κακοπροαίρετος άνθρωπος αντίθετα ,είναι λειψός και το ξέρει.
Προτιμά να κρύψει την ανικανότητα του βγάζοντας όλους τους άλλους άχρηστους, για αυτό και έχει εκπαιδευτεί να βλέπει μόνο το κακό σε κάθε έκφραση της ζωής. Έτσι μόνο αυτός νοιώθει ότι είναι κάποιος.
Είναι αυτόματη η διαδικασία μέσα στο μυαλό του και επιφέρει δυστυχία και κακή διάθεση σε όσους ζουν κοντά του.
Είναι ένας κακός και ανυπόφορος άνθρωπος. Προκαλεί μόνο κακό.
Η χαρά και η ευτυχία ,αλλά και το κακό επίσης ,είναι εκεί έξω παιδιά μου και μας περιμένουν. Από εμάς εξαρτάτε τι θα διαλέξουμε για παρέα μας στην ζωή. Απλώνουμε το χέρι και παίρνουμε ότι θέλουμε.
Πριν παραπονεθούμε λοιπόν την επόμενη φορά για τα κακά της μοίρας μας, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο με τον εαυτό μας και ας αναρωτηθούμε.
Όταν κοιτάμε μια εικόνα, με ποιο τρόπο την προσεγγίζουμε;
Όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο ,με τι τον στολίζουμε στην συνέχεια;
Άσχετα τι λέμε στον κόσμο, εμείς ξέρουμε την αλήθεια μας.
Είμαστε καλοί; Ή κακοί;
Από εμάς δεν μπορούμε να κρυφτούμε.
Έχω πει πολλές φορές. Όλα είναι ενέργεια. Ζούμε μέσα στην ενέργεια, που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Και εισπράττουμε τα ανάλογα αποτελέσματα . Ας αφήσουμε τον Θεό ήσυχο για λίγο και ας προσπαθήσουμε να εναρμονιστούμε μόνοι μας με την ενέργεια του ,για να ωφεληθούμε. Δεν μας φέρνει αυτός την μιζέρια στην ζωή μας. Εμείς την προκαλούμε. Και μπορούμε να την αλλάξουμε.
Ας σκεπτόμαστε και ας παράγουμε καλό.
ΑΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Και όλα καλά θα πάνε στην ζωή μας.

Πατήρ Ιωάννης

 lllazaros.blogspot.gr

αν σας άρεσε το άρθρό κοινοποιήστε το:

Πρόσφατα άρθρα

Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του!

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν την οδό της σωτηρίας. Μπήκαν στο σκοτάδι και δεν βλέπουν το Φως της Αλήθειας. Εκείνος, όμως, ήταν, είναι και θα είναι ελεήμων και καλεί από ευσπλαχνία όλους κοντά Του: «Ελάτε σ’ Εμένα όλοι οι “κοπιώντες και πεφορτισμένοι”, γνωρίστε Με και εγώ θα δώσω σε σας την ανάπαυση και την ελευθερία». Να η αληθινή ελευθερία –όταν βρισκόμαστε εν τω Θεώ. Κι εγώ δεν το γνώριζα αυτό προηγουμένως. Ως την ηλικία των εικοσιεπτά ετών πίστευα μόνο ότι ο Θεός υπάρχει αλλά δεν Τον γνώριζα. Αφότου, όμως, Τον γνώρισα εν Πνεύματι Αγίω, η ψυχή μου ορμά με πάθος προς Αυτόν και Τον ζητώ διακαώς ημέρα και νύχτα. Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Σε αυτό έγκειται η ελευθερία: στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατον να υπάρξει ισότητα –αυτό, όμως, δεν έχει σημασία για την ψυχή. Δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς η άρχοντας, πατριάρχης, η ηγούμενος, η διοικητής. Μπορείς, όμως, όπου και να ανήκεις, να αγαπάς τον Θεό και είσαι ευάρεστος σε Αυτόν- και αυτό είναι σπουδαίο. Και όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό στη γη, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Η γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος μεταμορφώνει εντελώς τον άνθρωπο, και τον διδάσκει να αγαπά απόλυτα τον Θεό. Πεπληρωμένη με την αγάπη του Θεού η ψυχή δεν εγγίζει τον κόσμο, παρότι ζει στη γη ανάμεσα στους ανθρώπους Έμαθα ότι η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της. Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει με κάτι· αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. Όποιος έχει το νου του καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτός είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στη ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ακόμη μεγαλύτερος. Η τέταρτη βαθμίδα, η τελεία αγάπη για τον Θεό, είναι όταν έχει κάποιος τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. Τα σώματα των ανθρώπων αυτών αγιάζουν και μετά τον θάνατό τους γίνονται άγια λείψανα. Αυτό γίνεται με τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών. Όποιος βρίσκεται σε αυτό το μέτρο, δεν προσβάλλεται από τη σαρκική επιθυμία, και θα μπορούσε να κοιμηθεί με νέα γυναίκα, χωρίς καμμιά επιθυμία γι’ αυτήν. Η αγάπη του Θεού είναι ισχυρότερη από την αγάπη της γυναίκας, προς την οποία ελκύονται όλοι, εκτός από αυτούς που έχουν το πλήρωμα της χάριτος του Θεού, γιατί η γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος μεταμορφώνει εντελώς τον άνθρωπο, και τον διδάσκει να αγαπά απόλυτα τον Θεό. Πεπληρωμένη με την αγάπη του Θεού η ψυχή δεν εγγίζει τον κόσμο, παρότι ζει στη γη ανάμεσα στους ανθρώπους. Η ψυχή λησμονεί όλα τα επίγεια από τη μεγάλη αγάπη της για τον Θεό. Η δυστυχία μας έγκειται στο ότι δεν στεκόμαστε ακλόνητοι, εξαιτίας της υπερηφάνειάς μας, στη χάρη αυτή, και η χάρη μας εγκαταλείπει, και τότε η ψυχή την αναζητεί με θρήνους και οδυρμούς και λέει: «Διψά η ψυχή μου τον Κύριο». Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

διαβάστε περισσότερα »

Και οι Άγιοι κάνουν λάθη.

  Το θέμα της αμαρτίας και των λαθών είναι κεντρικό στη χριστιανική διδασκαλία και στην ορθόδοξη πνευματική ζωή. Οι μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας και οι σοφοί Γέροντες έχουν πολλές φορές αναφερθεί στο γεγονός ότι ακόμη και οι πιο ευσεβείς και άγιοι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι. Η ανθρώπινη φύση, λόγω της Πτώσης, είναι ατελής και υπόκειται σε σφάλματα και αμαρτίες. Ωστόσο, αυτό που ξεχωρίζει τους Αγίους και τους πνευματικούς ανθρώπους δεν είναι η απουσία λαθών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα λάθη τους, μετανοούν και επιδιώκουν την αρετή. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, γνωστός για τις πνευματικές του νουθεσίες, έχει αναφερθεί στα λάθη και στην ανθρώπινη αδυναμία με ιδιαίτερη ταπείνωση και κατανόηση. Σύμφωνα με αυτόν, κανένας άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος, και αυτό που έχει σημασία δεν είναι το γεγονός ότι κάνουμε λάθη, αλλά το πώς τα αντιμετωπίζουμε. Ειδικά, τονίζει την αξία της μετάνοιας και της συνεχούς επιστροφής στον Θεό κάθε φορά που πέφτουμε. Ο Άγιος Ισαάκ μιλά για την ανάγκη του ανθρώπου να αναγνωρίζει τα λάθη του και να μην απογοητεύεται, αλλά να σηκώνεται και να συνεχίζει τον πνευματικό του αγώνα. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας από τους μεγαλύτερους πατέρες της Εκκλησίας, έχει επίσης αναφερθεί στην αδυναμία του ανθρώπου να αποφύγει τα λάθη. Στα κηρύγματά του, πολλές φορές τόνιζε ότι ακόμη και οι Άγιοι έκαναν λάθη, αλλά αυτό δεν μειώνει την αγιότητά τους. Αντιθέτως, η αναγνώριση και η διόρθωση των λαθών τους είναι αυτή που τους εξύψωσε. Ο Χρυσόστομος διδάσκει ότι η ταπείνωση και η μετάνοια είναι οι θεμελιώδεις αρετές που οδηγούν τον άνθρωπο στην τελειότητα, παρά τα αναπόφευκτα λάθη. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, σύγχρονος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είχε την ικανότητα να μιλά απλά και κατανοητά για τα πνευματικά θέματα. Συχνά αναφερόταν στα λάθη των ανθρώπων με αγάπη και κατανόηση. Σε πολλές από τις διδαχές του, εξηγούσε ότι η ανθρώπινη αδυναμία είναι φυσικό μέρος της ζωής και ότι κανείς δεν πρέπει να απογοητεύεται όταν κάνει λάθη. Σύμφωνα με τον Άγιο Παΐσιο, το σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, να τα μετανοούμε ειλικρινά και να προσπαθούμε να βελτιωθούμε με τη χάρη του Θεού. Η αγάπη του Θεού είναι απεριόριστη και πάντα μας δέχεται πίσω, όσο κι αν έχουμε απομακρυνθεί λόγω των λαθών μας. Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, ένας από τους πιο σεβαστούς σύγχρονους πνευματικούς πατέρες, επίσης δίδαξε για τη σημασία της μετάνοιας και της ταπεινότητας όταν κάνουμε λάθη. Ο ίδιος έλεγε ότι τα λάθη είναι μέρος της πνευματικής μας πορείας και ότι μέσα από αυτά μαθαίνουμε και προοδεύουμε. Ο Γέροντας Εφραίμ τόνιζε ότι ο Θεός δεν απαιτεί από εμάς να είμαστε αλάνθαστοι, αλλά να έχουμε ταπείνωση και να μετανοούμε για τα λάθη μας. Συμπέρασμα Οι Άγιοι της Εκκλησίας και οι σοφοί Γέροντες αναγνωρίζουν την ατελή φύση του ανθρώπου και το γεγονός ότι κανείς δεν είναι αλάνθαστος !

διαβάστε περισσότερα »

Ο άνθρωπος μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του.

  Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς. (Να εύχεστε καλά σε αυτούς που σας καταριώνται) (Κατά Ματθαίον 5,43) Ευλογείτε και μη καταράσθε. (Να εύχεστε και να λέτε πάντοτε καλά λόγια για όλους και ποτέ να μην καταράστε). (Προς Ρωμαίους 12,14) Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή!». Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου». Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήσει το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίσει στην Εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλει κατά κάποιον τρόπο… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Κάθε φορά που λέτε σε κάποιον: «χρόνια πολλά!» για την ονομαστική του εορτή, να λέτε: «χρόνια πολλά και ευάρεστα στον Θεό!». (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Όταν πονέσεις έναν άνθρωπο που έχει ταπείνωση, και με την καρδιά του, σου ζητά να ευχηθείς λ.χ. για ένα πάθος που τον ταλαιπωρεί και του πεις, «μην φοβάσαι, θα γίνεις καλύτερος», του δίνεις τέτοια ευχή, που είναι Θεϊκή ευχή. Έχει πολλή αγάπη, πόνο και γι’ αυτό πιάνει. Είναι αρεστό στον Θεό και εκπληρώνει ο Θεός την ευχή. Δηλαδή και μόνον ο πόνος που νιώθει κανείς για κάποιον, είναι σαν ευχή. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Η μεγαλύτερη περιουσία για τον κόσμο είναι η ευχή των γονέων. Όπως και στην μοναχική ζωή, η μεγαλύτερη ευλογία είναι να πάρεις την ευχή του Γέροντά σου. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Όταν εύχεται κανείς για τον πλησίον του, μια καλή δύναμη βγαίνει απ’ αυτόν και πηγαίνει στον αδελφό και τον θεραπεύει και τον δυναμώνει και τον ζωογονεί. Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης) Όταν έχουμε για τον άλλο, αγαθή διάθεση και προσευχόμαστε, θεραπεύουμε τον αδελφό και τον βοηθάμε να πάει προς τον Θεό. Ο θρούς της ψυχής μας φθάνει μυστηριωδώς και επηρεάζει τον άλλον, έστω και αν δεν εκφράσομε ούτε μια λέξη. Και χωρίς να μιλήσουμε, μπορεί να μεταδώσομε το καλό ή το κακό, όση κι αν είναι η απόσταση που μας χωρίζει απ’ τον πλησίον. Αυτό που δεν εκφράζεται, έχει συνήθως περισσότερη δύναμη από τα λόγια. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

διαβάστε περισσότερα »

Θέλεις να γίνεις διαφορετικός και να ξεχωρίζεις παντού;

  Κάνε την υπέρβαση και θα δεις μεγάλη αλλαγή. Θέλεις να γίνεις διαφορετικός και να ξεχωρίζεις παντού; Αυτοί που έκαναν την υπέρβαση δεν βγήκαν χαμένοι, πάντα κερδισμένοι. Η υπέρβαση για να γίνει χρειάζεται θυσία όπως ο Χριστός καθημερινά θυσιάζεται για εμάς. Εμείς τι θυσίες κάνουμε για Εκείνον; Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, αλλά πίστη θυσιαστική και ασκητική. Ζούμε στην εποχή της καλοπέρασης και όχι το να θυσιάσουμε «κάτι» από τη ζωή μας για τον Χριστό. Η θυσία είναι η άσκηση, ο αγώνας που κάνουμε ώστε να ανέβουμε σκαλί σκαλί για να πάμε κοντά στον Χριστό. Η υπέρβαση, ελευθερώνει τον άνθρωπο και τον κάνει χαρούμενο, δεν τρέχει δεξιά και αριστερά στις απατηλές χαρές. Ο άνθρωπος που θα ξεφύγει από την καθημερινότητα και θα κάνει την υπέρβαση και θα είναι μαζί με τον Χριστό, θα έχει τα πάντα, σε αντίθεση με αυτούς που έχουν «τα πάντα» και τελικά μόνο χαρά και ευτυχία δεν έχουν.

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο