Οι λόγοι που παντρευόμαστε θα καθορίσουν και την πορεία μας.

Το διαζύγιο είναι η τρανή απόδειξη ότι παντρεύτηκα τον άλλον για λάθος λόγους.

H ανικανότητα δύο ανθρώπων να αγαπηθούν, διότι πολύ απλά δεν θέλησαν να ενώσουν τις ζωές τους αλλά ο καθένας να κρατήσει σε απόσταση τον εαυτό του από τον άλλον χωρίς να γίνουν ένα. Όταν στον γάμο βασιλεύει το «εγώ» και όχι το «εμείς» τότε αυτός ο γάμος είναι καταδικασμένος να αποτύχει.

Συγκεκριμένα παντρεύτηκα τον άλλον διότι ήθελα κάτι από αυτόν και όχι τον ίδιο όπως είναι. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το κάτι να στραβώσει οπότε δεν μπορώ πλέον να είμαστε μαζί. Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει κοινή πορεία αλλά συναλλαγή ικανοποίησης εγωϊσμών. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί διότι ο ένας θέλει από τον άλλον να μοιραστεί ένα κομμάτι από τη ζωή του και συνήθως για λόγους ηδονής «Να περνάμε καλά!» …Όταν όμως τους πεις να γίνει ο άλλος Η ΖΩΗ ΣΟΥ τότε τρομάζουν. Τρομάζει η ευθύνη, το δόσιμο, η θυσία, διότι πρέπει κάτι να αφήσεις από τον εαυτό σου και οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να το κάνουν.

Δεν παντρεύομαι για κανέναν λόγο…ούτε για να κάνω οικογένεια, παιδιά, περιουσία, καλή ζωή. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι από αυτά και ούτε πρέπει να με ενδιαφέρει.

Αλήθεια πόσα ζευγάρια δεν θα ήταν μαζί αν δεν έκαναν παιδιά, αν χρεοκοπούσαν, αν κάποιος πάθαινε κάποια αρρώστια. Παντρευόμαστε και θέλουμε «ροζ συννεφάκια» και χαρές…. Ξεχνάμε ότι η αγάπη δοκιμάζεται στον πόλεμο και στις πληγές.

Τι αγάπη έχεις στον γάμο; Αυτό θα φανεί από τις μάχες που θα δώσεις στην πορεία αυτού του ταξιδιού. Δεν έχει σημασία αν είναι νίκη ή ήττα….Αλλά η ουσία…. Κάποιοι νόμιζαν ότι η Σταύρωση του Χριστού ήταν μια ήττα ….Όμως ήταν Δόξα διότι ακολούθησε η Ανάσταση…

Μην φοβόμαστε τον πόλεμο ή τις πληγές αλλά να μιλήσουμε στον γιατρό που μπορεί να τις θεραπεύσει. Έχουμε Αρχιερέα Μέγα όπως έλεγε ο Απόστολος Παύλος οπότε δεν φοβόμαστε τίποτα.

Η Ευτυχία υπάρχει εκεί που υπάρχει ο Χριστός , εκεί που δεν υπάρχει ο Χριστός η ευτυχία απουσιάζει. Στον Εκκλησιαστικό γάμο δεν παίρνει το ζευγάρι μια «αόρατη ευλογία», αλλά έρχεται στη σχέση αυτή ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο. Αυτή η σχέση πλέον δεν είναι μια ανταλλαγή ηδονών και ικανοποιήσεων. Δεν είναι μια πορεία για να περάσουμε καλά. Είναι ένα ταξίδι με πηδαλιούχο τον Χριστό και προορισμός η Βασιλεία των Ουρανών….

Θα ταξιδέψουμε μαζί και με τον Χριστό μπροστά με οποιοδήποτε κόστος…. Με αρρώστιες, με οικονομικές δυσκολίες, με πολλά παιδιά, χωρίς παιδιά, σε πόλεμο, σε χαρές , σε λύπες…Θα ταξιδέψουμε μαζί …

Επιτυχημένος γάμος δεν είναι αυτός που έχει παιδιά, εγγόνια και περιουσία. Η επιτυχία του γάμου δεν έγκειται στην κοινωνιολογική καταξίωση αλλά στην πνευματική ολοκλήρωση. Επιτυχημένος γάμος είναι όταν το ζευγάρι πάλεψε για αυτή την ένωση και η πορεία του γάμου έφτασε στην Βασιλεία.

Πολλοί θα παντρευτούν στην Εκκλησία αλλά δεν θα καταλήξουν όλοι οι γάμοι στη Βασιλεία των Ουρανών. . .

Ο έρωτας ωριμάζει για να γίνει ένα θεμέλιο αγάπης που θα κρατήσει το οικοδόμημα που λέγεται οικογένεια.

Αυτό μόνο με την Χάρι του Θεού μπορεί να γίνει και όχι με ανθρώπινα μέσα.

Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες καλούνται να ενωθούν. Σε ένα μέγα Μυστήριο, σε ένα μέγα θαύμα.

Το σάρκα μία , είναι μια πορεία ένα γίγνεσθαι μέσα στην κιβωτό της σωτηρίας με πηδαλιούχο τον Χριστό.

Δυο αγάπες που πάσχουν πορεύονται με δυσκολίες, πόνους και χαρές , τα υλικά από αυτές τις αγάπες προσφέρονται στον αναμορφωτή Χριστό ώστε μέσα σε εκείνο το εργαστήρι του γάμου να γίνει η θεραπεία και τα στεφάνια του Μυστηρίου να γίνουν στεφάνια αγιότητος.

Αυτό θέλει τρόπο και κόπο αλλά πάνω απ’ όλα πόθο και υπομονή ώστε η Θεία Χάρις να εργαστεί όπως χρειάζεται για να έχουμε τη μεταμόρφωση …

Ένας μόνο λόγος υπάρχει για να παντρευτώ μαζί σου στην Εκκλησία:

«Θέλω να ζήσω μαζί σου και να πάμε στον Χριστό ως συνοδοιπόροι. Δεν μπορώ μόνος σε χρειάζομαι για να φτάσω στον ουρανό μαζί σου , με όποιο κόστος. Δεν ξέρουμε πως θα γίνει αυτό, ας το αφήσουμε στον Χριστό. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα. Να κάνουμε τον γάμο εργαστήρι αγιότητος, να ξεχάσουμε τον εαυτό μας , να παλέψουμε τα πάθη μας και να ενωθούμε με τον Χριστό με όποιον τρόπο. Να σταυρωθούμε ο ένας για τον άλλον, διαφορετικά αν θέλουμε απλά να ταιριάξουμε τα πάθη μας, τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας σε ένα γάμο που θα λέγεται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Α.Ε. υπάρχουν τα δημαρχεία και τα δικηγορικά γραφεία.»

Καλό ταξίδι….

π. Σπυρίδων Σκουτής

πηγή: Ευχή

αν σας άρεσε το άρθρό κοινοποιήστε το:

Πρόσφατα άρθρα

Και οι Άγιοι κάνουν λάθη.

  Το θέμα της αμαρτίας και των λαθών είναι κεντρικό στη χριστιανική διδασκαλία και στην ορθόδοξη πνευματική ζωή. Οι μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας και οι σοφοί Γέροντες έχουν πολλές φορές αναφερθεί στο γεγονός ότι ακόμη και οι πιο ευσεβείς και άγιοι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι. Η ανθρώπινη φύση, λόγω της Πτώσης, είναι ατελής και υπόκειται σε σφάλματα και αμαρτίες. Ωστόσο, αυτό που ξεχωρίζει τους Αγίους και τους πνευματικούς ανθρώπους δεν είναι η απουσία λαθών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα λάθη τους, μετανοούν και επιδιώκουν την αρετή. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, γνωστός για τις πνευματικές του νουθεσίες, έχει αναφερθεί στα λάθη και στην ανθρώπινη αδυναμία με ιδιαίτερη ταπείνωση και κατανόηση. Σύμφωνα με αυτόν, κανένας άνθρωπος δεν είναι αλάνθαστος, και αυτό που έχει σημασία δεν είναι το γεγονός ότι κάνουμε λάθη, αλλά το πώς τα αντιμετωπίζουμε. Ειδικά, τονίζει την αξία της μετάνοιας και της συνεχούς επιστροφής στον Θεό κάθε φορά που πέφτουμε. Ο Άγιος Ισαάκ μιλά για την ανάγκη του ανθρώπου να αναγνωρίζει τα λάθη του και να μην απογοητεύεται, αλλά να σηκώνεται και να συνεχίζει τον πνευματικό του αγώνα. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας από τους μεγαλύτερους πατέρες της Εκκλησίας, έχει επίσης αναφερθεί στην αδυναμία του ανθρώπου να αποφύγει τα λάθη. Στα κηρύγματά του, πολλές φορές τόνιζε ότι ακόμη και οι Άγιοι έκαναν λάθη, αλλά αυτό δεν μειώνει την αγιότητά τους. Αντιθέτως, η αναγνώριση και η διόρθωση των λαθών τους είναι αυτή που τους εξύψωσε. Ο Χρυσόστομος διδάσκει ότι η ταπείνωση και η μετάνοια είναι οι θεμελιώδεις αρετές που οδηγούν τον άνθρωπο στην τελειότητα, παρά τα αναπόφευκτα λάθη. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, σύγχρονος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είχε την ικανότητα να μιλά απλά και κατανοητά για τα πνευματικά θέματα. Συχνά αναφερόταν στα λάθη των ανθρώπων με αγάπη και κατανόηση. Σε πολλές από τις διδαχές του, εξηγούσε ότι η ανθρώπινη αδυναμία είναι φυσικό μέρος της ζωής και ότι κανείς δεν πρέπει να απογοητεύεται όταν κάνει λάθη. Σύμφωνα με τον Άγιο Παΐσιο, το σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, να τα μετανοούμε ειλικρινά και να προσπαθούμε να βελτιωθούμε με τη χάρη του Θεού. Η αγάπη του Θεού είναι απεριόριστη και πάντα μας δέχεται πίσω, όσο κι αν έχουμε απομακρυνθεί λόγω των λαθών μας. Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, ένας από τους πιο σεβαστούς σύγχρονους πνευματικούς πατέρες, επίσης δίδαξε για τη σημασία της μετάνοιας και της ταπεινότητας όταν κάνουμε λάθη. Ο ίδιος έλεγε ότι τα λάθη είναι μέρος της πνευματικής μας πορείας και ότι μέσα από αυτά μαθαίνουμε και προοδεύουμε. Ο Γέροντας Εφραίμ τόνιζε ότι ο Θεός δεν απαιτεί από εμάς να είμαστε αλάνθαστοι, αλλά να έχουμε ταπείνωση και να μετανοούμε για τα λάθη μας. Συμπέρασμα Οι Άγιοι της Εκκλησίας και οι σοφοί Γέροντες αναγνωρίζουν την ατελή φύση του ανθρώπου και το γεγονός ότι κανείς δεν είναι αλάνθαστος !

διαβάστε περισσότερα »

Ο άνθρωπος μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του.

  Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς. (Να εύχεστε καλά σε αυτούς που σας καταριώνται) (Κατά Ματθαίον 5,43) Ευλογείτε και μη καταράσθε. (Να εύχεστε και να λέτε πάντοτε καλά λόγια για όλους και ποτέ να μην καταράστε). (Προς Ρωμαίους 12,14) Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή!». Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου». Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήσει το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίσει στην Εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλει κατά κάποιον τρόπο… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Κάθε φορά που λέτε σε κάποιον: «χρόνια πολλά!» για την ονομαστική του εορτή, να λέτε: «χρόνια πολλά και ευάρεστα στον Θεό!». (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Όταν πονέσεις έναν άνθρωπο που έχει ταπείνωση, και με την καρδιά του, σου ζητά να ευχηθείς λ.χ. για ένα πάθος που τον ταλαιπωρεί και του πεις, «μην φοβάσαι, θα γίνεις καλύτερος», του δίνεις τέτοια ευχή, που είναι Θεϊκή ευχή. Έχει πολλή αγάπη, πόνο και γι’ αυτό πιάνει. Είναι αρεστό στον Θεό και εκπληρώνει ο Θεός την ευχή. Δηλαδή και μόνον ο πόνος που νιώθει κανείς για κάποιον, είναι σαν ευχή. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Η μεγαλύτερη περιουσία για τον κόσμο είναι η ευχή των γονέων. Όπως και στην μοναχική ζωή, η μεγαλύτερη ευλογία είναι να πάρεις την ευχή του Γέροντά σου. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης) Όταν εύχεται κανείς για τον πλησίον του, μια καλή δύναμη βγαίνει απ’ αυτόν και πηγαίνει στον αδελφό και τον θεραπεύει και τον δυναμώνει και τον ζωογονεί. Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης) Όταν έχουμε για τον άλλο, αγαθή διάθεση και προσευχόμαστε, θεραπεύουμε τον αδελφό και τον βοηθάμε να πάει προς τον Θεό. Ο θρούς της ψυχής μας φθάνει μυστηριωδώς και επηρεάζει τον άλλον, έστω και αν δεν εκφράσομε ούτε μια λέξη. Και χωρίς να μιλήσουμε, μπορεί να μεταδώσομε το καλό ή το κακό, όση κι αν είναι η απόσταση που μας χωρίζει απ’ τον πλησίον. Αυτό που δεν εκφράζεται, έχει συνήθως περισσότερη δύναμη από τα λόγια. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

διαβάστε περισσότερα »

Θέλεις να γίνεις διαφορετικός και να ξεχωρίζεις παντού;

  Κάνε την υπέρβαση και θα δεις μεγάλη αλλαγή. Θέλεις να γίνεις διαφορετικός και να ξεχωρίζεις παντού; Αυτοί που έκαναν την υπέρβαση δεν βγήκαν χαμένοι, πάντα κερδισμένοι. Η υπέρβαση για να γίνει χρειάζεται θυσία όπως ο Χριστός καθημερινά θυσιάζεται για εμάς. Εμείς τι θυσίες κάνουμε για Εκείνον; Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, αλλά πίστη θυσιαστική και ασκητική. Ζούμε στην εποχή της καλοπέρασης και όχι το να θυσιάσουμε «κάτι» από τη ζωή μας για τον Χριστό. Η θυσία είναι η άσκηση, ο αγώνας που κάνουμε ώστε να ανέβουμε σκαλί σκαλί για να πάμε κοντά στον Χριστό. Η υπέρβαση, ελευθερώνει τον άνθρωπο και τον κάνει χαρούμενο, δεν τρέχει δεξιά και αριστερά στις απατηλές χαρές. Ο άνθρωπος που θα ξεφύγει από την καθημερινότητα και θα κάνει την υπέρβαση και θα είναι μαζί με τον Χριστό, θα έχει τα πάντα, σε αντίθεση με αυτούς που έχουν «τα πάντα» και τελικά μόνο χαρά και ευτυχία δεν έχουν.

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο