«ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ … Μ’ ΑΓΑΠΑΣ, ΓΙΑΤΙ … ΣΚΙΑΖΟΥΜΑΙ»!

Ἄγνωστοι καὶ γνωστοί, φίλοι μου ἀναγνῶστες,
Μὲ πολλὴ περίσκεψη καὶ στεναχώρια, θέλησα νὰ γράψω τοῦτες τὶς λίγες γραμμές, διότι, τελευταία, δέχομαι πολλὴ ἐπίθεση … ἀγάπης, ἀπὸ ’κείνους ποὺ δὲν τὸ περίμενα, καὶ ὅπως καταλαβαίνετε, τοῦτο μὲ τρομάζει …!
Θέλω νὰ ἐκθέσω κάποιες ἀπορίες μου, διότι εὑρίσκομαι στὰ ὅρια τοῦ … παραλογισμοῦ καὶ τῆς καταθλίψεως! Ἐπειδὴ καταλαβαίνω ὅτι εἶμαι ἀκόμα στὰ … καλά μου καὶ θέλω νὰ προλάβω νὰ ’πῶ τὸν πόνο μου, ζητῶ νὰ μὲ ἀκούσετε καὶ κρίνετέ με ὅπως νομίζετε!
Μοῦ λένε πῶς μ’ ἀγαποῦν καὶ νιώθω τὸ χαμόγελό τους … χαιρέκακο καὶ μοχθηρό! Ἁπλώνουν τὰ χέρια τους νὰ μ’ ἀγκαλιάσουν καὶ τρέμω ὅπως τὸ φύλλο στὸν ἄνεμο! Μοῦ λένε γλυκειὲς κουβέντες καί, … δὲν ξέρω γιατί … ἀλλὰ μοὔρχεται … ἐμετός! Θέλουν νὰ μὲ πείσουν ὅτι ἀγωνιοῦν γιὰ τὴν ὑγεία μου καὶ καταλαβαίνω ὅτι … πολὺ θὰ ἤθελαν νὰ μὲ βλέπουν … διασωληνωμένο καὶ νὰ πνέω τὰ … λοίσθια! Μοῦ λένε καὶ μοῦ ξαναλένε ὅτι, … «κάτσε μέσα γιὰ τὸ καλὸ τῆς ὑγείας σου», καὶ φοβᾶμαι ὅτι … βιάζονται, ἐδῶ μέσα, νὰ … «τινάξω τὰ πέταλα»! Θέλουν, … λένε, νὰ ζήσω καὶ νὰ εὐτυχήσω στὴ ζωή μου, καὶ ἀκούω νὰ μοῦ μιλᾶνε μὲ τέτοια χαρὰ γιὰ τὸν ἐπικείμενο … θάνατό μου, λὲς καὶ πρόκειται γιὰ … «γραφεῖα τελετῶν», ἕτοιμοι νὰ σπεύσουν διὰ τὰ τῆς … κηδείας μου!
Μοῦ γελᾶνε καὶ … τρέμω! Ἀναρωτιέμαι καὶ ψάχνω μέσα μου τὸ … γιατί ὅλος αὐτὸς ὁ φόβος καί, βέβαια, οἱ ἀπαντήσεις … πέφτουν βροχή! Πῶς νὰ ἐμπιστευθῶ ἐκείνους ποὺ μέχρι σήμερα, μὲ τρόμαζαν μὲ τοὺς … νόμους ποὺ ἔφτιαχναν; Πῶς νὰ ’πῶ ὅτι μὲ ἀγαποῦν, ἐκεῖνοι ποὺ ἔκοβαν τὸ μισθό μου καὶ τὸν πρόσθεταν στοὺς … δικούς τους; Πῶς νὰ πιστέψω ὅτι πονοῦν γιὰ μένα ἐκεῖνοι ποὺ μοῦ στεροῦσαν τὸ δικαίωμα τῆς … ἐργασίας; Πῶς νὰ καταλάβω … ἐκείνους ποὺ δὲν θέλησαν νὰ μὲ καταλάβουν … ποτέ; Πῶς νὰ πείσω τὸν ἑαυτό μου, ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ χαρακτήριζαν τὰ παιδιὰ τῶν πολυτέκνων … «τεκμήρια» εὐμαρείας, ξαφνικὰ θέλουν νὰ μὲ … σώσουν; Εἶναι δυνατόν, ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ὡδήγησαν στὸ … ἀδιέξοδο, νὰ θέλουν νὰ μὲ βγάλουν ἀπ’ αὐτό; Μπορῶ, ἆραγε νὰ πιστέψω, ὅτι νοιάζονται γιὰ μένα καὶ γιὰ τὸ καλό μου …;
Μοὔβαλαν συνεχῆ ἐνημέρωση γιὰ τὰ … «ἐπιτεύγματα» τοῦ … covid 19 καὶ μ’ ἔχουν παλαβώσει! Ὁ ἕνας … κλαίει κι’ ὁ ἄλλος γελάει! Ἀπαγορεύονται οἱ συνωστισμοί …! Καὶ ὅμως … ἐπιτρέπονταν οἱ συνωστισμοί! Ἄλλοτε στὶς πλατεῖες, ἄλλοτε στὰ νυκτερινὰ κέντρα, – ἀλλὰ προσοχή! Μέχρι τὶς 12! Λὲς καὶ μέχρι τότε ὁ … ἰὸς δὲν κυκλοφοροῦσε! – ἄλλοτε στὶς παραλίες, ἄλλοτε στὰ λεωφορεῖα καὶ στὰ τραῖνα καὶ στὰ πλοῖα καὶ στὰ ἀεροπλᾶνα, ἄλλοτε, … ἄλλοτε, … ἄλλοτε …! Κανένα πρόστιμο, καμμία ἐπίπληξις, οὐδείς περιορισμός … ! Λὲς καὶ ἀγωνίζονταν νὰ ἐξαπλωθῇ πρῶτα ὁ … ἰός, καὶ ἔπειτα νὰ ἀρχίσουμε νὰ τὸν … πολεμᾶμε!  Καὶ τὰ κανάλια ὅλα στὸν ἴδιο … ρυθμό! Ὅλα μᾶς ἔδειχναν μέσα στὸ καλοκαίρι τοὺς ἄπειρους συνωστισμούς, καὶ ἔτρεχαν μὲ τὶς κάμερες νὰ μᾶς δείξουν ἀκόμη καὶ τὶς λεπτομέρειες, καὶ λὲς … καὶ δὲν συνέβαινε τίποτα! Συγκεντρώσεις, πολλὲς φορές, χιλιάδων ἀτόμων, … καὶ ὅμως, … οὔτε γάτα, οὔτε ζημιά! Ὅμως ἀπαγορεύεται καὶ μάλιστα αὐστηρά, τὸ νὰ μιλήσῃς, τὸ νὰ ἐκφράσης τὴν ἀντίρρησή σου, τὸ νὰ ’πῇς ὅτι δὲν συμφωνῶ …!
Στὶς Ἐκκλησίες, ὅλα ἐτηρήθησαν καὶ τηροῦνται κατὰ τὸν νόμον, καὶ ὅμως ἡ … φαγούρα τους δὲν ἔχει τελειωμό … ! Ἀποστάσεις ἑνάμισυ μέτρου ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον! Ἀραίωσαν οἱ καρέκλες, μπῆκαν ἀπαγορευτικὲς πινακίδες, γιομίσαμε ἀντισηπτικά, – λὲς καὶ μπαίνουμε σὲ … χειρουργεῖο, – μαντηλάκια καὶ μᾶσκες καὶ ὅλα τὰ … ἀξεσσουάρ μὲ στρατιωτικὴ πειθαρχία καὶ ἐκεῖ … εἶν’ ὁ καημός τους! Νὰ συλλάβουμε κἄνα παπποὺ ἢ καμμιὰ γιαγιὰ ποὺ τόλμησε καὶ μπῆκε στὴν Ἐκκλησία καὶ … νὰ τὰ περιπολικά, ἀπ’ ἔξω, νὰ κι’ οἱ κάμερες ἀπὸ κοντά … νὰ πιάσουμε τοὺς «κακούργους»! Κλείνουν οἱ ναοί! Ἀλλά, ὄχι τὰ κομμωτήρια, ὄχι τὰ super market, ὄχι τὰ λεωφορεῖα μετακινήσεως τῶν πολιτῶν, ὄχι τὸ ἕνα, ὄχι τ’ ἄλλο …! Ἡ Ἐκκλησία καὶ οἱ πιστοὶ ποὺ προσέρχονται γιὰ νὰ παρρηγορηθοῦν καὶ νὰ ἀναπνεύσουν … Πνεῦμα Ἅγιο, αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πρέπει νὰ … μὴν κυκλοφοροῦν! Μὲ τὴν πρώτη εὐκαιρία ποὺ τοὺς δόθηκε μὲ τὴν αὐξηση τῶν κρουσμάτων, κατήργησαν τὶς παρελάσεις, καὶ στόχευσαν … ἀκόμη καὶ τὶς σημαιοῦλες στὰ αὐτοκίνητα, καὶ τὰ μεγάφωνα ποὺ μετέδιδαν ἐθνικὰ τραγούδια καὶ ἐμβατήρια …!
Πότε ξανάγινε, νὰ σύρρονται στὸ ἑδώλιο, Μητροπολῖται καὶ μάλιστα σεβάσμιοι, μὲ τὴν κατηγορία – ἄκουσον! ἄκουσον! – τῆς λιτανεύσεως τῶν ἱερῶν σκηνωμάτων τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀλλὰ … ἀπὸ τὴν ἄλλη … ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργὸς μὲ ὅλο τὸ … συνάφι του, νὰ κατεβαίνῃ στὸ πεζοδρόμιο – κατὰ τὴν πρώτη καραντίνα – καὶ νὰ χειροκροτῇ τὴν ἐφ’ ἅρματος περιφερομένην τραγουδίστριαν μετὰ τῆς … συνοδείας της, καὶ … νὰ μὴν  κουνιέται φύλλο; Δὲν θἄπρεπε – ἂν εἴμαστε εὐνομούμενο κράτος – ἐξ ἴσου καὶ αὐτοὶ νὰ παραπεμφθοῦν εἰς δίκην, … ἢ ἔστω νὰ πληρώσουν ὅλοι τους – γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου, βρὲ ἀδελφέ, – τὸ … ἑκατοπενηντάρι;
Τόσες πανδημίες καὶ ἰώσεις καὶ γρίπες, περάσαμε καὶ περνᾶμε κάθε χρόνο, ποὺ σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τῶν ἱατρῶν, εἶχαν καὶ ἔχουν, πολὺ περισσότερους νεκρούς, καὶ ὅμως δὲν ἄκουσα οὔτε εἶδα τέτοιο … συναγερμὸ σὰν καὶ τοῦτο! Τόσες γρίπες, καὶ κανείς τους δὲν μοῦ εἶπε … «μεῖνε μέσα καὶ πρόσεχε»! Τί συμβαίνει ἆραγε ;;;  
Πεῖτε μου … πῶς νὰ τοὺς ἐμπιστευθῶ!
Μία «κλίκα» τῶν, ἐν Ἑλλάδι, λοιμωξιολόγων, … «ἐν μιᾷ φωνῇ καὶ καρδία» … ὠρύονται, συνεπιμαρτυρούντων ὅλων τῶν πολιτικῶν παρατάξεων, ὅτι ὁ κίνδυνος εἶναι ἅμεσος καὶ ἀπρόβλεπτος, καὶ κάποιοι ἄλλοι … συνάδελφοί των, καὶ ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν Πανεπιστημίων καθηγηταί, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλας χώρας, ἀκόμη καὶ αὐτῶν τῶν Ἠνωμένων Πολιτειῶν, μᾶς καθησυχάζουν ὅτι … μία συνήθης ἴωσις εἶναι, καὶ οἱ μᾶσκες δὲν … ἐνδείκνυνται! Παλάβωσα …! Θέλουμε δὲν θέλουμε, ἐνημερωνόμαστε καὶ ἀπὸ ἄλλες πηγές, καὶ ὄχι μόνο τὶς … κυβερνο-καθοδηγούμενες! Δὲν ἀξίζουμε, ἆραγε, μιᾶς καλύτερης μεταχειρίσεως;;;
Δὲν εἶμαι ἀπὸ ἐκείνους τοὺς «αἰθεροβάμονες» οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁ κορωνοϊός, ἀλλὰ … ἔλεος πιὰ μὲ αὐτὴ τὴν τρομοκράτηση τοῦ κόσμου …! Ὅλοι μας ἔχουμε μέσα μας καὶ μία … ἀριθμητικὴ λογική, καὶ ξέρουμε νὰ ἐκτιμοῦμε …! Δὲν μπορεῖ σὲ συγκεκριμμένες διαδηλώσεις νὰ συγκεντρώνωνται χιλιᾶδες, καὶ μάλιστα ἐντελῶς προκλητικὰ καὶ ἀπροκάλυπτα νὰ συζητῇται ἂν θὰ γίνῃ ἡ πορεία για τὸ «Πολυτεχνεῖο», καὶ ὅπως προανέφερα, ἀσυζητητί, νὰ καταργοῦνται οἱ παρελάσεις τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, καὶ μάλιστα πρὶν ἀκόμη κηρυχθεῖ ἡ … «καραντίνα»! Δὲν εἶναι δυνατόν, νὰ μὲ πείσουν, ὅτι κινδυνεύω στὴν Ἐκκλησία μὲ … τέσσερα ἄτομα, ποὺ ἅμα γίνουν … πέντε, ὁ ἕνας … θὰ πεθάνῃ, καὶ μέσα στὰ σοῦπερ μάρκετ νὰ συμβαίνῃ τὸ … ἀδιαχώρητο … γιατὶ … ἔτσι τους! Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω, ἀλλὰ καὶ δὲν μοῦ δίνουν νὰ καταλάβω, γιατὶ ἔκλεισαν τὰ Γυμνάσια καὶ τὰ Λύκεια καὶ προσπαθοῦν νὰ ὑποχρεώσουν τὰ παιδιὰ νὰ … «μάθουν γράμματα», μέσα ἀπὸ ἕνα ἄθλιο … internet, τὸ ὁποῖο καταρρέει καὶ δὲν ἀντέχει … ! Δὲν τοὺς ἐμπιστεύομαι …!
Μᾶς ἀναφέρουν νεκροὺς καὶ νεκρούς, καὶ … ἕνα ὄνομα δὲν εἴδαμε! Δὲν θέλω νὰ ἰσχυρισθῶ ὅτι δὲν ὑπάρχουν νεκροί, ἀλλὰ … ὅπως σὲ ἕνα δυστύχημα σπεύδουν νὰ μᾶς δώσουν τὰ ὀνόματα τῶν νεκρῶν καὶ μάλιστα συναγωνίζονται τὰ μ.μ.ε. – τρομάρα τους – ποιὸ θὰ τὰ πρωτο-ανακοινώσῃ, τώρα … ἁπλᾶ 32; ἢ 38; ἢ 40; Τί εἶναι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα;;; οὔτε κἂν ἕνα σκηνικὸ κηδείας …! Τοὐλάχιστον, στὴν πρώτη ἐμφάνιση τῆς πανδημίας, βλέπαμε καὶ … «χορτάσαμε» ἀπὸ φέρετρα καὶ νεκροφόρες …! Τώρα τίποτε …; Τότε ἀκούσαμε καὶ κάποια ὀνόματα κάποιων κεκοιμημένων, τώρα ἁπλᾶ τὸ … νούμερο; Νὰ δοῦμε, ἔστω, μπὰς καὶ εἶναι κάποιος γνωστός μας, νὰ στείλλουμε ἔστω … συλληπητήριο τηλεγράφημα! Καὶ μὴν μοῦ ποῦν ὅτι προστατεύουν τὴν προσωπικότητα τῶν νοσησάντων νεκρῶν, διότι θὰ τοὺς ὑπενθυμίσω ὅτι περισσότερη ἀνάγκη προστασίας ἔχουν, οἱ νοσοῦντες ἀπὸ τὸν ἰό, τοὺς ὁποίους ὅμως προβάλλουν, ἀνεξαρτήτως ἀξιώματος καὶ μὲ φωτογραφίες … ! Πῶς νὰ τοὺς ἐμπιστευθῶ; Δὲν τοὺς ἐμπιστεύομαι … !
Ἤδη κυκλοφορεῖ εἰς τὸ διαδίκτυο καὶ παραθέτω ἐδῶ τὴν ἡλεκτρονικὴ διεύθυνση γιὰ κάθε ἐνδιαφερόμενο,μία συζήτησις «διαδικτυακῆς τραπέζης» μὲ συμμετέχοντες … διακεκριμμένους λοιμωξιολόγους οἱ ὁποῖοι … ἄλλοι εὐθέως καὶ ἄλλοι πλαγίως, διαφωνοῦν καὶ μὲ τὴν … «καραντίνα» ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς … «μᾶσκες»! Παρακαλῶ καὶ ἱκετεύω τοὺς …  πάντες, νὰ διαθέσουν αὐτὲς τὶς τρισύμισυ ὧρες ποὺ διαρκεῖ τὸ συγκεκριμμένο βίντεο … νὰ τὸ παρακολουθήσουν! Περισσότερο δὲ παρακαλῶ ἐκείνους ποὺ … παριστάνουν τοὺς λοιμωξιολόγους καὶ δυστυχῶς προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι … ξέρουν!

Μ’ ὅλα τοῦτα, φίλοι μου, δὲν θέλω νὰ συστήσω τὴν παρανομία σὲ κανένα καὶ δηλώνω καὶ δημοσίως ὅτι … τηρῶ τὰ μέτρα ἔστω κι’ ἂν μὲ … μουρλαίνουν! Ὁ κ. Χρυσοχοΐδης συνέστησε, νὰ … διώκονται ποινικῶς, καὶ νὰ ἀποκλείονται οἱ παρεμβάσεις τους εἰς τὸ facebook, ὅσων ἐκφράζουν ἀντιρρήσεις καὶ διεκδικοῦν τὸ δικαίωμα τῆς – ἔστω λανθασμένης! – ἀπόψεώς τους! Ἴσως, μεταξὺ αὐτῶν, νὰ συγκαταλλέγομαι καὶ ἐγώ … ! Συνεπῶς δὺο ἐπιλογὲς ἔχω! Ἢ φυλακή … ἢ τρελλάδικο! Ἂς ἀποφασίσουν …!
 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

αν σας άρεσε το άρθρό κοινοποιήστε το:

Πρόσφατα άρθρα

Όσοι ομιλούν για “ένωση Εκκλησιών”, δεν γνωρίζουν.

”Η διδασκαλία της Εκκλησίας, που έλαβε την τελική της μορφή από τις Οικουμενικές Συνόδους, δεν επιδέχεται καμιά αλλαγή… Όλη η μετέπειτα επιστημονική εργασία, πρέπει απαραίτητα να συμφωνεί μέ ότι δόθηκε στη Θεία αποκάλυψη, και διατυπώθηκε στη διδαχή των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας… Το ίδιο ισχύει και για τη χάρη. Το πλήρωμα της χάριτος μπορεί να κατέχει μόνο η Μία και μοναδική Εκκλησία…” Μὲ τὸν τρόπο ποὺ προσεύχονται οἱ Δυτικοὶ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν τὶς πολύωρες προσευχὲς τῶν Ὀρθοδόξων Μοναχῶν. Αὐτοὶ μὲ μισῆ ὥρα προσευχὴ κουράζονται, γιατί προσεύχονται μὲ τὸ μυαλό, διανοητικά. Οἱ Ὀρθόδοξοι προσευχόμαστε μὲ τὸν νοῦ (καρδιακά). Οἱ Ἰουδαῖοι προσεύχονταν μὲ τὴν λογική τους. Τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς δόθηκε στοὺς Ἀποστόλους τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς πύρινες γλῶσσες καὶ κατάλαβαν ἕνα ἄλλο εἶδος προσευχῆς, τὴν καρδιακὴ προσευχή. Πρώτη φορὰ προσεύχονταν μὲ τὴν καρδιά τους. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορὰ μεταξὺ Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως. Ἕνας Δυτικὸς ποὺ βαπτίζεται Ὀρθόδοξος, θὰ περάσει πολλὰ χρόνια μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ καθοδήγηση ἐμπείρου πνευματικοῦ ὁδηγοῦ γιὰ νὰ ἀποκτήσει καθαρὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα καὶ ἦθος… Αὐτὸς εἶναι ο λόγος ποὺ ΔΕΝ μπορεῖ νὰ γίνει «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν»… Ἡ «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν» εἶναι δύσκολη, ἕως ἀδύνατη! Ὅσοι ὁμιλοῦν γιὰ «ἕνωση Ἐκκλησιῶν» δὲν γνωρίζουν οὔτε τὴν νοοτροπία τῶν ἑτεροδόξων οὔτε τὸ ὕψος τῆς Ὀρθοδοξίας! Δὲν ἐπιθυμῶ νὰ γίνει, τουλάχιστον τώρα, ἡ «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν», διότι οἱ Ρωμαῖοι (Λατίνοι) δὲν θὰ ἀλλάξουν, ἀλλὰ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ διαφθαροῦν… Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη! Καί, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν πίστη… ~ Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

διαβάστε περισσότερα »

Τι πρέπει να κάνουμε, όταν είμαστε πληγωμένοι.

  Όταν βρίσκεσαι πληγωμένος, επειδή έπεσες σε κάποιο αμάρτημα λόγω αδυναμίας σου ή καμιά φορά με τη θέλησή σου μη δειλιάσεις· ούτε να ταραχθείς γι’ αυτό, αλλά αφού επιστρέψεις αμέσως στον Θεό, μίλησε έτσι: «Βλέπε, Κύριέ μου· έκανα τέτοια πράγματα, σαν τέτοιος που είμαι· ούτε ήταν δυνατό να περίμενες και τίποτε άλλο από εμένα τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύνατο, παρά ξεπεσμό και γκρέμισμα». Και ευχαρίστησέ τον και αγάπησέ τον περισσότερο παρά ποτέ, θαυμάζοντας την τόσο μεγάλη ευσπλαχνία του, διότι μολονότι λυπήθηκε από σένα, πάλι σου δίνει το δεξί του χέρι και σε βοηθάει, για να μη ξαναπέσεις στην αμαρτία· τελευταία, πες με μεγάλο θάρρος στη μεγάλη ευσπλαχνία του: «Εσύ, Κύριέ μου, συγχώρησέ με και μην επιτρέψεις στο εξής να ζω χωρισμένος από σένα, ούτε να απομακρυνθώ ποτέ, ούτε να σε λυπήσω πλέον». Και κάνοντας έτσι, μη σκεφτείς αν σε συγχώρεσε, διότι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά υπερηφάνεια, ενόχληση του νου, χάσιμο του καιρού και απάτη του διαβόλου, χρωματισμένη με διάφορες καλές προφάσεις. Γι’ αυτό, αφήνοντας τον εαυτό σου ελεύθερο στα ελεήμονα χέρια του Θεού, ακολούθησε την άσκησή σου, σαν να μην είχες πέσει. Και αν συμβεί εξ’ αιτίας της αδυναμίας σου να αμαρτήσεις πολλές φορές την ημέρα, κάνε αυτό που σου είπα όλες τις φορές, όχι με μικρότερη ελπίδα στον Θεό. Και κατηγορώντας περισσότερο τον εαυτό σου και μισώντας την αμαρτία περισσότερο, αγωνίσου να ζεις με μεγαλύτερη προφύλαξη. Αυτή η εκγύμναση δεν αρέσει στον διάβολο· γιατί βλέπει πως αρέσει πολύ στον Θεό, επειδή και μένει ντροπιασμένος ο αντίπαλος, βλέποντας ότι νικήθηκε από εκείνον, που αυτός είχε πριν νικήσει. Γι’ αυτό και χρησιμοποιεί διαφορετικούς τρόπους για να μας εμποδίσει, να μην το κάνουμε. Και πολλές φορές πετυχαίνει το σκοπό του εξ’ αιτίας της αμέλειάς μας και της μικρής φροντίδας που έχουμε στον εαυτό μας.[…] Ο τρόπος λοιπόν, για να αποκτήσεις την ειρήνη, είναι ο εξής· να ξεχάσεις τελείως την πτώση και την αμαρτία σου και να παραδοθείς στη σκέψη της μεγάλης αγαθότητας του Θεού· και ότι, αυτός μένει πολύ πρόθυμος και επιθυμεί να συγχωρέσει κάθε αμαρτία, όσο και αν είναι βαριά, προσκαλώντας τον αμαρτωλό με διάφορους τρόπους και μέσα από διάφορους δρόμους, για να έλθει σε συναίσθηση και να ενωθεί μαζί του σε αυτήν τη ζωή με την χάρι του· στην δε άλλη να τον αγιάσει με τη δόξα του και να τον κάνει αιώνια μακάριο. Κατόπιν, όταν έλθει η ώρα της εξομολογήσεως, την οποία σε προτρέπω να κάνεις πολύ συχνά, θυμήσου όλες σου τις αμαρτίες, και με νέο πόνο και λύπη, φανέρωσέ τες όλες στον Πνευματικό σου και κάνε με προθυμία τον κανόνα που θα σου ορίσει. (“Αόρατος Πόλεμος” – Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)

διαβάστε περισσότερα »

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά από το εσωτερικό κάψιμο της ψυχής από τη συνείδηση.

  Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από τη συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου. Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα. Είναι μυστήριο πράγμα το πώς το πληροφορείται! Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέφτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση. Ω, ο γογγυσμός του άλλου τον κάνει άνω-κάτω! Και μακριά να είναι, τι στην Αυστραλία, τι στο Γιοχάνεσμπουργκ, δεν μπορεί να ησυχάσει, όταν είναι αγανακτισμένος ο άλλος εξαιτίας του. – Αν είναι αναίσθητος; – Οι αναίσθητοι λες ότι δεν υποφέρουν; Το πολύ-πολύ να καταφύγουν σε καμιά ψυχαγωγία, για να ξεχασθούν. Μπορεί πάλι ο αδικημένος να τον συγχώρησε τον ένοχο, αλλά να έχει μείνει λίγη αγανάκτηση μέσα του. Τότε και ο ίδιος ταλαιπωρείται σε έναν βαθμό, αλλά ο ένοχος ταλαιπωρείται πολύ από την αγανάκτηση του άλλου. Αν όμως ο ένοχος ζητήσει συγγνώμη και δεν του τη δώσει ο αδικημένος, τότε ταλαιπωρείται εκείνος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά από το εσωτερικό κάψιμο της ψυχής από τη συνείδηση. Τη βασανίζει και την τρώει συνέχεια με το σαράκι σ’ ετούτη τη ζωή και πιο πολύ φυσικά θα την τρώει στην άλλη ζωή, την αιώνια, «ο ακοίμητος σκώληξ», αν δεν μετανοήσει ο άνθρωπος σ’ αυτήν την ζωή και δεν επιστρέψει τις αδικίες του στους συνανθρώπους του, έστω και με την αγαθή του προαίρεση, σε περίπτωση που δεν μπορεί με άλλον τρόπο. Θυμάμαι ένας δικηγόρος, που έκανε πολλές αδικίες, πόσο βασανίσθηκε στο τέλος της ζωής του. Εξασκούσε το επάγγελμά του σε μία επαρχία που είχε πολλούς κτηνοτρόφους. Εκεί, φυσικά, γίνονταν και αγροζημιές και πολλοί βοσκοί έτρεχαν σ’ αυτόν τον δικηγόρο, γιατί με πονηρά επιχειρήματα έπειθε και τον αγρονόμο και τον ειρηνοδίκη. Έτσι οι καημένοι γεωργοί πολλές φορές όχι μόνο δεν έβρισκαν το δίκαιο για τα σπαρτά που τους κατέστρεφαν τα κοπάδια, αλλά έβρισκαν και τον μπελά τους. Όλοι τον ήξεραν τον δικηγόρο αυτόν και κανείς τίμιος άνθρωπος δεν τον πλησίαζε. Ακόμη και ο Πνευματικός να δείτε τι συμβούλεψε έναν ευαίσθητο βοσκό. Ο βοσκός αυτός είχε ένα μικρό κοπάδι και μία σκύλα. Μία φορά που η σκύλα είχε γεννήσει, έδωσε τα κουταβάκια σε άλλους και κράτησε μόνο τη μάνα. Εκείνο το διάστημα είχε χαθεί μία προβατίνα και είχε αφήσει το αρνάκι της που θήλαζε. Αυτό, επειδή δεν είχε μάνα, έτρεχε πίσω από τη σκύλα και θήλαζε από αυτή, η οποία ένιωθε και η ίδια ανακούφιση. Έτσι τα δύο ζώα είχαν συνηθίσει και το ένα έβρισκε το άλλο. Ο καημένος ο βοσκός, όσο και να προσπαθούσε να τα ξεχωρίσει, εκείνα έσμιγαν. Επειδή ήταν ευαίσθητος ο βοσκός, σκέφθηκε να ρωτήσει τον Πνευματικό εάν τελικά τρώγεται το κρέας του αρνιού ή όχι . Ο Πνευματικός, έχοντας υπ’ όψιν του και τη φτώχεια του βοσκού, σκέφτηκε λίγο και του είπε: «Το αρνί αυτό, παιδί μου, δεν τρώγεται, γιατί θήλασε από την σκύλα, αλλά ξέρεις τι να κάνεις; Επειδή όλοι οι άλλοι βοσκοί πηγαίνουν δώρα στον δικηγόρο τον δείνα αρνιά και τυριά, να του πας και συ αυτό το αρνί να το φάει. Μόνον αυτός έχει ευλογία να το φάει, γιατί όλος ο κόσμος ξέρει που είναι άδικος». Όταν είχε γεράσει πια ο άδικος αυτός δικηγόρος και έπεσε στο κρεβάτι, υπέφερε χρόνια από εφιάλτες και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Τον χτύπησε και ημιπληγία και δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει. Προσπάθησε ο Πνευματικός να τον κάνει τουλάχιστον να γράψει τις αμαρτίες του, αλλά είχε χάσει και τον έλεγχο, και αναγκαζόταν να του διαβάζει την ευχή των Επτά Παίδων, για να κλείσει λίγο τα μάτια του να κοιμηθεί. Του διάβαζε και εξορκισμούς, για να γαληνέψει λίγο, μέχρι που αναπαύθηκε, και ας ευχηθούμε ο Θεός να τον αναπαύσει πραγματικά. – Γέροντα, πολλοί πιστεύουν ότι τους έχουν κάνει μάγια. Πιάνουν τα μάγια; – Εάν ο άνθρωπος έχει μετάνοια και εξομολογείται, δεν πιάνουν. Για να πιάσουν τα μάγια, θα έχει δώσει κάποιο δικαίωμα ο άνθρωπος. Θα αδίκησε κάποιον, θα κοροϊδεύει καμιά κοπέλα κ.λπ. Τότε θα πρέπει να μετανοήσει, να ζητήσει συγχώρηση, να εξομολογηθεί, να ταχτοποιηθεί και να επανορθώσει αυτό που έκανε. Γιατί αλλιώς, και όλοι οι παπάδες να του διαβάσουν εξορκισμούς, δεν λύνονται τα μάγια. Αλλά και μάγια να μην του έκαναν, και μόνον το άχτι της αδικημένης ψυχής αρκεί για να τον βασανίζει. Υπάρχουν δύο μορφές αδικίας, η υλική και η ηθική. Υλική αδικία είναι, όταν αδικεί κανείς τον άλλον σε υλικά πράγματα. Ηθική είναι, όταν λ.χ. κάποιος γελάσει μία κοπέλα, και αν μάλιστα είναι ορφανή, με πενταπλάσιο βάρος βαραίνει την ψυχή του. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Με πόνο και αγάπη

διαβάστε περισσότερα »

Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του!

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν την οδό της σωτηρίας. Μπήκαν στο σκοτάδι και δεν βλέπουν το Φως της Αλήθειας. Εκείνος, όμως, ήταν, είναι και θα είναι ελεήμων και καλεί από ευσπλαχνία όλους κοντά Του: «Ελάτε σ’ Εμένα όλοι οι “κοπιώντες και πεφορτισμένοι”, γνωρίστε Με και εγώ θα δώσω σε σας την ανάπαυση και την ελευθερία». Να η αληθινή ελευθερία –όταν βρισκόμαστε εν τω Θεώ. Κι εγώ δεν το γνώριζα αυτό προηγουμένως. Ως την ηλικία των εικοσιεπτά ετών πίστευα μόνο ότι ο Θεός υπάρχει αλλά δεν Τον γνώριζα. Αφότου, όμως, Τον γνώρισα εν Πνεύματι Αγίω, η ψυχή μου ορμά με πάθος προς Αυτόν και Τον ζητώ διακαώς ημέρα και νύχτα. Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Σε αυτό έγκειται η ελευθερία: στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατον να υπάρξει ισότητα –αυτό, όμως, δεν έχει σημασία για την ψυχή. Δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς η άρχοντας, πατριάρχης, η ηγούμενος, η διοικητής. Μπορείς, όμως, όπου και να ανήκεις, να αγαπάς τον Θεό και είσαι ευάρεστος σε Αυτόν- και αυτό είναι σπουδαίο. Και όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό στη γη, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Η γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος μεταμορφώνει εντελώς τον άνθρωπο, και τον διδάσκει να αγαπά απόλυτα τον Θεό. Πεπληρωμένη με την αγάπη του Θεού η ψυχή δεν εγγίζει τον κόσμο, παρότι ζει στη γη ανάμεσα στους ανθρώπους Έμαθα ότι η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της. Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει με κάτι· αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. Όποιος έχει το νου του καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτός είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στη ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ακόμη μεγαλύτερος. Η τέταρτη βαθμίδα, η τελεία αγάπη για τον Θεό, είναι όταν έχει κάποιος τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. Τα σώματα των ανθρώπων αυτών αγιάζουν και μετά τον θάνατό τους γίνονται άγια λείψανα. Αυτό γίνεται με τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών. Όποιος βρίσκεται σε αυτό το μέτρο, δεν προσβάλλεται από τη σαρκική επιθυμία, και θα μπορούσε να κοιμηθεί με νέα γυναίκα, χωρίς καμμιά επιθυμία γι’ αυτήν. Η αγάπη του Θεού είναι ισχυρότερη από την αγάπη της γυναίκας, προς την οποία ελκύονται όλοι, εκτός από αυτούς που έχουν το πλήρωμα της χάριτος του Θεού, γιατί η γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος μεταμορφώνει εντελώς τον άνθρωπο, και τον διδάσκει να αγαπά απόλυτα τον Θεό. Πεπληρωμένη με την αγάπη του Θεού η ψυχή δεν εγγίζει τον κόσμο, παρότι ζει στη γη ανάμεσα στους ανθρώπους. Η ψυχή λησμονεί όλα τα επίγεια από τη μεγάλη αγάπη της για τον Θεό. Η δυστυχία μας έγκειται στο ότι δεν στεκόμαστε ακλόνητοι, εξαιτίας της υπερηφάνειάς μας, στη χάρη αυτή, και η χάρη μας εγκαταλείπει, και τότε η ψυχή την αναζητεί με θρήνους και οδυρμούς και λέει: «Διψά η ψυχή μου τον Κύριο». Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο