Εμείς δεν έχουμε αγαπήσει τον Χριστό, και πρώτος εγώ, διότι, εάν τον αγαπούσαμε, δεν θα αμαρτάναμε.
Τoν έχουμε ξεχάσει, αλλ’ Αυτός ουδέποτε μάς ξεχνά.
Είναι ο μόνος, ο οποίος αγαπά τον άνθρωπο μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού!
Μας επισκέπτεται συνέχεια πότε με την ασθένεια, πότε με την θλίψη, πότε με διάφορες δοκιμασίες.
Ο Χριστός είναι πού χτυπά την πόρτα εκάστου ανθρώπου και λέγει:
«Άνοιξέ μου την πόρτα να μπω μέσα, και θα σε κάνω κληρονόμο μου.»
Εμείς αμπαρώνουμε καλά – καλά την πόρτα και δεν καταλαβαίνουμε ότι ο Χριστός μας χτυπάει σωτήρια.
Πόσο εύκολα συγχωρεί ο Θεός!!! Αρκεί ο άνθρωπος να Του ανοίξει και να επιστρέψει δια της μετανοίας στον Θεό.
Ο διάβολος μας τραβά πίσω, ο Θεός και ό άγγελος φύλακας μας σπρώχνουν μπροστά.
Τώρα σε όποιον θα κάνουμε υπακοή, εκεί και θα πάμε.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας