Ο Χριστός γεννάται, ας τον δοξάσετε·
ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον·
ο Χριστός βρίσκεται στη γη, υψωθείτε.
Ο άσαρκος παίρνει σάρκα. Ο Λόγος ενώνεται με την ύλη. Ο αόρατος γίνεται ορατός.
Εκείνος τον οποίον δεν μπορούσε να αγγίξει κανείς, μπορεί να ψηλαφηθεί.
Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός ανθρώπου.
Ας γεννηθούμε μαζί του!
Ας εορτάσουμε επομένως όχι με δημόσιες πανηγύρεις, αλλά με τρόπο θεϊκό. Όχι με τρόπο κοσμικό, αλλά με τρόπο υπερκόσμιο.
Ο υπάρχων (ο Ων) δημιουργείται, ο αδημιούργητος πλάθεται,
& ο απεριόριστος περιορίζεται διά μέσου της νοεράς ψυχής, η οποία μεσιτεύει στη θεότητα & διά μέσου της υλικής φύσεως της σάρκας.
Εκείνος ο όποιος δίδει τον πλούτο, γίνεται πτωχός·
γιατί γίνεται πτωχός κατά το ότι παίρνει τη σάρκα μου, για να γίνω εγώ πλούσιος με τη θεότητά του.
Εκείνος ο οποίος είναι γεμάτος αδειάζει·
γιατί αδειάζει από τη δόξα του για λίγο νερό, για να γευθώ εγώ την πληρότητά του.
Ποιός είναι ο πλούτος της αγαθότητας; Ποιό είναι το μυστήριο που με περιβάλλει;
Έλαβα την θεία εικόνα & δεν τη φύλαξα.
Παίρνει τη σάρκα μου, & για να διατηρήσει την εικόνα, αλλά & για να κάνει αθάνατη τη σάρκα…
& να σεβαστείς την απογραφή, εξαιτίας της οποίας γράφτηκες στους ουρανούς·
& να σεβαστείς τη γέννηση εξαιτίας της οποίας λύθηκες από τα δεσμά της γεννήσεως·
& να τιμήσεις τη μικρή Βηθλεέμ, η οποία σε επανέφερε στον παράδεισο
& να προσκυνήσεις τη φάτνη, χάρις στην οποία, ενώ δεν είχες την καθοδήγηση του λογικού, τράφηκες από το Λόγο.
Τρέξε μαζί με τον αστέρα & φέρε δώρα μαζί με τους μάγους, χρυσό σαν σε βασιλέα, λίβανο σαν σε Θεό & σμύρνα σαν σε νεκρό, που πέθανε προς χάρη σου. Δόξασε μαζί με τους ποιμένες, ύμνησε μαζί με τους αγγέλους, γίνε χορός δοξολογίας μαζί με τους αρχαγγέλους.
ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον·
ο Χριστός βρίσκεται στη γη, υψωθείτε.
Ο άσαρκος παίρνει σάρκα. Ο Λόγος ενώνεται με την ύλη. Ο αόρατος γίνεται ορατός.
Εκείνος τον οποίον δεν μπορούσε να αγγίξει κανείς, μπορεί να ψηλαφηθεί.
Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός ανθρώπου.
Ας γεννηθούμε μαζί του!
Ας εορτάσουμε επομένως όχι με δημόσιες πανηγύρεις, αλλά με τρόπο θεϊκό. Όχι με τρόπο κοσμικό, αλλά με τρόπο υπερκόσμιο.
Ο υπάρχων (ο Ων) δημιουργείται, ο αδημιούργητος πλάθεται,
& ο απεριόριστος περιορίζεται διά μέσου της νοεράς ψυχής, η οποία μεσιτεύει στη θεότητα & διά μέσου της υλικής φύσεως της σάρκας.
Εκείνος ο όποιος δίδει τον πλούτο, γίνεται πτωχός·
γιατί γίνεται πτωχός κατά το ότι παίρνει τη σάρκα μου, για να γίνω εγώ πλούσιος με τη θεότητά του.
Εκείνος ο οποίος είναι γεμάτος αδειάζει·
γιατί αδειάζει από τη δόξα του για λίγο νερό, για να γευθώ εγώ την πληρότητά του.
Ποιός είναι ο πλούτος της αγαθότητας; Ποιό είναι το μυστήριο που με περιβάλλει;
Έλαβα την θεία εικόνα & δεν τη φύλαξα.
Παίρνει τη σάρκα μου, & για να διατηρήσει την εικόνα, αλλά & για να κάνει αθάνατη τη σάρκα…
& να σεβαστείς την απογραφή, εξαιτίας της οποίας γράφτηκες στους ουρανούς·
& να σεβαστείς τη γέννηση εξαιτίας της οποίας λύθηκες από τα δεσμά της γεννήσεως·
& να τιμήσεις τη μικρή Βηθλεέμ, η οποία σε επανέφερε στον παράδεισο
& να προσκυνήσεις τη φάτνη, χάρις στην οποία, ενώ δεν είχες την καθοδήγηση του λογικού, τράφηκες από το Λόγο.
Τρέξε μαζί με τον αστέρα & φέρε δώρα μαζί με τους μάγους, χρυσό σαν σε βασιλέα, λίβανο σαν σε Θεό & σμύρνα σαν σε νεκρό, που πέθανε προς χάρη σου. Δόξασε μαζί με τους ποιμένες, ύμνησε μαζί με τους αγγέλους, γίνε χορός δοξολογίας μαζί με τους αρχαγγέλους.
(Λόγος ΛΗ΄, «Εις τα Θεοφάνεια, δηλαδή τη Γέννηση του Σωτήρος», εκδόσεις ΕΠΕ τ. 5ος , σ.37-71,αποσπάσματα)