Day: 8 Δεκεμβρίου, 2020

Ιερά Παράκληση και Λιτανεία Αγίας Φωτεινής.

Εσπερινός – Παράκληση και Λιτάνευση της Ιεράς εικόνος της Αγίας Φωτεινής. Ολοκληρώθηκαν το απόγευμα της Κυριακής με την αρμόζουσα τιμή και την δέουσα μεγαλοπρέπεια οι εόρτιες λατρευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Αγίας και Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Μετά το πέρας του Μεθέορτου Εσπερινού και της Ιεράς Παρακλήσεως στην Αγία Φωτεινή την Σαμαρείτιδα, πανδήμως κλήρος και λαός μετ΄ευλαβείας λιτάνευσε την Ιερά Εικόνα της Ισαποστόλου Φωτεινής στους δρόμους της Ενορίας, προς αγιασμό, ευλογία και ενίσχυση των πιστών Ενοριτών. Την λιτανευτική πομπή συνόδευσε ο Πανοσιολογιώτατος Aρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Νικολάου Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεώς μας με την συμμετοχή ιερέων όμορων ενοριών. Η Φιλαρμονική του Πυροσβεστικού Σώματος προπορεύονταν της λιτανευτικής πομπής η οποία καθ’ όλη την διάρκεια της λιτανείας παιάνιζε πανηγυρικά. Ακολουθούσαν Ιερόπαιδες φέροντες τα λάβαρα και τα εξαπτέρυγα, κοπέλες και κορίτσια του κατηχητικού περιστοιχίζουσες την Εικόνα της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος και ακολουθούσε ο Ιερός κλήρος και ο φιλάγιος και φιλέορτος λαός. Έμπροσθεν των σχολικών μονάδων επί της οδού Προύσης εψάλη ειδική δέηση συνταχθείσα υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών κυρού Νικοδήμου Βαλληνδρά υπέρ των διαγωνιζομένων μαθητών και μαθητριών, Διδασκάλων και Καθηγητών. Ο π. Καλλίνικος μετέφερε στους πιστούς τις Αναστάσιμες ευχές του Σεπτού Ποιμενάρχου, Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Δανιήλ και ευχήθηκε τα δέοντα. Ακολούθως ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού μας Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Σιδέρης ευχαρίστησε τον π. Καλλίνικο, όλους όσους συμμετείχαν στο διήμερο του πανηγυριού, κληρικούς αλλά και όσους ήρθαν για την εορτή και ευχήθηκε η Αγία Φωτεινή να πρεσβεύει στον Κύριο για όλους.

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία Αγίας Φωτεινής.

Μέσα στην αναστάσιμη και ευφρόσυνη περίοδο του Πάσχα που διανύουμε πανηγύρισε και φέτος ο Ιερός Ναός μας την Εορτή της Κυριακής της Αγίας και Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προΐστατο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Δανιήλ, όστις και κήρυξε τον θείο λόγο. Από νωρίς το πρωί ευλαβείς Χριστιανοί της ενορίας προσήλθαν με κατάνυξη και ιεροπρέπεια να λάβουν τη Χάρη του Τριαδικού Θεού, με τις πρεσβείες της Ισαποστόλου Φωτεινής την οποία ιδιαιτέρως ευλαβούνται και να τιμήσουν τη μνήμη της. Το ιερό Αναλόγιο λάμπρυναν με την παρουσία τους ο Άρχων Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Γεώργιος Γεροντάκης και ο Λαμπαδάριος Γεώργιος Παπαδάμου, οι οποίοι απέδωσαν με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια του ύμνους της εορτής. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η εις διάκονον χειροτονία του κ. Γεωργίου Στυλιαρά, με το εκκλησίασμα να συμμετέχει προσευχόμενο και να αναφωνεί «Άξιος». Ο νέος Διάκονος θα διακονήσει αμισθί την τοπική Εκκλησία.

Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίας Φωτεινής.

Ξεκίνησαν οι διήμερες εορταστικές και λατρευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν της Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος πολιούχου και προστάτιδος της Ενορίας μας. Σήμερα παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Αναστάσιμος Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου Θείου κηρύγματος υπό του Πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτου π. Αναστασίου Τασοπούλου, Προτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και την συμμετοχή πλειάδας Ιερέων όμορων ενοριών. Αύριο, το πρωί κυριώνυμο ημέρα της εορτής, θα τελεστεί ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μετά χειροτονίας Διακόνου ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Δανιήλ. Το απόγευμα και ώρα 6:30 θα τελεστεί ο μεθέορτος Εσπερινός και η Ιερά Παράκληση στην Αγία Φωτεινή την Σαμαρείτιδα και στην συνέχεια θα λιτανευτεί η Ιερά Εικόνα της Ισαποστόλου στους δρόμους της Ενορίας, προς αγιασμό, ευλογία και ενίσχυση των πιστών Ενοριτών.

Χρονολογικό αρχείο

Πρόσφατα άρθρα

Μην αγανακτείς όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις στη ζωή σου.

Ο σατανάς πολεμάει τον άνθρωπο, ώστε να γογγύζει για τις θλίψεις του. Και αυτό με σκοπό να αυξήσει τις οδύνες του, αλλά και στην γενική Κρίση να αποδειχθεί, ότι δεν πίστεψε στην δικαιοσύνη του Θεού, αφού δεν υπέμεινε ευχαρίστως τις παιδαγωγικές τιμωρίες. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής) Υπομένοντας με καρτερία τα δυσάρεστα, πλησιάζετε την δόξα των Αγίων Μαρτύρων. Απεναντίας αν βαρυγγωμήσετε, όχι μόνο θα απομακρυνθείτε απ’ αυτήν την δόξα, αλλά θα δώσετε και λόγο στον Κριτή. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος) Η υγεία σας κλονίστηκε; Κλονισμένη υγεία, μπορεί να σημαίνει και κλονισμένη σωτηρία, όταν από τα χείλη του ασθενούς ακούγονται γογγυσμοί και κραυγές απελπισίας. Μακάρι ο Κύριος, να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από την συμφορά αυτήν. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος) Όταν ο Θεός μας δίνει ένα σοβαρό χτύπημα, δια του οποίου μας ταπεινώνει για να μας υψώσει αργότερα, εμείς γογγύζουμε κατά του Θεού. Όταν γογγύζουμε κατά του Θεού, αυτό σημαίνει, ότι Τον θεωρούμε άδικο, θεωρούμε ότι Αυτός δεν μας φέρεται σωστά και θα έπρεπε να μας φερθεί κατά έναν διαφορετικό τρόπο. Όμως δεν είναι βαριά αμαρτία να κατηγορούμε το Θεό για αδικία και να Τον συκοφαντούμε; Βλέπετε, λοιπόν, πόσο βαριά αμαρτία είναι ο γογγυσμός κατά του Θεού. Πρέπει να φοβόμαστε να μην παραβαίνουμε τη μεγάλη εντολή του Χριστού: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» (Ματθ. 7,1). Και γογγυσμός κατά του Θεού δεν είναι μόνο κρίση του Θεού αλλά και κατάκρισή Του. (Άγιος Λουκάς ο Ιατρός) Αν θυμάσαι τα Πάθη του Κυρίου, θα υπομένεις αγόγγυστα τα πάντα. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ) Μην αγανακτείς που τα πράγματα δεν έρχονται πάντοτε όπως τα θέλεις εσύ στη ζωή σου. Δεν είναι δυνατόν, αλλά και συμφέρον σου δεν είναι, να γίνονται όλα κατά τη σκέψη σου, κατά την επιθυμία σου, κατά το θέλημά σου. Η σκέψη σου πολύ συχνά είναι πλανεμένη, η επιθυμία σου εμπαθής, το θέλημά σου ολότελα εγωιστικό. Και ο παντογνώστης Θεός φυσικά το γνωρίζει αυτό, έστω και αν εσύ δεν το συνειδητοποιείς. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ) Αυτοί που υπομένουν αγόγγυστα και με καρτερία τα πάντα, μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού. Και αυτοί που μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού, θα πάρουν την αμοιβή που υποσχέθηκε Εκείνος: την Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ) Είναι αμαρτία να γογγύζουμε εναντίον των αδελφών μας, όταν αυτοί γίνονται όργανα των δοκιμασιών μας. Πολύ μεγαλύτερη αμαρτία είναι, το να γογγύζουμε εναντίον του Θεού, όταν το ποτήρι των θλίψεων κατεβαίνει σ’ εμάς κατευθείαν από τον ουρανό. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ) Αν κανένας πειρασμός δεν μπορεί να βρει τον άνθρωπο, χωρίς το θέλημα του Θεού, τότε τα παράπονα, ο γογγυσμός, η αυτοδικαίωση, η ενοχοποίηση των άλλων, αποτελούν κινήσεις που εναντιώνονται στη Θεία βούληση. Δείχνουν απόπειρες αντιστάσεως και αντιδράσεως στον Θεό. Ας σταθούμε με φόβο, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας συμφοράς! (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ) Εμείς οι ίδιοι μεγαλώνουμε την θλίψη, όταν μεμψιμοιρούμε. (Όσιος Ιωσήφ της Όπτινα)

διαβάστε περισσότερα »

Day: 8 Δεκεμβρίου, 2020

Να μάθουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας στον άλλον.

 Η ικανότητα κατανόησης είναι μία από τις σημαντικότερες ανθρώπινες δεξιότητες στην οποία και μάς εξασκεί η καθημερινότητα. Αυτή η ικανότητα έχει πολλά πρόσωπα: αυτό τής κατανόησης τού Θεού, αυτό τής κατανόησης τών δρώμενων στον κόσμο, αυτό τής κατανόησης των συνανθρώπων μας, και τέλος αυτό τής κατανόησης τού ίδιου τού εαυτού μας. Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται να έχουμε να κάνουμε με κάτι που είναι μια ολότελα φυσική ιδιότητα τού ανθρώπου, εντούτοις η εμφύσηση τής πραγματικής και βαθιάς κατανόησης είναι εξαιρετικά δύσκολο έργο, όπως αποδεικνύει ό,τιδήποτε μάς περιβάλλει στην ζωή. Γιατί είναι τόσο σπάνια η ικανότητα να κατανοούμε; Και πώς μπορούμε να την καλλιεργήσουμε σε μάς; Η κατανόηση ως ζωτικής σημασίας αναγκαιότητα Κατά πάσα πιθανότητα συμβαίνει στον κάθε ιερέα από καιρό σε καιρό να έρχεται αντιμέτωπος με μια εντελώς παράδοξη κατάσταση όπως η ακόλουθη: παρατηρεί πως άνθρωποι που έχουν ζήσει μαζί για πολλά χρόνια και, που θα περίμενε κανείς να έχουν έρθει πιό κοντά ο ένας στον άλλον, δεν καταλαβαίνουν καν ο ένας τον άλλον. Μιλά ταυτόχρονα και με τούς δυό συζύγους, οι οποίοι έχουν έρθει σε αυτόν γιά να κουβεντιάσουν γιά κάποιο πρόβλημα, και συνειδητοποιεί ότι πρέπει να “μεταφράζει” τα λόγια τού ενός συζύγου στον άλλον. Ρωτά την σύζυγο: «Μήπως θέλατε μόνο να πείτε αυτό, κι αυτό, κι αυτό;». Για να απαντήσει η σύζυγος: “Ναι”, και τότε ξαφνικά ο σύζυγός της αντιδρά σαν να ακούει για πρώτη φορά από τον ιερέα αυτό που ήθελε να τού «μεταδώσει» η σύζυγος. Γιατί συμβαίνει αυτό, σε τι οφείλεται αυτή η αποτυχία επικοινωνίας; Συχνά, κι όσο κι αν ακούγεται παράξενα, λόγω έλλειψης τής πεποίθησης ότι είναι όντως απαραίτητο να καταλαβαίνουμε τούς άλλους. Αλλά αυτή η πεποίθηση είναι το «κλειδί» εδώ, κι αυτό γιατί ο άνθρωπος είναι ένα τέτοιο πλάσμα που όταν αντιμετωπίζει την ανάγκη για κάτι, αρχίζει να αναζητά μέσα για να κατακτήσει/αποκτήσει αυτό το κάτι. Το πιο απλό παράδειγμα: όλοι χρειαζόμαστε φαγητό και, σίγουρα, κάθε άνθρωπος θα καταλάβει πώς να φάει την τροφή και πώς/πού μπορεί να την βρεί. Και αν, για παράδειγμα, ένα παιδί πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα μαχαίρι και ένα πιρούνι στο μεσημεριανό γεύμα, βλέποντάς τα για πρώτη φορά στη ζωή του, θα το καταφέρει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αυτή είναι μιά γενικότερη αρχή και ισχύει σε οποιοδήποτε πεδίο: άπαξ κάποιος καταλάβει ότι πραγματικά χρειάζεται κάτι, τότε θα μάθει σχεδόν τα πάντα γι΄αυτό το κάτι. Γιατί είναι η κατανόηση μιά από αυτές τις ζωτικές ανάγκες; Διότι χωρίς αυτήν, η ζωή μας φτωχαίνει πολύ, περιορίζεται και, γενικά, είναι ασαφής και ακατάληπτη για μας τούς ίδιους – επειδή είμαστε περιτριγυρισμένοι από παντού από ανθρώπους που παραμένουν άγνωστοι σε μάς και είναι επομένως ξένοι σε μάς. Να ζείς σε έναν τέτοιο κόσμο είναι μια πραγματικά οδυνηρή εμπειρία. Αυτό το αισθάνεται ιδιαίτερα αυτός που αρχίζει να κάνει τα πρώτα βήματα προς την κατανόηση τών άλλων: αισθάνεται αμέσως πόσο ευκολότερα και πόσο πιό ευχάριστα γίνονται τα πάντα στην καθημερινή ζωή. Ένας άλλος λόγος, επίσης προφανής, αλλά όχι τόσο στοιχειώδης, είναι η εμμονή τού ανθρώπου στο ίδιον όφελος και στον εαυτούλη του. Ίσως και να μην αντιτίθεται στο να προσπαθεί να κατανόησει τον άλλον, αλλά δεν θα το κάνει, γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έρθει σε επαφή με τη λογική αυτού τού άλλου ατόμου, τα συναισθήματά του, τις επιθυμίες του και θα πρέπει να τα συμπεριλάβει στους υπολογισμους του. Τέτοιες καταστάσεις οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε μια εσωτερική σύγκρουση: ποιανού τα συναισθήματα και ανάγκες έχουν μεγαλύτερη σημασία, τού άλλου ή τα δικά μου; Κι ο άνθρωπος που συνηθίζει να βλέπει μόνο τον εαυτό του κι αυτό που είναι δικό του, απλά δεν θέλει να δημιουργήσει προβλήματα γιά τον ίδιο. Φυσικά, υπάρχει ένα κάποιο όριο σε όλα αυτά: μπορούμε βέβαια να «μπούμε» στη λογική τού άλλου, στις επιθυμίες του, στις σκέψεις του, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να «μάς πάρουν από κάτω», να γίνουμε ένα με αυτές, να πείσουμε τούς εαυτούς μας ότι αυτή είναι κι η δική μας λογική, ότι αυτές είναι κι οι δικές μας επιθυμίες. Για παράδειγμα, σε μια εξομολόγηση, συμβαίνει από καιρό σε καιρό να ακούει ο ιερέας πράματα που ξεπερνούν κάθε λογική. Κι όμως, κι αυτό το άτομο πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό, αλλά, από την άλλη, αν δεν αποστασιοποιηθείτε εσωτερικά από αυτό που ακούτε, μπορείτε με το πέρασμα τού χρόνου να καταστρέψετε τον ίδιο τον εαυτό σας. Και δεδομένου ότι σήμερα στον κόσμο μας η ψυχική υγεία είναι, δυστυχώς, μια σπανιότητα, αυτό δεν είναι μόνο ένας κίνδυνος για τούς ποιμένες αλλά είναι ένας κίνδυνος γιά όλους. Και πρέπει αυτόν τον κίνδυνο να τον ελαχιστοποιήσετε στη ζωή σας, αλλά αυτό, επαναλαμβάνω, δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στο να προσπαθείσετε να καταλάβετε τούς άλλους. Αποδεχτείτε κάποιον που σκέφτεται διαφορετικά Απο πού να ξεκινήσουμε την παίδευσή μας στην κατανόηση; πρώτα απ’όλα, πρέπει να δεχτούμε ότι η κατανόηση θα ακολουθείται από ενέργειές μας και πολύ συχνά θα απαιτηθούν θυσίες από εμάς. Εάν ένα άτομο παύσει να βλέπει αυτή τη αμοιβαία σχέση εξάρτησης, η αμοιβαία κατανόηση με τους ανθρώπους θα αρχίσει να χειροτερεύει. Αν νομίζετε ότι υπάρχουν μόνο δύο απόψεις – οι δικές σας και οι λανθασμένες, τότε βρίσκεστε σε ένα κλουβί κλειδωμένο από το δικό σας χέρι Και το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η παραδοχή από μέρους μας ότι η εμπειρία μας είναι περιορισμένη, όπως και οι ιδέες μας και η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε. Ακολούθως όταν έρθουμε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι ο άλλος σκέφτεται διαφορετικά και θέλει να ενεργήσει διαφορετικά, θα πρέπει να αποφύγουμε αντιδράσεις όπως το χτίσιμο ενός αδιαπέραστου τοίχους ανάμεσα στους εαυτούς μας και σε αυτόν. Όταν κάποιος πιστεύει ότι υπάρχουν μόνο δύο απόψεις – η δική του και η «λάθος», τότε αυτός βρίσκεται σε κάποιο είδος κλουβιού που είναι κλειδωμένο με το δικό του χέρι και στο οποίο κανένας άλλος δεν μπορεί να εισέλθει όσο και να προσπαθήσει. Και πάνω απ ‘όλα, είναι κρίμα που δεν μπορεί να κοιτάξει τριγύρω του, σε ό,τι τον περιβάλει στην ζωή, και χάνει έτσι την ευκαιρία να αποκομίσει κάτι που θα τον βοηθούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. Πολλοί από εμάς βρίσκονται στη ζωή τους κοντά

διαβάστε περισσότερα »

Ο μικρός Αγιασμός, το καθημερινό μεγάλο όπλο του Χριστιανού!

«Πίνετε Αγιασμό, όσο πιο συχνά, τόσο πιο καλά, Είναι το καλύτερο καί αποτελεσματικότερο φάρμακο. (Αρχιεπίσκοπος Άγιος Λουκάς καί ιατρός). Μπορεί ο Αγιασμός να έχει μια περίοπτη θέση στη ζωή των πιστών, πόσοι, όμως, αλήθεια γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ο Αγιασμός, κάθε πότε και πως τελείται, πότε τελούμε Αγιασμό στο σπίτι μας και πως τον χρησιμοποιούμε; Αγιασμός λέγεται η ωραία εκείνη ακολουθία κατά την οποία με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος κατά την διάρκεια της αναγνώσεως της σχετικής ευχής αγιάζεται το νερό. Με το αγιασμένο αυτό νερό παρέχονται ποικίλες ευλογίες σ’ όσους με πίστη το πίνουν, ραντίζουν ή ραντίζονται. Ο μικρός Αγιασμός προέκυψε κατ’ απομίμηση του μεγάλου Αγιασμού, ο οποίος μαζί με την ακολουθία της Παρακλήσεως τον επηρέασαν μορφολογικά. Αυτό μαρτυρείται από τις Αποστολικές Διαταγές καί τελείται όχι μόνο στίς πρωτομηνίες, αλλά καί σε κάθε ασθένεια ή ανάγκη (Πηδάλιον, σελ.278)… Αγιασμός: Η τέλεση και περιεχόμενό του Ο Αγιασμός, τελείται συνήθως κάθε μήνα στους Ιερούς Ναούς (τις πρωτομηνίες, πλην Ιανουαρίου) καί στα σπίτια, όσων το επιθυμούν, για προσέλκυση θείων ευλογιών. Σέ ποικίλες άλλες περιπτώσεις, όπως ευλόγηση γραφείων, καταστημάτων, οχημάτων, έναρξη μαθημάτων ή εργασιών, θεμελιώσεις, εγκαίνια, κ.λ.π. τελούνται οι λεγόμενες περιστατικές ακολουθίες Αγιασμού. Στίς ακολουθίες αυτές μετά τα Ειρηνικά πρέπει να προστίθεται καί η αγιαστική ευχή του ύδατος πού απουσιάζει από τα Ευχολόγια, γιατί η ευχή «Κλίνον, Κύριε το ους σου…» δεν είναι αγιαστική ευχή. Στούς Ι. Ναούς ο μικρός Αγιασμός τελείται κανονικά μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας. Μετά το πέρας του Αγιασμού, πρώτα τρώμε το Αντίδωρο καί μετά πίνουμε το μικρό Αγιασμό. Η ακολουθία του έχει θεομητορικό χαρακτήρα, πού της δίνει τη μορφή παρακλήσεως στη Θεοτόκο. Στά Ειρηνικά, πού εκφωνούνται από τον Ιερέα, ζητείται να αγιαστεί το ύδωρ με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος καί να αποκτήσει δύναμη καθαρτική, ιαματική, αποτρεπτική των επιβουλών των εναντίων δυνάμεων καί φωτιστική. Με τις καθαγιαστικές ευχές της ακολουθίας αυτής η Χάρη του Θεού με τη μετάληψη καί το ραντισμό του καθαγιασμένου ύδατος απομακρύνει τους «ρύπους των παθών» καί θεραπεύει τις ασθένειες, «τάς νόσους ψυχών τε καί σωμάτων». Πότε συμμετέχουμε ή κάνουμε Αγιασμό Εξ αιτίας όλων αυτών οι πιστοί χριστιανοί πού γνωρίζουν τις δωρεές καί τις ευλογίες πού απορρέουν από τη πολύκαρπη καί πολύφημη αυτή ακολουθία του Αγιασμού, φροντίζουν καί: • Συμμετέχουν στους Αγιασμούς πού τελούνται τις πρωτομηνίες στον ενοριακό τους ναό, μεταλαμβάνουν από το αγιασμένο νερό καί το μεταφέρουν καί στο σπίτι τους. • Καλούν κατά διαστήματα τον Ιερέα για να τελέσει την ακολουθία του Αγιασμού στο ίδιο τους το σπίτι προς αγιασμό όλων των μελών της οικογενείας καί του οίκου τους. • Καλούν επίσης εκτάκτως Ιερέα, όταν όλα τους πάνε ανάποδα καί αντιλαμβάνονται ότι ζουν την απουσία του Θεού από τη ζωή τους. Επίσης, τον καλούν, όταν υποψιάζονται ότι τους έχουν κάνει μάγια, ώστε, με τη δύναμη του αγιασμένου νερού καί την εν γένει ακολουθία, ο Θεός να αποδιώξει «τάς εναντίας δυνάμεις» καί να βασιλεύσει στο σπίτι τους η ειρήνη του Θεού καί ο νόμος Του. Εννοείται ότι αυτό πού επιζητούμε -για διόρθωση των κακώς κειμένων- δεν γίνεται μαγικά, αυτονόητα, επειδή κάναμε Αγιασμό, ή χωρίς δικό μας κόπο. Εφ’ όσον η μέχρι τούδε τακτική καί συμπεριφορά μας δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα -«καί τα κάναμε θάλασσα»- χρειάζεται, διόρθωση, αλλαγή του τρόπου ζωής μας. ΟΤΑΝ αποφασίσουμε αύτη την αλλαγή καί αρχίσουμε να ζούμε κατά Θεόν, ΤΟΤΕ θα πάψει να επηρεάζει το σπιτικό μας ο διάβολος καί οι δαίμονές του, καί θα κυβερνά τη ζωή μας ο Χριστός καί οι Άγγελοί Του. Εάν προ ή μετά τον Αγιασμό τρέχουμε σε μάγους ή μέντιουμ, εάν παραμελούμε συστηματικά τις εντολές του Ευαγγελίου καί δεν εξομολογούμαστε για να κοινωνούμε, ΠΩΣ θα ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας; Μαγικά είπαμε, ΠΟΤΕ δε λύνονται. Πώς τελούμε Αγιασμό στο σπίτι μας Όταν αποφασίσουμε να τελέσουμε Αγιασμό στο σπίτι μας (ή στο κατάστημα, στο γραφείο, κ.λπ.) συνεννοούμαστε με τον Ιερέα για την ημέρα καί την ώρα καί ετοιμάζουμε τα απαραίτητα μέσα πού απαιτούνται γι’ αυτή την Ιεροπραξία: Δοχείο (βαθύ) ή φρουτιέρα (Καλό είναι όλα αυτά τα μέσα πού χρησιμοποιούμε για τις ιεροπραξίες να τα διατηρούμε ιδιαιτέρως για αποκλειστική αγιαστική χρήση (π.χ. το δοχείο, το ποτήρι καί την πετσέτα), με νερό, κηροπήγιο με λαμπάδα, μία εικόνα της Παναγίας, θυμιατήρι (με καρβουνάκι καί λιβάνι), δέσμη βασιλικού (εάν έχουμε), μία μικρή λευκή πετσέτα για τον Ιερέα, ένα μικρό ποτήρι για να πιούμε αγιασμό καί μία κατάσταση με τα ονόματα πού θέλουμε να μνημονεύσει ο Ιερέας στον Αγιασμό (παρόντων αλλά καί απόντων). Καλό είναι να παρευρίσκονται όλα τα μέλη της οικογενείας. Μπορούν να συμμετάσχουν καί συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα. Πώς τον χρησιμοποιούμε Μετά την ακολουθία όσος Αγιασμός περισσεύσει έχουμε τη δυνατότητα να τον κρατήσουμε ή να τον ρίξουμε στις γλάστρες ή σε τόπο πού δεν πατιέται, ποτέ όμως στο νεροχύτη ή στην αποχέτευση. Αυτόν πού κρατάμε μπορούμε να τον πίνουμε λίγο-λίγο κάθε πρωί μετά το Αντίδωρο (εάν έχουμε). «Πίνετε Αγιασμό, όσο πιο συχνά, τόσο πιο καλά, Είναι το καλύτερο καί αποτελεσματικότερο φάρμακο. Αυτό δεν το λέω σαν παπάς, το λέω σα γιατρός. Από την ιατρική μου πείρα» (Αρχιεπίσκοπος Άγιος Λουκάς καί γιατρός χειρουργός). Να ρίχνουμε λίγο στα φαγητά μας, στα ζωντανά μας, στα λαχανικά του κήπου μας ή στα οπωροφόρα δέντρα μας, κ.λπ. Όταν ένας βοσκός στην Εύβοια διαπίστωσε την προσβολή του ποιμνίου του από κάποια ασθένεια, έστειλε το γιο του επειγόντως όχι στον Κτηνίατρο, αλλά στον Ιερέα τους να του ζητήσει Αγιασμό, με τον οποίο ράντισε τα πρόβατά του καί έλυσε το πρόβλημά του. Σέ κάποια χωριά της Κύπρου την παραμονή των Φώτων καί σ’ άλλα την 1η Σεπτεμβρίου οι γεωργοί μεταφέρουν στους Ί. Ναούς όλους τους σπόρους. τους οποίους πρόκειται να χρησιμοποιήσουν στη σπορά, για να ευλογηθούν με τον Αγιασμό αυτό. Όσοι αντιδρούν καί δε θέλουν να πιουν Αγιασμό, διότι υποφέρουν από κάποια αιτία (οι ψυχοπαθείς συνήθως δεν αντιδρούν), τους ρίχνουμε λίγο Αγιασμό στο φαγητό ή στο ποτήρι τους. Ο Γέροντας π. Παΐσιος σ’ ένα παιδί πού το πείραζε ο δαίμονας, ξέροντας ότι δε θα πιει τον Αγιασμό, του έδωσε να φάει γλυκά για να διψάσει καί μετά του έδωσε νερό να πιει, στο όποιο έριξε καί Αγιασμό. Μόλις τον ήπιε άρχισε να φωνάζει: «Αυτό το

διαβάστε περισσότερα »

Το Θαύμα στην Φάτνη του Χριστού και οι αμαρτίες μας

Λέγεται, ότι κάποτε ο Άγιος Ιερώνυμος, πήγε στην φάτνη της Βηθλεέμ, εκεί όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Ένιωσε τόση μεγάλη κατάνυξη και συγκίνηση όταν μπήκε μέσα στην φάτνη, που έπεσε καταγής και άρχισε να φωνάζει και να λέει: – Χριστέ μου, τί να δώσω εγώ, τί να προσφέρω εγώ, έναντι αυτών που έκανες Εσύ για εμάς;Και ακούστηκε μια φωνή από το τέμπλο της φάτνης να λέει:– Ιερώνυμε, τις αμαρτίες σου να με δώσεις!Δεν ζητάει τα χρήματά μας ο Θεός.Δεν ζητάει τα κτήματά μας ο Θεός.Τις αμαρτίες μας ζητάει, για να μας χαρίσει την Βασιλεία των Ουρανών.Ας κάνουμε λοιπόν φέτος, ένα δώρο του Χριστού… ας Του χαρίσουμε τις αμαρτίες μας!Ας εξομολογηθούμε όλοι μας, για να Κοινωνήσουμε τα Χριστούγεννα… γιατί τότε δεν θα κάνουμε απλά Χριστούγεννα στο τραπέζι με τα αγαπημένα μας πρόσωπά, αλλά θα κάνουμε πραγματικά Χριστούγεννα, με τον Χριστό στην καρδιά μας!Εύχομαι σε όλους εσάς, καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα με τις οικογένειές σας με υγεία, Αγάπη και Πνευματική χαρά!!! perivolipanagias

διαβάστε περισσότερα »

Πρόσφατα άρθρα

Καλύτερα να πεθάνω ξαφνικά, να μη νιώσω το θάνατό μου!

Περί του ότι “Δεν υπάρχει πιο ανόητο πράγμα από το να πεις: «Καλύτερα να πεθάνω ξαφνικά, να μη νιώσω το θάνατό μου!»” (Αγίου Νικολάου Αχριδος). O αμαρτωλός δημιουργεί διπλή απώλεια με τον ξαφνικό του θάνατο: πρώτα στον εαυτό του κι έπειτα στην οικογένειά του. Στον εαυτό του επειδή πεθαίνει αμετανόητος. Στην οικογένειά του επειδή αιφνιδιάζει τους συγγενείς του μ’ ένα αναπάντεχο χτύπημα κι αφήνει πίσω του εκκρεμότητες. Μακάριος είναι εκείνος που προτού πεθάνει δοκιμάζεται από κάποια αρρώστια, από τον πόνο. Σ’ αυτόν δίνεται η ευκαιρία να κάνει μία ανασκόπηση της ζωής του, να εξετάσει τις αμαρτίες του, να μετανοήσει για όλα τα κακά που έχει κάνει, για όλα τα καλά που δεν έκανε, να θρηνήσει με μετάνοια ενώπιον του Θεού, να καθαρίσει την ψυχή του με δάκρυα και να ζητήσει συχώρεση από το Θεό. Θά ‘χει την ευκαιρία να συγχωρέσει κι αυτός εκείνους που τον πρόσβαλαν, που τον έβλαψαν στη ζωή του, να χαιρετήσει όλους τους φίλους ή εχθρούς του, να θυμήσει στα παιδιά του το φόβο του Θεού, νά ‘χουν στο νου την ώρα του δικού τους θανάτου και να οπλίσουν την ψυχή τους με πίστη, προσευχή και καλά έργα. Ας δούμε στην Παλαιά Διαθήκη πως πέθαναν οι άνθρωποι που ευαρέστησαν στο Θεό: ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Ιωσήφ, ο Μωυσής κι ο Δαβίδ. Προτού πεθάνουν, όλοι τους είχαν αρρωστήσει. Όσο κράτησε η αρρώστια τους, το όνομα του Θεού δεν έλειπε από τα χείλη τους. Άφησαν όλοι καλή κληρονομιά στους απογόνους τους και τους ευλόγησαν. Αυτός είναι θάνατος δίκαιου ανθρώπου. Ίσως διερωτηθείς: Μα δεν πέθαναν πολλοί από τους δίκαιους στη μάχη, απροετοίμαστοι; Όχι! Οι δίκαιοι ποτέ δεν πεθαίνουν απροετοίμαστοι! Προετοιμάζονται πάντα για το θάνατό τους, περιμένουν από μέρα σε μέρα την αναχώρησή τους απ’ αυτή τη ζωή. Η καρδιά τους βρίσκεται σε διαρκή μετάνοια, εξομολογούνται στο Θεό και τον δοξολογούν. Οι δίκαιοι το κάνουν αυτό σε καιρούς ειρήνης και ευμάρειας. Το κάνουν όμως πολύ περισσότερο σε περιόδους πολέμου, βίας και ταραχών. Η ζωή τους ολόκληρη είναι μια διαρκής προετοιμασία για το θάνατο κι έτσι δεν πεθαίνουν ποτέ απροετοίμαστοι. Προετοιμασία για το θάνατο σημαίνει επίσης το «να πλουτίζει κανείς εν Χριστώ». Μόνο εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στο Θεό και στη μέλλουσα ζωή προετοιμάζονται για το θάνατο, για την αιώνια ζωή. Οι άπιστοι δεν προετοιμάζονται ποτέ για το θάνατο. Το μόνο που φροντίζουν, είναι να ζήσουν όσο γίνεται περισσότερο στη γη. Φοβούνται ακόμα και να σκεφτούν το θάνατο και κάνουν ελάχιστη προσπάθεια για «να πλουτίσουν εν Χριστώ». Όποιος προετοιμάζεται για το θάνατο, προετοιμάζεται και για την αιώνια ζωή. Τη φύση της προετοιμασίας αυτής για την αιώνια ζωή, τη γνωρίζει κάθε χριστιανός. Ο συνετός άνθρωπος δοκιμάζει κάθε μέρα την πίστη του στο Θεό, προφυλάσσει την καρδιά του από την απιστία, την αμφιβολία και την κακία, όπως ο συνετός αγρότης προφυλάσσει το αμπέλι του από τα έντομα και τις ακρίδες. Ο συνετός άνθρωπος δοκιμάζει καθημερινά τον εαυτό του αν τηρεί τις εντολές του Θεού με πράξεις συγγνώμης, αγάπης και ελεημοσύνης. Μ’ αυτόν τον τρόπο «πλουτίζει εν Χριστώ». Ο συνετός άνθρωπος δεν αποθηκεύει τα αγαθά του σε αποθήκες, αλλά τα εμπιστεύεται στη φύλαξη του Θεού. Το πιο πολύτιμο πράγμα γι’ αυτόν είναι η ψυχή του. Είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός του, το μόνο που δε φθείρεται και δεν πεθαίνει. Ο συνετός άνθρωπος ρυθμίζει τα θέματά του με τον κόσμο ισορροπημένα, καθημερινά. Είναι έτοιμος κάθε στιγμή να πεθάνει με σταθερή την πίστη πως θα παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού και κει τον περιμένει ζωή αιώνια. Ο όσιος Αντώνιος έλεγε: «Να σκέφτεσαι μέσα σου και να λες: “Σήμερα είναι η τελευταία μέρα της ζωής μου”. Έτσι δε θ’ αμαρτήσεις ποτέ στο Θεό». Δεν υπάρχει πιο ανόητο πράγμα από το να πεις: «Καλύτερα να πεθάνω ξαφνικά, να μη νιώσω το θάνατό μου!». Έτσι μιλάνε οι ελαφρόμυαλοι κι οι άθεοι. Ο συνετός κι αφοσιωμένος πιστός λέει: «Γενηθήτω το θέλημα του Θεού!» Καλύτερα να μείνεις χρόνια στο κρεβάτι με αρρώστιες και πόνους, παρά να πεθάνεις απροετοίμαστος κι αμετανόητος. Οι πόνοι σ’ αυτόν τον κόσμο περνούν γρήγορα, όπως κι οι χαρές. Στον άλλο κόσμο όμως δεν υπάρχει τίποτα εφήμερο και παροδικό. Όλα είναι αιώνια, είτε βάσανα είτε χαρά. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να υποφέρεις λίγο εδώ παρά εκεί, όπου το μέτρο τόσο του πόνου όσο και της χαράς είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο. [Λόγος στην Θ’ Κυριακή του Λουκά, του αφρονα πλουσίου]

διαβάστε περισσότερα »

Απλές προσευχές για πρωί και βράδυ.

  Σύντομες αλλά ισχυρές προσευχές προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους Αγγέλους, οι οποίες έχουν πραγματική αξία μόνο εάν λέγονται με μετάνοια, ταπείνωση και βαθιά πίστη. “Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν (ήν).” “Πάσαι αι ουράνιαι δυνάμεις των αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.” “Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου” (Λουκά 23, 42). “Απόστολοι του Χριστού και πάντες Άγιοι, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.” “Αγία Τριάς ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.” “Μέγα το Όνομα της Αγίας Τριάδος.” “Παναγία Τριάς φώτισον ημάς τι δεί ημάς ποιείν και λέγειν!” “Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών.” “Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ, σώσον ημάς.” “Σταυρέ του Χριστού πανσεβάσμιε, σώσον ημάς τη δυνάμει Σου.” “Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.” “Ο Θεός, ιλάσθητί μοι, τώ αμαρτωλώ, και ελέησόν με.” “Ελέησόν με, ο Θεός, ελέησόν με κατά το μέγα έλεός Σου.”  

διαβάστε περισσότερα »
Χρονολογικό αρχείο

Φόρμα επικοινωνίας

Εορτολόγιο