Έχει ευθύνη η Εκκλησία για το κατάντημα της κοινωνίας;

 

Μας ρωτήσατε το εξής: Είμαστε μια χώρα όπου το 90% είναι ορθόδοξοι, δεν είναι μια αποτυχία της εκκλησίας το γεγονός ότι έχει ευθύνες για μια τόσο εγωιστική κοινωνία όπως είναι η ελληνική;

1)Η ερώτησή σας από την αρχή είναι διατυπωμένη λάθος. Λέτε «εκκλησία».

Τι είναι εκκλησία για εσάς; Δεν είναι κλήρος και λαός μαζί; Μάλλον με τον όρο «εκκλησία» εννοείται μόνο την διοικούσα εκκλησία, δηλαδή τους αρχιερείς και τους ιερείς και όχι τον λαό. Αυτό είναι λάθος.

Ας πάρουμε όμως ως εκκλησία – σύμφωνα με το σκεπτικό σας- μόνο τον κλήρο. Τότε θα λέγαμε ότι σίγουρα υπάρχει κάποιο μέρος ευθύνης και σ’ αυτούς. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι ο κλήρος δεν ήρθε ουρανοκατέβατος, αλλά πηγάζει μέσα από τον πιστό λαό. Ως άνθρωποι λοιπόν οι κληρικοί ίσως κάνουν λάθη. Όμως σίγουρα δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις ότι ευθύνονται για το κατάντημα της κοινωνίας.

Δεν μπορούμε να μιλούμε με γενικότητες, δεν μπορούμε να κατηγορούμε το σύνολο του κλήρου για κάποια λάθη που έχουν γίνει από ένα μέρος του κλήρου. Όπως έλεγε ένας γέροντας, θέλετε καλούς ιερείς, κάντε τα παιδιά σας. Κατηγορούμε τους ιερείς ότι δεν είναι καλοί, ότι τα χωριά μας σε λίγα χρόνια δεν θα έχουν ιερέα. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Η διοικούσα εκκλησία; Φυσικά όχι. Την ευθύνη έχει ο λαός, την ευθύνη έχουν οι γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι ιερείς.

Τί υποκρισία; Να κατηγορείς τον εκάστοτε αρχιερέα ότι δεν έστειλε ιερέα στο χωριό τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα (λες και το κάνει επίτηδες) και από τη άλλη ολόκληρο το χωριό εδώ και δεκαετίες να μην έχει ούτε έναν άνθρωπο που να θέλει να διακονήσει ως ιερέας στο χωριό του. Να περνούν οι γενιές των ανθρώπων και ούτε ένας!…ούτε ένας να μην θέλει να γίνει ιερέας. Ενώ από την άλλη όλοι να κατηγορούν την διοικούσα εκκλησία για αδιαφορία. Ποιος είναι τελικά ο αδιάφορος;

2)Έχει μέρος ευθύνης ο κλήρος για την τόσο εγωιστική κοινωνία; Έχει. Όπως έχει ευθύνη ένας δάσκαλος για την αποτυχία του μαθητή του. Όμως τελικά, ποιος ευθύνεται πιο πολύ; Ο δάσκαλος ή ο μαθητής; Μάλλον ο μαθητής για την αδιαφορία του. Μπορεί ο δάσκαλος να έκανε κάποια λάθη, όμως δεν ευθύνεται για την αποτυχία του μαθητή. Εάν υπήρχε ενδιαφέρον από το μαθητή θα άλλαζε διδάσκαλο, θα πήγαινε σε κάποιον άλλο που θα του μετέδιδε καλύτερα τις γνώσεις που επιζητούσε.

3) Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλούμε για μια πνευματική αποτυχία. Ειδικά σε πνευματικά θέματα την ευθύνη τη φέρει κυρίως -αν όχι εξολοκλήρου- ο ίδιος ο άνθρωπος. Σίγουρα παίζουν ρόλο και οι δίπλα του αλλά την ευθύνη των πράξεων, των λόγων, της στάσης ζωής του την επιλέγει ελεύθερα ο ίδιος ο άνθρωπος.

Με το σκεπτικό σας θα έπρεπε να κατηγορήσουμε και τον Θεό ότι απέτυχε για την παρακοή των πρωτοπλάστων, το Θείο Βρέφος για την σφαγή των νηπίων από τον μανιώδη Ηρώδη. Θα έπρεπε να κατηγορήσουμε τον Χριστό για τον Ιούδα και τους σταυρωτάς Του, τους Αποστόλους για τους διώκτες τους, τους Μάρτυρες για τους δημίους τους, τους Θεοφόρους Πατέρες για τους αιρεσιάρχες που πλάνεψαν και πλανούν εκατομμύρια ανθρώπων. Όμως κάτι τέτοιο θα είναι αναληθές.

4)Η πνευματική αναγέννηση και πρόοδος στηρίζεται στην ελευθερία, στηρίζεται στο αυτεξούσιο.
Είναι πολύ βολικό να βρίσκουμε κουσούρια στους άλλους ώστε να δικαιολογούμε την δική μας ανεπάρκεια.
Είναι εύκολο να λέμε «με έκοψε ο καθηγητής» από το να λέμε «κόπηκα γιατί δεν διάβασα». Από την άλλη μεριά λέμε «πέρασα το μάθημα» και όχι «με πέρασε ο καθηγητής». Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το πρόβλημά μας είναι πολύ μεγάλο. Για όλα τα κακά κατηγορούμε τον Θεό, την Εκκλησία Του, τους ιερείς, τους πολιτικούς, τους άλλους…βάζουμε ταμπέλες σε όλους και όλα, και το κυριότερο βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω.

5) Η πραγματική αποτυχία είναι να αντιμετωπίζεις την αποτυχία του συνόλου ως ευκαιρία για κατάκριση των άλλων και όχι ως αφορμή για αυτοκριτική. Αποτυχία είναι να σηκώνεις τα χέρια σου και να μουτζώνεις, να βρίζεις, να γιουχάρεις τους άλλους χωρίς να σκέφτεσαι τα δικά σου λάθη και σφάλματα.

Αποτυχία είναι να θέλουμε να βρούμε παντού και πάντοτε κάποιον Ηρώδη για να κατηγορήσουμε αφήνοντας τον Ηρώδη που κρύβουμε μέσα μας να μεγαλουργεί…

Αποτυχία είναι να θεωρούμε Εκκλησία μόνο τους ιερείς και όχι τον εαυτό μου, τον δίπλα μου, την οικογένειά μου…

Όταν η μετάνοια και η ταπείνωση έρθει στην ζωή μας, τότε και μόνο τότε θα αντιληφθούμε το κακό που έχουμε προκαλέσει εμείς οι ίδιοι στην κοινωνία παύοντας να κατηγορούμε τους άλλους. Διότι τελικά οι άλλοι είμαστε εμείς κι ας μην θέλουμε να το παραδεχτούμε…

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

αν σας άρεσε το άρθρό κοινοποιήστε το:

Πρόσφατα άρθρα

Ο ένας έφυγε θυμωμένος, ο άλλος χαμογελαστός.

Ένα άτομο που έφυγε θυμωμένος μπορεί να επιστρέψει ξανά, αλλά αυτός που έφυγε χαμογελαστός δεν θα είναι ποτέ ξανά εκεί. Όταν κάποιος φεύγει θυμωμένος, είναι συχνά επειδή νιώθει καταβεβλημένος, πληγωμένος ή απογοητευμένος. Mπορεί να ενεργούν παρορμητικά, χωρίς να σκέφτονται πλήρως τις συνέπειες των πράξεών τους. Mπορεί να παρακινούνται από την επιθυμία να βλάψουν ή να τιμωρήσουν το άλλο άτομο ή να αποδείξουν κάτι. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο που έφυγε θυμωμένος μπορεί πράγματι να επιστρέψει ξανά. Mπορεί να ηρεμήσουν, να προβληματιστούν τις πράξεις τους και να συνειδητοποιήσουν ότι αντέδρασαν υπερβολικά ή ότι έκαναν λάθος. Mπορεί να ζητήσουν συγγνώμη, να επανορθώσουν και να εργαστούν για να ξαναχτίσουν τη σχέση. Αλλά όταν κάποιος φεύγει με ένα χαμόγελο, είναι συχνά μια πολύ διαφορετική ιστορία. Aυτό το άτομο συνήθως έχει φτάσει σε ένα μέρος αποδοχής, κλεισίματος και οριστικότητας. Πήραν την απόφαση να προχωρήσουν, και δεν κοιτάνε πίσω. Το χαμόγελο μπορεί να είναι σημάδι ανακούφισης, ελευθερίας ή ενθουσιασμού για το νέο κεφάλαιο που βρίσκεται μπροστά μας. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο που έφυγε χαμογελαστός είναι απίθανο να επιστρέψει ξανά. Έκλεισαν την πόρτα, γύρισαν το κλειδί και έφυγαν. Δεν επενδύονται στην αναζωπύρωση του παρελθόντος, ή στην αναμάσηση παλιών επιχειρημάτων, ή στην αναδιάρθρωση άλυτων ζητημάτων. Έτσι, αν κάποιος σε έχει αφήσει με θυμό, μην απελπίζεσαι. Μπορεί να επιστρέψουν ξανά και ίσως μπορέσεις να τα βρεις. Αλλά αν κάποιος σε άφησε με ένα χαμόγελο, μάλλον ήρθε η ώρα να αποδεχτείς ότι έφυγε για τα καλά και να εστιάσεις στη δική σου θεραπεία, ανάπτυξη και ευτυχία.

διαβάστε περισσότερα »

Νηστεία Δεκαπενταυγούστου.

ΝΗΣΤΕΙΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Η διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας είναι από την 01 Αυγούστου έως και τις 14 Αυγούστου. Τα είδη που νηστεύουμε είναι: 1. Κρέας 2. Γαλακτοκομικά 3. Ψάρι (με εξαίρεση την γιορτή του Σωτήρος στις 06 Αυγούστου) 4. Λάδι (επιτρέπεται μόνο το Σάββατο και την Κυριακή) 5. Αλκοόλ (ισχύει ότι και για το λάδι) Εάν η 15 Αυγούστου πέφτει Τετάρτη ή Παρασκευή επιτρέπεται το ψάρι αλλά όχι το κρέας. Την 6η Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού) τρώμε πάντοτε ψάρι. Τις ημέρες που τρώμε τουλάχιστον το λάδι, μπορούμε να φάμε και τα θαλασσινά τρόφιμα χωρίς αίμα. Η Νηστεία αυτή γίνεται προς τιμήν της Θεοτόκου, η Οποία και Εκείνη ενήστευσε πριν από την Κοίμησή Της. Κατά την παράδοση, μόλις η Παναγία πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ενημέρωσε και τους Αποστόλους. Κατά την ημέρα της Κοίμησης επειδή δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής και μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειο, καθώς η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς

διαβάστε περισσότερα »

Με το «Δι’ ευχών» δεν τελειώνει η Θεία Λειτουργία και τα «θρησκευτικά μας καθήκοντα». Χριστιανοί δεν είμαστε μόνο στην εκκλησία.

Με το «δι’ ευχών» δεν τελειώνει η θεία Λειτουργία και τα «θρησκευτικά μας καθήκοντα». Χριστιανοί δεν είμαστε μόνο στην εκκλησία. Η εκκλησία θα πρέπει να επεκταθεί στο σπίτι μας. Να υπάρχει εκεί το προσευχητάρι, όχι μόνο για τις δύσκολες ώρες, αλλά καθημερινά. Εκεί ν’ αρχίζει και να τελειώνει η ημέρα. Μακάρι να είναι όλη μαζί η οικογένεια. Αν είναι δύσκολο κι ένας ένας. Τι ωραίο να συνδεθεί κανείς από μικρός με την προσευχή. Δεν θάχει ποτέ μοναξιά. Θάχει ανοικτό μόνιμο δίαυλο με τον Θεό. Αν κανείς παραπονείται από έλλειψη χρόνου, μπορεί να προσεύχεται και στον δρόμο, και στο αυτοκίνητο και στο γραφείο. Δεν χρειάζονται βιβλία και γνώσεις» κι ένα «Κύριε ελέησον» εγκάρδιο, είναι ωραία προσευχή. Αρκεί να λέγεται με συναίσθηση, με ταπείνωση. Οι μητέρες, οι νοικοκυρές, οι δασκάλες, οι νοσοκόμες, όλες οι γυναίκες, οι άνδρες, στα κτήματα, στις οικοδομές, στις τράπεζες, στα ταξίδια» τα παιδιά και στο παιχνίδι και στο σχολείο και στο δωμάτιό τους μπορούν να λένε μία μικρή προσευχή μόνο πέντε μικρών λέξεων: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!» Μοναχός Μωυσής ο αγιορείτης

διαβάστε περισσότερα »

Πως θα αναγνωρίσετε ένα ναρκισσιστή πριν μιλήσει.

Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει το νέο αντικείμενο λατρείας των ανθρώπων με ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας! Όσοι παρουσιάζουν ναρκισσιστικές τάσεις συμπεριφοράς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ψυχικές διαταραχές, να δυσκολεύονται στις σχέσεις τους και να αντιμετωπίζουν προβλήματα χρήσης ουσιών, όπως δείχνουν μελέτες. Τα χαρακτηριστικά των ναρκισσιστών που τους οδηγούν στην αυτοκαταστροφή, είναι ο συνδυασμός του εγωκεντρισμού, της διογκωμένης αίσθησης του εαυτού, της έλλειψης ενσυναίσθησης και του αυτοθαυμασμού. Οι ψυχολόγοι εντοπίζουν ένα νέο αντικείμενο λατρείας τους που υπηρετεί στο έπακρο τις υπερβολικές ανάγκες τους, ποιο είναι; Οι ψυχολόγοι προειδοποιούν ότι η αλόγιστη χρήση κοινωνικών ιστότοπων όπως το Instagram και το TikTok αποτελεί «καμπανάκι» ναρκισσισμού. Μια πρόσφατη μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Γκντανσκ στην Πολωνία, αποκάλυψε έναν εύκολο τρόπο για να καταλάβετε αμέσως αν εσείς -ή κάποιος κοντινός σας άνθρωπος- έχει αυτό το στοιχείο- παρατηρώντας αν χρησιμοποιεί καταναγκαστικά τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης και αν προσπαθεί να αποτραβηχτεί από τον ψηφιακό εθισμό. Ποιοι νάρκισσοι είναι πιο επιρρεπείς; Οι επιστήμονες έθεσαν ως στόχο να εντοπίσουν τους δεσμούς μεταξύ των διαφόρων μορφών ναρκισσισμού και του εθισμού στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Για να απαντήσουν στις υποθέσεις τους, διεξήγαγαν δύο έρευνες με 665 άτομα που χρησιμοποιούσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε ένα διάστημα οκτώ μηνών μεταξύ κάθε δημοσκόπησης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με ορισμένες ναρκισσιστικές τάσεις είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι εθισμένα στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Κάποια γνωρίσματα του ναρκισσισμού, όπως ο ηρωισμός (επιθυμία θαυμασμού), η αντιπαλότητα (ανταγωνισμός με άλλους) και ο θαυμασμός (αναζήτηση επαίνου), βρέθηκαν να είναι σταθερά σε όσους έχουν εθισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ωστόσο, άλλα, όπως η εχθρότητα (να θυμώνει κανείς με τους άλλους) και η απομόνωση (να είναι απόμακρος), παρατηρήθηκε να συνδέονται εντονότερα με την αυξημένη χρήση, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν παρενέργεια του εθισμού. Η συσχέτιση αυτή πιστεύεται ότι έγκειται στο γεγονός ότι πως οι ναρκισσιστές τείνουν να έχουν εμμονή με την εικόνα τους και πολλοί ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης ευνοούν την επιβεβαίωση και με μάλιστα κραυγαλέα. Οι ερευνητές επισήμαναν ευρύτερους κινδύνους του εθισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως η περιορισμένη κοινωνική συμμετοχή στην πραγματική ζωή, οι διαταραχές του ύπνου και τα προβλήματα με την ακαδημαϊκή ή εργασιακή απόδοση. Τα συμπτώματα της διαταραχής περιλαμβάνουν ψυχαναγκαστικό έλεγχο, αδυναμία μείωσης παρά τις αρνητικές συνέπειες και συναισθηματική εξάρτηση από τις διαδικτυακές αλληλεπιδράσεις. Επίσης, ο ναρκισσισμός είναι πολύ συχνή τάση σε άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, μοναξιά και φόβο να χάσουν κάτι, έγραψαν οι επιστήμονες στο Journal of Research in Personality. Στη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν έξι μοτίβα ναρκισσισμού: θαυμασμό, αντιπαλότητα, εχθρότητα, απομόνωση, ηρωισμό και ιερότητα. Διαπίστωσαν ότι όλες οι μορφές ναρκισσισμού εκτός από την ιερότητα (αυτοπροβολή) σχετίζονταν με τον εθισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο ναρκισσισμός αγαπά το… κρέας Επιπρόσθετα, μια εντελώς αναπάντεχη ανακάλυψη, βάσει της τρέχουσας μελέτης, ήταν ότι η κατανάλωση κρέατος είναι ένα προφητικό σημάδι που συνδέεται με αυτή τη διαταραχή της προσωπικότητας -ιδιαίτερα αν το άτομο παρέχει μια «ιεραρχική αιτιολόγηση» όπως «οι άνθρωποι βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας», όπως αναφέρουν οι ερευνητές. Οι επιστήμονες διατύπωσαν τη θεωρία ότι η προτίμηση των ναρκισσιστών για το κρέας προέρχεται από τα χαρακτηριστικά της «Σκοτεινής Τριάδας» της προσωπικότητας που «συνδέονται με πιο αρνητικές στάσεις απέναντι στα ζώα» Νίκη Καρφή

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο