Άγιος Νεκτάριος : «Τίποτα μην σας απελπίζει – Όλα νικιούνται». Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα, μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας. Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό. Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλλεστε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος, για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές. Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ’ αυτά να είναι. Αυτά ν’ αποτελούν σκοπό και πόθο σας ασταμάτητο. Γι’ αυτά να προσεύχεστε στο Θεό. Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο, αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο, όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού. Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά. Άγιος Νεκτάριος : Να αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του. Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει. Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα, πολλά είναι και κληρονομικά. Όλα αυτά δεν κόβονται με μία σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και τη βαριά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή. Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. Γι’ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν’ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή. Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεστε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα. Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται. Τίποτα να μη σας απελπίζει. Είναι το μήνυμα του Αγίου Νεκταρίου. newsitamea.gr

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό πνευματικό ον κατά τους Αγίους Πατέρες. Είναι ψυχή και σώμα μαζί, γι’ αυτό και στο πιστεύω λέμε ότι προσδοκώ Ανάσταση νεκρών και όχι ψυχών ή σωμάτων. Τώρα το τι είναι πραγματικά ο άνθρωπος θα χρειαστεί να κάνουμε λιγάκι υπομονή διότι θα το μάθουμε τις ημέρες της Αναστάσεως της κτίσεως. Εκεί θα δούμε τι πραγματικά είναι ο άνθρωπος μέσα στην αιωνιότητα μακριά από τη φθορά. Μέσα στην οντολογική κατά Θεόν πληρότητα. Ο σύγχρονος άνθρωπος ενώ γνωρίζει ότι υπόκεινται στη φθορά κάνει τα πάντα για να την αποφύγει προσωρινά και φυσικά ματαιόδοξα. Ας δούμε μερικούς τρόπους έκφρασης του ανθρώπου με την κοσμική έννοια και ας πάμε πίσω από την αυλαία για να ερμηνεύσουμε την οντολογία του πράγματος. Για παράδειγμα ας πάμε στο πολυαγαπημένο μας γυναικείο φύλο. Οι γυναίκες βάφονται για να γίνονται όμορφες ώστε να προβάλουν ένα ψευδή εαυτό που έχει μια εξωτερική αλλοίωση. Βάζουν χημικά στο πρόσωπο τους αλλοιώνοντας στην ουσία τη δημιουργική τους υπόσταση. Ας δούμε την οντολογία της εξωτερικής αλλοίωσης: Οι γυναίκες βάφονται και οι άντρες καλλωπίζονται στην ουσία για να σταματήσουν τη φθορά, αυτή τη φοβερή ορμή που έχει σύμμαχο τον χρόνο. Αντί να στολίζουμε τον εαυτό μας εσωτερικά και πνευματικά τον στολίζουμε μάταια εξωτερικά. Οι περισσότερες λένε ότι το κάνουν για να αρέσουν σε κάποιον που επιθυμούν. Αν κάποιος σε επιθυμήσει επειδή έχεις βαφτεί και αλλοιωθεί εξωτερικά τότε δε θέλει εσένα ως άνθρωπο αλλά ένα ψεύτικο και αλλοιωμένο αντικείμενο το οποίο και θα χρησιμοποιήσει απλά για να ικανοποιήσει τον εαυτό του. Μην ξεχνάμε ότι η πραγματική γυναικεία ομορφιά φαίνεται όταν μια γυναίκα ξυπνήσει το πρωϊ. Εκεί έχουμε τη φυσικότητα της ομορφιάς στην αυθεντικότητά της και όχι στην ψεύτικη και προσωρινή αλλοίωση με χημικούς τρόπους. * Ο γέροντας Πορφύριος βλέποντας μια πολύ όμορφη γυναίκα στον δρόμο είπε: Μακάρι να θέλουμε και εμείς να αρέσουμε με τέτοιο ζήλο στον Χριστό όπως αυτή επιθυμεί να αρέσει στους ανθρώπους.  Το εξωτερικό, λέει μια ρήση, είναι υπογραφή του εσωτερικού διότι η επιθυμία πάντα βρίσκει έκφραση μέσα από κάποιο αίτημα. “Όταν είσαι από έξω κούκλα μπορεί από μέσα να είσαι πανούκλα, ενώ όταν από μέσα είσαι κούκλα από έξω είσαι Αγία. “ Βλέπε την παρακάτω εικόνα: Μια γυναίκα που ήθελε να αρέσει υπερβολικά στον κόσμο και στους ανθρώπους ένιωσε ότι αυτή η επιθυμία απλά επιταχύνει την ψυχοσωματική της φθορά, ενώ  όταν αποφάσισε να γίνει ερωμένη του Χριστού, τότε βάδισε στην αιωνιότητα. Μοντέλο αρετών , εγκράτεια και πρώην πόρνη: Οσία Μαρία η Αιγυπτία. Πόσο ατελείωτη είναι τελικά αυτή η αγωνία του ανθρώπου να κερδίσει τον θάνατο με κάθε τρόπο με τη διαφορά ότι αυτά που κάνει είναι προσωρινά και δίνουν μια γεύση ουσιαστικά πικρή στην ύπαρξη μέσα στον  χρόνο. Άντρες που τρέχουν στα γυμναστήρια για να φτιάξουν προσωρινά κάτι με το οποίο θα διεκδικήσουν μια παρουσία μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν κάποια ηδονική απόλαυση κάποιες μέρες του χρόνου. * Άνθρωποι που τρέχουν στα μπουζούκια για να τραγουδήσουν «Όλα σε σένα τα βρήκα» και άλλα διάφορα τραγούδια αγάπης και αφιέρωσης σε πρόσωπα. Δηλαδή ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάτι  να πιαστούν, να αφιερωθούν, κάπου να δοθούν. Μπορεί να τραγουδούν αυτό τον στίχο αλλά ο άνθρωπος που απευθύνονται να μην υπάρχει καν, και να είναι μόνο ένα δημιούργημα της φαντασίας τους. Αυτόν τον στίχο τον είπαν ψυχοσωματικά και οι  Άγιοι στο  πρόσωπο του Χριστού, μπήκαν σε αυτή την σχέση ή οποία τους ένωσε με τον άνθρωπο και την αιωνιότητα και η φθορά έγινε απλά ένα κτιστό γεγονός και αναμένουν την επανασύνθεση τους την ημέρα της Αναστάσεως. Για τον θάνατο και τη φθορά ο άνθρωπος δε μιλάει.Τον θυμάται στις κηδείες και στις εντατικές των νοσοκομείων μέχρι να δει κάποιον δικό του να παλεύει με το τέλος, αλλά πριν από κεί καμία κουβέντα ή προβληματισμός. Και όμως αυτή η αγωνία του ανθρώπου πήρε τέλος αλλά εμείς δεν το πήραμε χαμπάρι, ο Χριστός ως ενσαρκωμένος Υιός και Λόγος έρχεται και δίνει το χέρι στον άνθρωπο , μια πρόσκληση ελευθερίας, θέωση και αιωνιότητας. Αντίθετα η πλάνη των κοσμικών ιδιαίτερα Χριστιανών είναι ότι «Εντάξει , αναστήθηκε ο Χριστός οπότε καθαρίσαμε». Η θέωση της κτίσης και του ανθρώπου θα γίνει αλλά επειδή ο άνθρωπος είναι έλλογο ον και αποκρινόμενο με τον Θεό σε διάλογο θα θεωθεί ή κατά μέθεξη Θεού οπότε έχει τον παραδεισένιο τρόπο σχέσης ή κατά αμεθεξία όπου έχουνε την αποστροφή του ανθρώπου και τον εγκλωβισμό στον εαυτό του άρα κόλαση. Ας κλείσουμε αυτό το άρθρο με τα υπέροχα λόγια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και εύχομαι ο καθένας μας να τα πάρει προσωπικά : Τί περισσότερον θέλεις; Γιατὶ ἀποστρέφεσαι αὐτὸν ποὺ σὲ ἀγαπᾷ; Γιατὶ κοπιάζεις γιὰ τὸν κόσμο; Γιατὶ ἀντλεῖς νερὸ μὲ τρυπημένο πιθάρι; Διότι αὐτὸ σημαίνει νὰ καταπονῆσαι εἰς τὴν ζωὴν αὐτήν. Γιατὶ λαναρίζεις τὴν φωτιά; Γιατὶ πυγμαχεῖς εἰς τὸν ἀέρα; Γιατὶ τρέχεις ἄδικα; Κάθε τέχνη δὲν ἔχει καὶ ἕνα σκοπόν; Εἰς τὸν καθένα εἶναι ὁπωσδήποτε φανερόν. Δεῖξε μου καὶ σὺ τὸν σκοπὸν τῆς σπουδῆς εἰς τὴν ζωήν. *Να συμπληρώσουμε ότι το άρθρο δεν έχει ηθικιστικό χαρακτήρα. Δηλαδή το να βάφεται μια γυναίκα ή να γυμνάζεται κάποιος δεν είναι κακό. Βασικά τίποτα δεν είναι κακό, η χρήση το κάνει κακό. Το θέμα είναι η οντολογία χρήσης του πράγματος. Για παράδειγμα άλλο γυμνάζομαι για να έχω απλά υγεία και άλλο γυμνάζομαι και παίρνω αναβολικά ώστε να διεκδικήσω περισσότερες ηδονές. Άλλο βάφομαι ελάχιστα η καθόλου χωρίς να έχω εξάρτηση από αυτό και άλλο βάφομαι με κάποια μορφή ματαιοδοξίας. π. Σπυρίδων Σκουτής   πηγή: ευχή.

Το διαζύγιο είναι η τρανή απόδειξη ότι παντρεύτηκα τον άλλον για λάθος λόγους. H ανικανότητα δύο ανθρώπων να αγαπηθούν, διότι πολύ απλά δεν θέλησαν να ενώσουν τις ζωές τους αλλά ο καθένας να κρατήσει σε απόσταση τον εαυτό του από τον άλλον χωρίς να γίνουν ένα. Όταν στον γάμο βασιλεύει το «εγώ» και όχι το «εμείς» τότε αυτός ο γάμος είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Συγκεκριμένα παντρεύτηκα τον άλλον διότι ήθελα κάτι από αυτόν και όχι τον ίδιο όπως είναι. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το κάτι να στραβώσει οπότε δεν μπορώ πλέον να είμαστε μαζί. Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει κοινή πορεία αλλά συναλλαγή ικανοποίησης εγωϊσμών. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί διότι ο ένας θέλει από τον άλλον να μοιραστεί ένα κομμάτι από τη ζωή του και συνήθως για λόγους ηδονής «Να περνάμε καλά!» …Όταν όμως τους πεις να γίνει ο άλλος Η ΖΩΗ ΣΟΥ τότε τρομάζουν. Τρομάζει η ευθύνη, το δόσιμο, η θυσία, διότι πρέπει κάτι να αφήσεις από τον εαυτό σου και οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να το κάνουν. Δεν παντρεύομαι για κανέναν λόγο…ούτε για να κάνω οικογένεια, παιδιά, περιουσία, καλή ζωή. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι από αυτά και ούτε πρέπει να με ενδιαφέρει. Αλήθεια πόσα ζευγάρια δεν θα ήταν μαζί αν δεν έκαναν παιδιά, αν χρεοκοπούσαν, αν κάποιος πάθαινε κάποια αρρώστια. Παντρευόμαστε και θέλουμε «ροζ συννεφάκια» και χαρές…. Ξεχνάμε ότι η αγάπη δοκιμάζεται στον πόλεμο και στις πληγές. Τι αγάπη έχεις στον γάμο; Αυτό θα φανεί από τις μάχες που θα δώσεις στην πορεία αυτού του ταξιδιού. Δεν έχει σημασία αν είναι νίκη ή ήττα….Αλλά η ουσία…. Κάποιοι νόμιζαν ότι η Σταύρωση του Χριστού ήταν μια ήττα ….Όμως ήταν Δόξα διότι ακολούθησε η Ανάσταση… Μην φοβόμαστε τον πόλεμο ή τις πληγές αλλά να μιλήσουμε στον γιατρό που μπορεί να τις θεραπεύσει. Έχουμε Αρχιερέα Μέγα όπως έλεγε ο Απόστολος Παύλος οπότε δεν φοβόμαστε τίποτα. Η Ευτυχία υπάρχει εκεί που υπάρχει ο Χριστός , εκεί που δεν υπάρχει ο Χριστός η ευτυχία απουσιάζει. Στον Εκκλησιαστικό γάμο δεν παίρνει το ζευγάρι μια «αόρατη ευλογία», αλλά έρχεται στη σχέση αυτή ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο. Αυτή η σχέση πλέον δεν είναι μια ανταλλαγή ηδονών και ικανοποιήσεων. Δεν είναι μια πορεία για να περάσουμε καλά. Είναι ένα ταξίδι με πηδαλιούχο τον Χριστό και προορισμός η Βασιλεία των Ουρανών…. Θα ταξιδέψουμε μαζί και με τον Χριστό μπροστά με οποιοδήποτε κόστος…. Με αρρώστιες, με οικονομικές δυσκολίες, με πολλά παιδιά, χωρίς παιδιά, σε πόλεμο, σε χαρές , σε λύπες…Θα ταξιδέψουμε μαζί … Επιτυχημένος γάμος δεν είναι αυτός που έχει παιδιά, εγγόνια και περιουσία. Η επιτυχία του γάμου δεν έγκειται στην κοινωνιολογική καταξίωση αλλά στην πνευματική ολοκλήρωση. Επιτυχημένος γάμος είναι όταν το ζευγάρι πάλεψε για αυτή την ένωση και η πορεία του γάμου έφτασε στην Βασιλεία. Πολλοί θα παντρευτούν στην Εκκλησία αλλά δεν θα καταλήξουν όλοι οι γάμοι στη Βασιλεία των Ουρανών. . . Ο έρωτας ωριμάζει για να γίνει ένα θεμέλιο αγάπης που θα κρατήσει το οικοδόμημα που λέγεται οικογένεια. Αυτό μόνο με την Χάρι του Θεού μπορεί να γίνει και όχι με ανθρώπινα μέσα. Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες καλούνται να ενωθούν. Σε ένα μέγα Μυστήριο, σε ένα μέγα θαύμα. Το σάρκα μία , είναι μια πορεία ένα γίγνεσθαι μέσα στην κιβωτό της σωτηρίας με πηδαλιούχο τον Χριστό. Δυο αγάπες που πάσχουν πορεύονται με δυσκολίες, πόνους και χαρές , τα υλικά από αυτές τις αγάπες προσφέρονται στον αναμορφωτή Χριστό ώστε μέσα σε εκείνο το εργαστήρι του γάμου να γίνει η θεραπεία και τα στεφάνια του Μυστηρίου να γίνουν στεφάνια αγιότητος. Αυτό θέλει τρόπο και κόπο αλλά πάνω απ’ όλα πόθο και υπομονή ώστε η Θεία Χάρις να εργαστεί όπως χρειάζεται για να έχουμε τη μεταμόρφωση … Ένας μόνο λόγος υπάρχει για να παντρευτώ μαζί σου στην Εκκλησία: «Θέλω να ζήσω μαζί σου και να πάμε στον Χριστό ως συνοδοιπόροι. Δεν μπορώ μόνος σε χρειάζομαι για να φτάσω στον ουρανό μαζί σου , με όποιο κόστος. Δεν ξέρουμε πως θα γίνει αυτό, ας το αφήσουμε στον Χριστό. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα. Να κάνουμε τον γάμο εργαστήρι αγιότητος, να ξεχάσουμε τον εαυτό μας , να παλέψουμε τα πάθη μας και να ενωθούμε με τον Χριστό με όποιον τρόπο. Να σταυρωθούμε ο ένας για τον άλλον, διαφορετικά αν θέλουμε απλά να ταιριάξουμε τα πάθη μας, τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας σε ένα γάμο που θα λέγεται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Α.Ε. υπάρχουν τα δημαρχεία και τα δικηγορικά γραφεία.» Καλό ταξίδι…. π. Σπυρίδων Σκουτής πηγή: Ευχή

Θέλουμε να αγαπήσουμε αλλά χωρίς πόνο. Βασικά θέλουμε να αγαπηθούμε χωρίς πόνο. Νομίζουμε ότι η αγάπη μέσα στον γάμο είναι ροζ συννεφάκια, και συνεχή χαμόγελα. Θέλουμε κάποιος να μας αγαπήσει χωρίς να πονέσουμε και τα περιμένουμε πολλές φορές όλα από τον άλλον, χωρίς εμείς να θέλουμε να κάνουμε ένα μικρό βήμα. Η αγάπη και ο πόνος είναι έγγαμο ζευγάρι, πάνε πάντα μαζί και οι δυο τους δίνουν ως καρπό και τέκνο την πνευματική ανθοφορία και ευτυχία του έγγαμου βίου. Ο πόνος είναι η αρένα που η αγάπη θα δοκιμαστεί μέσα από τις επιθέσεις των θηρίων και των πειρασμών και εκεί θα φανεί αν αξίζει πραγματικά και αν έχει γερά θεμέλια. Η αγάπη στον γάμο δεν ανθεί στα γλέντια και στις χαρές αλλά ανθίζει με τις πηγές των δακρύων από τις δοκιμασίες του πόνου. Ο πόνος είναι ευκαιρία για να δούμε ποια είναι τελικά η μεταξύ μας αγάπη, στους εχθρούς και στους πειρασμούς θα φανούν αν τα οχυρά είναι δυνατά και εξοπλισμένα. Δεν γίνεται αδερφέ να αγαπήσουμε χωρίς τραύμα και πόνο. Γιατί όμως θα αναρωτηθείς. Πολύ απλά ο πόνος είναι το διαγνωστικό και το δοκιμασμένο μέσο για να δούμε την καθαρότητα της αγάπης. Όπως στην φωτιά που μπαίνει μέσα της ο ράβδος χρυσού και βγαίνει καθαρός και ξάστερος. Αν βάλεις κομμάτι ξύλου θα γίνει κάρβουνο. Πώς θα αντέξω με τον άλλον τον πόνο που θα έρθει; Αν η ένωση του ζευγαριού δεν έχει εξωτερικά και ψεύτικα χαρακτηριστικά, ο πόνος θα νικηθεί με τη δύναμη της αγάπης που είναι ο ίδιος ο Κύριος ως πρόσωπο. Σε παντρεύομαι για αυτό που είσαι και όχι για αυτά που έχεις. Αυτό που είσαι είναι για μένα η πηγή, το άλλο μου μισό, ο συνοδοιπόρος μου, συμπληρώνεις τα δικά μου κενά και οι δικές μου αδυναμίες γίνονται δυνάμεις με τη δική σου παρουσία. Πολλά ζευγάρια χωρίζουν και δεν μπορούν να αντέξουν ακόμα και μικρές δυσκολίες, γιατί; Πολύ απλά απουσιάζει ο Κύριος. Όταν απουσιάζει ο Χριστός τα πάντα είναι κενά, αδύναμα και ανοχύρωτα. Δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένας ευλογημένος έγγαμος βίος με ανθρώπινες δυνάμεις και με μάχη συμπεριφορών. Στους αγίους έκαναν φρικτά βασανιστήρια αλλά η μεγάλη τους αγάπη για τον Χριστό τους γλύκαινε τον πόνο των βασάνων. Αφήστε αγαπητά μου παιδιά την ΚΟΡΔΕΛΑ των Ιερών Στεφάνων του γάμου σας να την κρατάει ο Κύριος. Εκείνος να οδηγεί τον γάμο σας ώστε να καλπάζει προς τη βασιλεία των ουρανών.«Οι δύο είς σάρκα μίαν» σημαίνει πονάμε μαζί , αντιμετωπίζουμε τα πάντα μαζί σαν ένα. Αν αγαπάς αληθινά και έχεις τον Χριστό στη ζωή σου μην φοβάσαι τον πόνο, έχεις ήδη τον κατάλληλο εξοπλισμό για να νικηθεί ο εχθρός κατά κράτος. π. Σπυρίδων Σκουτής πηγή: Ευχή