Τι έκανες, ώστε να βρεις τον Κύριο ελεήμονα απέναντί σου;

 

Η Εκκλησία έλαβε εντολή από τους Αποστόλους να εύχεται για όλο τον κόσμο και να μεσιτεύει στο Χριστό για χάρη του κόσμου.

Η Εκκλησία όταν επικαλείται τις προσευχές των Αγίων, πιστεύει ότι οι Άγιοι που ζωντανοί παρακαλούσαν τον Θεό για την ειρήνη του κόσμου και την ευστάθεια των Εκκλησιών του Χριστού, δεν παύουν να κάνουν το ίδιο και στην ουράνια Εκκλησία του Χριστού, τη θριαμβεύουσα. Αυτοί ακούν ευνοϊκά τις προσευχές μας όταν τους επικαλούμαστε και εύχονται στον Θεό και γίνονται οι φορείς της χάριτος και του ελέους του Κυρίου.

Η Εκκλησία, στις προσευχές της προς τον Θεό, παρακαλεί τον Κύριο να δεχθεί τις δεήσεις της, και αναφέρει τις προσευχές των Αγίων και της Θεοτόκου, επειδή πιστεύει στην παρρησία που έχουν στον Θεό και στην αμείωτη και συνεχή αγάπη τους για τη στρατευόμενη Εκκλησία του Χριστού.

Επίσης, σε όλα τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας αναφέρονται οι Άγιοι ως πρεσβευτείς προς τον Κύριο Ιησού Χριστό για χάρη μας. Οι παλαιότατοι Πατέρες της Εκκλησίας θεωρούν ότι οι Άγιοι μεσιτεύουν για μας προς τον Κύριο και πάντοτε καταφεύγουν στη μεσιτεία τους. Έτσι, ο Μέγας Βασίλειος σε λόγο του προς τους σαράντα μάρτυρες λέει: «Τι έκανες, ώστε να βρεις τον Κύριο ελεήμονα απέναντί σου; Να, υπάρχουν τώρα για σένα σαράντα, που προσεύχονται συγχρόνως… Ω άγιος χορός! Ω ιερή σύναξη! Ω στερεός συνασπισμός! Ω κοινοί φύλακες του ανθρωπίνου γένους! Αγαθοί μέτοχοι των φροντίδων μας, βοηθοί των δεήσεών μας, δυνατότατοι πρεσβευτές, αστέρες της οικουμένης, άνθη των Εκκλησιών».

Επίσης, επικαλείται για τον εαυτό του τις προσευχές των Αγίων στους ουρανούς λέγοντας: «Δέχομαι και τους Αγίους Αποστόλους, επικαλούμαι στην ικεσία μου προς τον Θεό, με τη μεσιτεία τους να με ελεήσει ο φιλάνθρωπος Θεός και να μου δοθεί η άφεση των αμαρτημάτων μου».

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος επίσης στον Επιτάφιό του προς τον Μέγα Βασίλειο λέει στο τέλος: «Εσύ που μας παρακολουθείς από ψηλά, θεία και ιερά κεφαλή, τον μεν σκόλοπα του σώματος που ο Θεός μας έδωσε για να μας παιδαγωγήσει, παρακάλεσέ Τον να μας τον αφαιρέσει, ή πείσε μας να τον υπομένουμε καρτερικά, και όλη η ζωή μας να κυλήσει προς το καλύτερο. Και αν πεθάνουμε, υποδέξου μας στις σκηνές σου».

Επίσης, ο ιερός Χρυσόστομος επικαλείται στην προσευχή του τη Μητέρα του Κυρίου και διακηρύττει: «Δεν παρακούει ο Θεός τη Δεββώρα ούτε την Ιαήλ. Όμως εμείς έχουμε την αγία Παρθένο και Θεοτόκο Μαρία που προσεύχεται για μας. Και αν μία τυχαία γυναίκα νίκησε, πόσο περισσότερο η Μητέρα του Χριστού θα νικήσει τους εχθρούς της αληθείας;».

Ο Πατριάρχης Ιερεμίας λέει: «Η προσευχή που γίνεται προς τους Αγίους είναι προς τη χάρη που έχουν από τον Θεό, γιατί δεν ακούνε όσους τους παρακαλούν ο Πέτρος και ο Παύλος, αλλά η χάρη του Θεού που έχουν, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου∙ ‘’και εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα ως τη συντέλεια του κόσμου’’ (Ματ. 28, 20)».

Ως μεσίτες θεωρούμε όλους τους Αγίους και εξαιρετικά τη Μητέρα του Κυρίου, στην Οποία απευθυνόμαστε λέγοντας: «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε για μας τους αμαρτωλούς», καθώς και στους Αγίους. Αποτελεί δε κοινή συνείδηση της Εκκλησίας μας ότι οι πρεσβείες της Μητέρας του Κυρίου είναι σωστικές γιατί όσα θέλει, τα μπορεί, γι’ αυτό και η επίκληση που Της απευθύνει είναι∙ «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας».

Ο Θεός των χριστιανών είναι Θεός ζώντων, και οι Άγιοι ενδιαφέρονται για τη στρατευόμενη Εκκλησία, ικετεύοντας τον Κύριο γι’ αυτήν. Αυτά, λοιπόν, γνωρίζοντας τα μέλη της παλαιάς Εκκλησίας και παρακινούμενοι από τον Θεό, επειδή τίποτε δεν μπορούσαν να κάνουν χωρίς Αυτόν, άρχισαν να παρακαλούν τις ψυχές των Αγίων να μεσιτεύουν, φανερώνοντας ότι οι ψυχές αισθάνονται και χωρίς τα σώματα. Γιατί αν ήταν αναίσθητες, δεν θα τις παρακαλούσαν. Και επειδή πίστευαν ότι το Πανάγιο Πνεύμα που τις κατοικεί τους αποκαλύπτει τις ανάγκες εκείνων που τις παρακαλούν, τις παρακαλούσαν να βοηθήσουν τους αδελφούς· και αυτή η βοήθεια φανερώνει την ενότητα των Αγίων με μας.

Άγιος Νεκτάριος (επίσκοπος Πενταπόλεως)

αν σας άρεσε το άρθρό κοινοποιήστε το:

Πρόσφατα άρθρα

Οι σπανιότερες νηστίσιμες συνταγές από το Άγιο Όρος.

  Οι μοναχοί του Αγίου Όρους έχουν δημιουργήσει πολλές μοναδικές και σπάνιες νηστίσιμες συνταγές που αντικατοπτρίζουν την αυστηρότητα της νηστείας τους αλλά και την αγάπη τους για απλά και φυσικά υλικά. 1. Αγιορείτικη Φάβα με Μανιτάρια Υλικά: 500 γρ. φάβα 1 κρεμμύδι, ψιλοκομμένο 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες 200 γρ. μανιτάρια, κομμένα σε φέτες 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο Χυμός από 1 λεμόνι Αλάτι και πιπέρι Λίγο μαϊντανό, ψιλοκομμένο Εκτέλεση: Ξεπλύνετε τη φάβα και βράστε την σε νερό μέχρι να μαλακώσει. Στο μεταξύ, σοτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο σε ελαιόλαδο μέχρι να γίνουν διάφανα. Προσθέστε τα μανιτάρια και συνεχίστε το σοτάρισμα μέχρι να μαλακώσουν. Όταν η φάβα είναι έτοιμη, πολτοποιήστε την μέχρι να γίνει κρέμα. Ανακατέψτε τα σοταρισμένα λαχανικά με τη φάβα, προσθέστε το χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Σερβίρετε με λίγο ελαιόλαδο και μαϊντανό. 2. Αγιορείτικη Σαλάτα με Σταφύλια και Καρύδια Υλικά: 1 φλιτζάνι σταφύλια, κομμένα στη μέση και χωρίς κουκούτσια 1 φλιτζάνι καρύδια, χοντροκομμένα 1 μαρούλι, ψιλοκομμένο 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο Χυμός από 1 λεμόνι 1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Αλάτι και πιπέρι Εκτέλεση: Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατέψτε το μαρούλι, τα σταφύλια και τα καρύδια. Σε ένα μικρό μπολ, ανακατέψτε το ελαιόλαδο, το χυμό λεμονιού, τη μουστάρδα, το αλάτι και το πιπέρι μέχρι να ομογενοποιηθούν. Περιχύστε τη σαλάτα με το ντρέσινγκ και ανακατέψτε καλά. Σερβίρετε αμέσως. Αυτές οι συνταγές αναδεικνύουν την ικανότητα των μοναχών να δημιουργούν νόστιμα και υγιεινά πιάτα με απλά υλικά, διατηρώντας την παράδοση της νηστείας.  

διαβάστε περισσότερα »

Πολλές κρίσεις του Θεού για εμάς είναι ακατανόητες.

  Τίποτα δεν γίνεται δίχως την Πρόνοια του Θεού και όπου υπάρχει η Πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που θα συμβεί, όσο πικρό και αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή. Πολλές κρίσεις του Θεού για εμάς είναι ακατανόητες. Δεν είναι η δική μας φροντίδα, αλλά η Πρόνοια του Θεού που προξενεί το παν, ακόμη και εκεί, όπου νομίζουμε ότι ενεργούμε μόνοι μας. Κανένας δεν φροντίζει τόσο τον εαυτόν του, όσο ο Θεός φροντίζει όλους εμάς. Γιατί πολύ περισσότερο από εμάς θέλει Εκείνος, να μην πάθουμε κανένα κακό. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Ένα πλοίο χωρίς κυβερνήτη δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά καταποντίζεται εύκολα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ο κόσμος επί τόσων χρόνων, χωρίς κάποιος να τον κυβερνά; (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Ο Θεός δεν αφήνει να πάθει κάποιο κακό εκείνος, που εγκαταλείπεται από τους ανθρώπους. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Δεν γίνεται τίποτα, που ο Θεός αγνοεί. Τα γνωρίζει όλα, μόνο που δεν επεμβαίνει σε όλα. Γιατί ο Κύριος που γνωρίζει όσα υποφέρετε και είναι σε θέση να τα εμποδίσει, είναι φανερό ότι δεν τα εμποδίζει, επειδή προνοεί και ενδιαφέρεται για σας. Την σκέψη αυτή να κάνουμε, για τους δικούς μας πειρασμούς και απ’ αυτήν θα αντλήσουμε την απαραίτητη παρηγοριά. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Πώς λοιπόν δεν είναι παράλογο, να μην ζητεί κανείς λόγο από τον ιατρό, όταν τον βλέπει να καυτηριάζει και να κόβει την σάρκα του ασθενούς και να τον βασανίζει με ασιτία, ενώ την απερίγραπτη σοφία και ανεκδιήγητη φιλανθρωπία και φροντίδα του Θεού (την Θεία Πρόνοια), να την περιεργάζεται και να ασχολείται μ’ αυτήν λεπτομερειακά; (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) Σκοπός της Θείας Πρόνοιας είναι να ενώνει με την ορθή πίστη και την πνευματική αγάπη, εκείνους που έχει χωρίσει η κακία με διάφορους τρόπους. Εκείνος λοιπόν που δεν ανέχεται τα ενοχλητικά, ούτε υποφέρει τα λυπηρά, ούτε υπομένει τα επίπονα, βαδίζει έξω από τη Θεία αγάπη και το σκοπό της Θείας πρόνοιας. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής) Με το να γίνει δούλος, ενώ είναι Κύριος, φανέρωσε στην κτίση το άκρον της πρόνοιάς Του. (Όσιος Θαλάσσιος) Ό,τι σου συμβαίνει, να το δέχεσαι ως καλό, γνωρίζοντας ότι τίποτε δεν γίνεται χωρίς να το θέλει ο Θεός. (Διδαχές των Αποστόλων) Όλα όσα μας συμβαίνουν (ευχάριστα ή δυσάρεστα), προέρχονται από τον Θεό προς ωφέλειά μας, ακόμα και εκείνα που συμβαίνουν από δικές μας ή των άλλων ελλείψεις. Ο Θεός παραχώρησε να συμβούν και μολονότι μπορούσε να τα εμποδίσει, δεν τα εμπόδισε. Πολλές κρίσεις του Θεού για εμάς είναι ακατανόητες. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης) Ο διάβολος ρίχνει στάχτη στα μάτια του ανθρώπου, για να μην δει την Πρόνοια του Θεού. Γιατί, όταν δει ο άνθρωπος την Πρόνοια του Θεού, θα μαλακώσει η γρανιτένια καρδιά του, θα γίνει ευαίσθητη και θα ξεσπάσει σε δοξολογία, κάτι που δεν συμφέρει τον διάβολο. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Τίποτα δεν γίνεται δίχως την Πρόνοια του Θεού και όπου υπάρχει η Πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που θα συμβεί, όσο πικρό και αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή. Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγες. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήσει έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθεί ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήσει βοήθεια… δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μία διαταγή να έρθει κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει, μέχρι που θα φθάσει η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβεί μία συμφορά, για να συνετιστούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)  

διαβάστε περισσότερα »

Η Νηστεία των Χριστουγέννων και το Σαρανταλείτουργο.

Η Νηστεία των Χριστουγέννων και το Σαρανταλείτουργο. (15 Νοεμβρίου έως 24 Δεκεμβρίου). Στὶς 15 Νοεμβρίου ἀρχίζει ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Πρόκειται γιὰ μιὰ περίοδο ἔντονης πνευματικῆς ἐργασίας καὶ ψυχοσωματικῆς προετοιμασίας γιὰ τὸν ἑορτασμό τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου. Ἀπὸ τὶς 15 Νοεμβρίου ἕως τὶς 12 Δεκεμβρίου νηστεύουμε τὸ κρέας, τὰ γαλακτομικά καὶ τὰ αὐγά καὶ τρῶμε ψάρι (ἐκτὸς βεβαίως Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, ποὺ νηστεύουμε αὐστηρά). Μετὰ τὶς 12 Δεκεμβρίου νηστεύουμε καὶ τὸ ψάρι. Ἡ νηστεία ὅμως κατὰ τὴν ὑπόδειξη τοῦ Κυρίου μας ἔχει νόημα, ὅταν συνδυάζεται μὲ προσευχὴ καὶ ἐλεημοσύνη. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἔναρξη τῆς νηστείας μᾶς προσκαλεῖ σὲ ἐντονότερη λειτουργικὴ ζωή καὶ ἀγαθοεργία. Ἔτσι, ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση προβλέπει γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ τὴν καθημερινὴ τέλεση τῆς θείας λειτουργίας, τὴν τέλεση δηλαδὴ σαρανταλείτουργου. Ἡ τέλεση τοῦ σαρανταλείτουργου ἀποτελεῖ πολὺ μεγάλη εὐλογία. Εἶναι μιὰ θαυμάσια εὐκαιρία γιὰ βίωση τὴς μυστηριακῆς καὶ λατρευτικῆς ζωῆς, γιὰ ἐπαφὴ μὲ τὸν πλοῦτο τῆς ὑμνολογίας καὶ τῆς ἀκροάσεως τῶν θείων Γραφῶν, γιὰ συχνότερη θεία κοινωνία, γιὰ συχνότερη συγκρότηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος μᾶς λέει: «Προσπαθεῖστε μὲ σπουδὴ νὰ ἔρχεσθε ὅλοι μαζί στὴ Σύναξη τῆς Θείας Εὐχαριστίας (Θεία Λειτουργία), γιὰ νὰ εὐχαριστεῖτε τὸν Θεὸ καὶ νὰ Τὸν δοξολογεῖτε. Διότι ὅταν συχνά ἔρχεσθε στὴ Σύναξη τῆς Θείας Εὐχαριστίας, συντρίβονται οι δυνάμεις του σατανᾶ καί λύεται κάθε ὀλέθρια ἐνέργεια του». Ἡ δύναμη τῆς Θείας Λειτουργίας δὲν εἶναι μαγική. Εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἑνότητας ἐν Χριστῷ. Ἡ Θεία Λειτουργία μᾶς μαθαίνει νὰ συγχωροῦμε, νὰ ἀγαποῦμε καὶ νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους Γι’ αὐτὸ ἄλλωστε προσφέρουμε τὰ Δῶρα μας στὸ Θεό, τὸν Ἄρτο καὶ τὸν Οἶνο, προσευχόμενοι γιὰ ζῶντες καὶ κεκοιμημένους ἀδελφούς μας. Ἡ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων τῶν ζώντων καὶ κεκοιμημένων προσώπων εἶναι ἔργο πολὺ σημαντικὸ καὶ ἱερό, ποὺ θεσμοθετήθηκε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ ἐπιτελεῖται ἀδιάλειπτα μέσα στοὺς αἰῶνες. Το Ιερό Σαρανταλείτουργο Το Ιερό Σαρανταλείτουργο, κατά την διάρκεια της νηστείας των Χριστουγέννων, υπέρ υγείας ζώντων και υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων αδελφών μας. Και ό μακαριστός π. Παΐσιος, σχετικά με την ανάγκη προσευχής για τούς κεκοιμημένους, έλεγε: «…να αφήνετε μέρος τής προσευχής σας για τούς κεκοιμημένους. Οι πεθαμένοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για τούς εαυτούς τους. Οι ζωντανοί μπορούν… Να πηγαίνετε στην εκκλησία λειτουργία, δηλαδή πρόσφορο, και να δίνετε το όνομα τού κεκοιμημένου, να μνημονευθή από τον ιερέα στην προσκομιδή. Επίσης, να κάνετε μνημόσυνα και τρισάγια. Σκέτο το τρισάγιο, χωρίς Θεία Λειτουργία, είναι ελάχιστο. Το μέγιστο, πού μπορούμε να κάνουμε για κάποιον, είναι το Σαράντα Λείτουργο. Καλό θα είναι να συνοδευθεί και με ελεημοσύνη. Αν έχεις ένα νεκρό, ό όποιος έχει παρρησία στον Θεό, και τού ανάψεις ένα κερί, αυτός έχει υποχρέωση να προσευχηθεί για σένα στον Θεό. Αν πάλι, έχεις ένα νεκρό, ό όποιος νομίζεις ότι δεν έχει παρρησία στον Θεό, τότε, όταν τού ανάβεις ένα αγνό κερί, είναι σαν να δίνεις ένα αναψυκτικό σε κάποιον πού καίγεται από δίψα. 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΟΝ ΑΡΧΕΤΑΙ Η ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΘΗΜΕΡΟΣ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.

διαβάστε περισσότερα »

Τι ακριβώς γιορτάζουμε με τη σύναξη των Αρχαγγέλων;

  Στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τη Σύναξη των Αρχαγγέλων, μια ιδιαίτερη ημέρα για τη Χριστιανική ζωή. Πριν δούμε τι σημαίνει αυτή τη «Σύναξη των Αρχαγγέλων» είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η έννοια «Αρχάγγελος» παραπέμπει σε ανώτατης εξελικτικής βαθμίδας, νοήμονα και ενσυνείδητα πνευματικά όντα, τα οποία αντιστοιχούν σε Κοσμικούς Νόμους και Ποιότητες, ενσαρκώνουν Κοσμικές Λειτουργίες και αποτελούν άμεσους «συνεργάτες» του Θεού, διαχειριστές του Θείου Σχεδίου, Πολεμιστές του Καλού, Προστάτες, Καθοδηγητές, Θεραπευτές και Ευεργέτες των ανθρώπων και όλων των όντων. Οι Αρχαγγελικές Υπάρξεις ενσαρκώνουν συγκεκριμένους τύπους κοσμικών ενεργειών και ποιοτήτων. Γιατί ονομάζεται Ταξιάρχης; Ο κάθε Αρχάγγελος είναι επιφορτισμένος με συγκεκριμένο Έργο και για την υλοποίησή του διοικεί –έχοντας ως βοηθούς του–ολόκληρη «ταξιαρχία» αγγέλων (επίσης ενσυνείδητων υπάρξεων, συγκεκριμένων ιδιοτήτων και ποιοτήτων, ταγμένων στην υπηρεσία του Θεού), γι’ αυτό και ονομάζεται και Ταξιάρχης. Η Αγία Γραφή δίνει σαφή και ακράδαντη μαρτυρία ότι οι άγγελοι ακαταπαύστως επικοινωνούν με τον κόσμο. Η σύναξη των Αρχαγγέλων Ο Mιχαήλ είναι ο πιο ένδοξος και λαμπρός ταξιάρχης των ασωμάτων Δυνάμεων. Πολλές είναι οι επεμβάσεις και οι ευεργεσίες του τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στη Καινή Διαθήκη. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στον Πατριάρχη Αβραάμ κατά τη θυσία του Ισαάκ. Έπειτα στον Λωτ, όταν τον λύτρωσε μαζί με την οικογένειά του από την καταστροφή των Σοδόμων. Μετά παρουσιάστηκε στον Πατριάρχη Ιακώβ, όταν τον λύτρωσε από τα φονικά χέρια του αδερφού του Hσαύ. Αυτός προπορεύονταν μπροστά από τους Ισραηλίτες όταν ελευθερώθηκαν από τη σκλαβιά των Αιγυπτίων, με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, τους έδειχνε το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας. Αυτός παρουσιάστηκε στον μάντη Bαλαάμ, όταν εκείνος ήθελε να καταραστεί τον Ισραηλιτικό λαό για να μη συνεχίσει το δρόμο προς τη Χαναάν. Αυτός παρουσιάστηκε και στον Ιησού του Nαυή απαντώντας του «Eγώ αρχιστράτηγος Kυρίου νυνί παραγέγονα». Είναι γνωστό και το θαύμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στους Κολοσσούς της Φρυγίας. Στην περιοχή των Κολοσσών είχε αναβλύσει πηγή με αγιασμένο νερό που θεράπευε κάθε αρρώστια. Εκεί χτίστηκε ναός στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.  Οι ειδωλολάτρες στράφηκαν εναντίον του ιερέα του ναού, τον οποίο όμως προστάτευσε ο Αρχάγγελος και σώθηκε. Οι ειδωλολάτρες δοκίμασαν τότε να εκτρέψουν το ρου ενός ποταμού για να πνίξουν τον ιερέα και να καταστρέψουν το ναό. Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ επενέβη και με τη ρομφαία του έσκισε στα δυο τη γη και τα νερά χωνεύθηκαν μέσα. Έως σήμερα τα νερά των ποταμών χωνεύονται, γι’ αυτό και το μέρος ονομάστηκε Χώναι. Όταν ο Εωσφόρος λόγω της υπερηφάνειας του εξεγέρθηκε κατά του Θεού, θέλησε να βάλει τον θρόνο του στον ουρανό και να γίνει όμοιος με το Θεό. Τον ακολούθησε ένα τάγμα Αγγέλων, το οποίο και αυτό αποσκίρτησε από το Θεό εξαιτίας της υπερηφάνειας του. Τότε εξέπεσαν και διώχτηκαν από τον ουρανό μαζί με τον αρχηγό τους τον Διάβολο. Και έγιναν όλοι τους σκοτεινοί αντί φωτεινοί. Δαίμονες αντί Άγγελοι. Τότε ο μέγας αυτός αρχάγγελος Μιχαήλ, βλέποντας την ελεεινή έκπτωση των Αγγέλων , κατάλαβε την αιτία της πτώσης τους, και για αυτό με την υποταγή και την ταπείνωση την οποία έδειξε στο Δεσπότη Θεό, διεφύλαξε τόσον τη δική του δόξα και λαμπρότητα, όσο και την δόξα των άλλων Αγγελικών ταγμάτων. Για την υποταγή του και την ταπείνωση αυτή, διορίστηκε από το Θεό Παντοκράτορα να είναι ο πρώτος των Αγγελικών τάξεων. Κατά την περίοδο εκείνη ο αρχάγγελος Μιχαήλ συγκέντρωσε και ένωσε τις τάξεις των Αγγέλων, και φώναξε σ’ αυτούς το “Πρόσχωμεν. Ήτοι ας προσέξωμεν και ας εννοήσωμεν, τι έπαθον ούτοι οι εκπεσόντες δαίμονες διά την υπερηφανίαν τους, οίτινες προ ολίγου ήτον μαζί με ημάς Άγγελοι. Kαι ας στοχασθώμεν τι μεν είναι ο Θεός, τι δε είναι ο Άγγελος. O μεν γαρ Θεός, είναι Δεσπότης και Δημιουργός ημών των Aγγέλων. Hμείς δε οι Άγγελοι, είμεθα δούλοι και κτίσματα του Θεού”. Και έτσι ύμνησε και δόξασε τον Θεό Παντοκράτορα, αναφωνώντας εκείνον τον θείο και αγγελικό ύμνο με όλους τους Αγγέλους, «Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού». Αυτή λοιπόν τη σύναξη των αγγέλων εορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου. Η Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς διδάσκει τα ονόματα των επτά αρχηγών των αγγελικών δυνάμεων: Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Ουριήλ, Σαλαθιήλ, Ιεγουδιήλ και Βαραχιήλ (ενίοτε συμπληρώνεται και ένας όγδοος, ο Ιερεμιήλ). «Μιχαήλ» στην Εβραϊκή γλώσσα σημαίνει «ποιος είναι όμοιος με τον Θεό;» (τις ως ο Θεός ημών;). Ο άγιος Αρχάγγελος Μιχαήλ απεικονίστηκε ήδη από τους πρώτους χριστιανούς ως στρατηγός, ο οποίος κρατάει στο δεξί χέρι του δόρυ, με το οποίο επιτίθεται στον Εωσφόρο, τον Σατανά, και στο αριστερό του χέρι κρατά ένα πράσινο κλαδί φοίνικα. Στην κορυφή του δόρατος υπάρχει μια λινή κορδέλα με κόκκινο σταυρό. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται ως ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεως, ο οποίος μάχεται κατά των αιρέσεων. Μιχαήλ – Το όνομά του σημαίνει «Που Μοιάζει του Θεού». Αρχάγγελος του Ελέους και της Μετάνοιας, Ηγέτης του Τάγματος των Αρχαγγέλων και Αγγέλων, συχνά εμφανίζεται ως Στρατηγός των Αγγελικών στρατιών ενάντια στο κακό. Ένας πολυαγαπημένος Αρχάγγελος, όχι μόνο από τους Εβραίους και Χριστιανούς, μα και από τους Μουσουλμάνους. Συχνά στις Γραφές αναφέρεται ότι είναι ένα Χερουβείμ, αλλού πάλι ότι είναι Ηγέτης των Μαλακείμ & Ταρσισείμ ή των Εξουσιαστών. Γαβριήλ, ο άνθρωπος του Θεού «Γαβριήλ» σημαίνει «Άνθρωπος του Θεού», η «ισχύς του Θεού». Είναι ο αγγελιαφόρος των μυστηρίων του Θεού, ιδιαιτέρως δε της Ενσάρκωσης του Θεού και όλων των σχετικών με αυτήν μυστηρίων. Απεικονίζεται συνήθως κρατώντας στο δεξί χέρι του φανάρι με φωτισμένη λαμπάδα και στο αριστερό του χέρι έναν καθρέφτη από πράσινο ίασπη. Ο καθρέφτης σηματοδοτεί τη σοφία του Θεού ως ένα κρυμμένο μυστήριο. Θεός ο Θεραπευτής «Ραφαήλ» σημαίνει «Θεία θεραπεία» ή «Θεός ο θεραπευτής». Ο Ραφαήλ απεικονίζεται να οδηγεί με το δεξί χέρι του τον Τωβίτ (ο οποίος κρατάει ένα ψάρι αλιευμένο στον Τίγρη ποταμό) και με το αριστερό μια αλαβάστρινη ιατρική θήκη. «Ουριήλ» σημαίνει «Πυρ του Θεού», ή «Φως του Θεού». Απεικονίζεται να κρατάει ένα σπαθί κατά των Περσών στο δεξί χέρι του και μια πύρινη φλόγα στο αριστερό. «Σαλαθιήλ» σημαίνει «πρεσβευτής προς τον Θεό». Απεικονίζεται με χαμηλωμένο το πρόσωπο και τα μάτια του, κρατώντας τα χέρια του στο στήθος σε στάση προσευχής. «Ιεγουδιήλ» σημαίνει «αυτός που δοξάζει τον Θεό». Απεικονίζεται με χρυσό στεφάνι στο δεξί του χέρι και τριπλό μαστίγιο

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο