«-Γέροντα, εγώ έχω χαρίσματα πολλά και τάλαντα, και μου λέει ο λογισμός ότι αδικούμαι, και οι σκέψεις αυτές με έχουν ζαλίσει. Τι να κάνω; Απεκρίθη: -Όταν εξαρχής άκουσα το «εγώ έχω», κατάλαβα ότι τίποτε δεν έχεις εκτός από το «εγώ» σου. Αυτό το «εγώ» σου είναι που σε ταλαιπώρησε, σε ταλαιπωρεί, και ταλαιπωρείς. Τότε μόνον, όταν το «εγώ» σου αφανίσεις, θα σπάσει το σφυρί του εχθρού, και θα παύσει να σου χτυπάει με λογισμούς το κεφάλι, το οποίο σου το κάνει τάλαντο, και ηχούν τα τάλαντά σου» (όσιος Παϊσιος, Επιστολές, έκδ. Ησυχ. αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτή Θεσσαλονίκης). Πρόκειται για απόσπασμα επιστολής του μεγάλου συγχρόνου οσίου Γέροντα Παϊσίου, ένα είδος «πνευματικών βοτάνων» όπως ο ίδιος το αξιολογεί, που δίνει απάντηση σε «ζαλισμένο» από τους λογισμούς του αδελφό, με τον γνωστό διεισδυτικό αλλά και χιουμοριστικό τρόπο του οσίου. Το πρόβλημα που ταλαιπωρούσε βεβαίως τον αδελφό και το έθεσε υπό την κρίση του αγίου δεν ήταν πρόβλημα μόνο δικό του. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι, και χριστιανοί, προσβάλλονται από τον λογισμό ότι αδικούνται στη ζωή αυτή, γιατί πιστεύουν ότι τα χαρίσματά τους δεν βρίσκουν την ανταπόκριση που πρέπει στη ζωή τους – η περιορισμένη ζωή τους δεν συνάδει με το δικό τους… μεγαλείο! Είναι κάπου υπάλληλοι για παράδειγμα, είτε στο Δημόσιο είτε στον Ιδιωτικό τομέα, ενώ θα έπρεπε να είναι οι Διευθυντές! Ασχολούνται με χειρονακτικά πράγματα, ενώ τα προσόντα τους είναι για γραφεία επιτελικά! Μπορεί ακόμη να περιμένουν μία εξέλιξη στην ιεραρχία της εργασίας τους και αυτή να… αργεί, γιατί κανείς δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα χαρίσματα και τα τάλαντά τους. Αποτέλεσμα; Η αίσθηση της αδικίας, η ζάλη των λογισμών, η θλίψη και η μελαγχολία που μπορεί να προκύψουν, ίσως μία καταπιεσμένη οργή που περιμένει τη στιγμή για να ξεσπάσει, μία υφέρπουσα αρρώστια που κατατρώει και το ίδιο το σώμα! Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). Ο άγιος κάνει τη διάγνωση: πίσω από την αίσθηση αδικίας, η οποία μπορεί κάποιες φορές να έχει και αντικειμενικά στηρίγματα – υπάρχουν όντως περιπτώσεις που συνάνθρωποί μας έχουν παραπανίσια προσόντα αυτών που απαιτεί η εργασία τους – κρύβεται ένα υπερτροφικό «εγώ». Η επισήμανση του αγίου Παϊσίου στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν άμεση: «όταν άκουσα το εγώ έχω, κατάλαβα ότι τίποτε δεν έχεις εκτός από το εγώ σου». Που σημαίνει: όταν η εκτίμηση για τον εαυτό μας, από πραγματικά ή φανταστικά προσόντα, αρχίζει να αυξάνει, τότε εκεί, εφόσον είμαστε χριστιανοί και έχουμε επίγνωση έστω και λίγο της πνευματικής ζωής, πρέπει να αντιδράσουμε. Διότι το υπερτροφικό εγώ τρέφεται από το πάθος της κενοδοξίας, το οποίο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δαιμονική υπερηφάνεια, (πίσω από το πάθος αυτό κρύβεται πάντοτε ο διάβολος), και συνεπώς την πτώση του ανθρώπου από την όποια σχέση του με τον Θεό. Μη λησμονούμε άλλωστε ότι ο εγωισμός αποτελεί την ουσία της αμαρτίας και συνεπώς δεν δικαιώνεται σε οποιαδήποτε έκφρασή του. Το δραματικό στοιχείο στην περίπτωση αυτή είναι ότι ο άνθρωπος ταλαιπωρείται. Δεν υπάρχει περίπτωση να δουλεύει κάποιος στον εγωισμό του, έστω και σε επίπεδο λογισμών, και να μην υφίσταται τη συνέπεια της αμαρτίας του, τη θλίψη, το άγχος, τη στενοχώρια, ό,τι παραπάνω επισημάναμε. Και μαζί βεβαίως με την ταλαιπωρία του ίδιου του ανθρώπου υπάρχει και η ταλαιπωρία των άλλων. «Το εγώ σου που σε ταλαιπώρησε, σε ταλαιπωρεί και ταλαιπωρείς». Η παρουσία μας στον κόσμο και αυτό που «εκλύει» η ύπαρξή μας είναι ευθέως ανάλογη με ό,τι κυριαρχεί στον νου και στην καρδιά μας. Ο άγιος υποδεικνύει με ωραίο και ευφυή τρόπο τη θεραπεία. Κι είναι αυτή που αποτελεί το κλειδί για τη λύση και τη θεραπεία των περισσοτέρων προβλημάτων του ανθρώπου: τον αγώνα για απόκτηση της ταπεινώσεως. Η ταπείνωση είναι η μόνη και αποκλειστική οδός που έχει τη δύναμη να «αφανίζει» το «εγώ» του ανθρώπου, δηλαδή τον εγωισμό και την αλαζονεία της ψυχής του. Διότι τον οδηγεί στην πραγματικότητα του εαυτού του, εκεί που λειτουργεί η χάρη του Θεού και εκτείνεται το αιώνιο Βασίλειό Του. «Ταπεινοίς ο Θεός δίδωσι χάριν», διακηρύσσει διαρκώς ο λόγος του Θεού. Και ο ίδιος ο Κύριος αποκαλύπτει: «Μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία». Για τον χριστιανό δηλαδή που είναι μέλος Χριστού ως βαπτισμένος στο άγιο όνομά Του ο αγώνας της ταπεινώσεως είναι μονόδρομος: ντυμένος τον Χριστό, ως άλλος Χριστός στον κόσμο με τη χάρη Εκείνου, μόνο στην ταπείνωση μπορεί να Τον έχει και να Τον ζει. Γι’ αυτό και μόνο με την ταπείνωση αυτή μπορεί να νιώσει τις πνευματικές αναβάσεις που Του δίνει. «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». Και πώς καταλήγει ο μεγάλος διακριτικός όσιος; Στην υπερφυή αυτή κατάσταση της ταπεινώσεως, εκεί πια που ο άνθρωπος περιβάλλεται από τη χάρη του Χριστού, δεν μπορεί να βρει τόπο ο Πονηρός διάβολος. Σου επιτίθεται και συναντά το… κενό! «Σπάει το σφυρί του εχθρού»! Πεμπτουσία.

Υπάρχουν φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να ξέρουμε πώς προέκυψαν ή πώς υιοθετήθηκαν από την λαϊκή μας παράδοση. Μία από αυτές είναι: «Αλλουνού παπά ευαγγέλιο». Η φράση αλλουνού παπά ευαγγέλιο προέρχεται από την λαϊκή παράδοση της Κεφαλονιάς. Πριν από αρκετές δεκαετίες σε ένα μικρό χωριό του νησιού ο παπάς αρρώστησε και δε μπορούσε να λειτουργήσει για αρκετό καιρό. Τότε, ανατέθηκε σε κάποιον άλλο ιερέα να πάει την Κυριακή να λειτουργήσει σε αυτό το χωριουδάκι. Ο ιερέας, όμως, επειδή ήταν αγράμματος στις Ευαγγελικές Περικοπές του Ευαγγελίου του είχε βάλει κάποια σημάδια, ώστε να αναγνωρίζει και να μπορεί να λέει τα ευαγγελικά αναγνώσματα. Μόλις έφτασε στον ναό, διαπίστωσε ότι δεν είχε πάρει μαζί του το δικό του Ευαγγέλιο, συνεπώς αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει αυτό του ναού, στο οποίο βέβαια δεν υπήρχε κανένα σημάδι αφού ο παπάς του χωριού δεν τα χρειαζόταν. Σαστισμένος ο ιερέας ξεκίνησε να λέει το Ευαγγέλιο της Κυριακής του Ασώτου, ώσπου μία φωνή κάποιου από το εκκλησίασμα τον διέκοψε λέγοντας «Τί μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό ευαγγέλιο!». «Εμ, τι να κάνω;», απάντησε αυτός, που φανταζόταν ότι μπορεί να κάνει λάθος, αλλά προσπαθώντας να «σώσει» το σφάλμα του και να δικαιολογηθεί προσέθεσε: Αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. πηγή: Δόγμα

Εσένα ποιος είναι ο θεός σου; Σκοπός είναι το χρήμα. Να βγάλεις, να μαζέψεις, να έχεις για όταν χρειαστείς. Έγιναν τα λεφτά θεός σου. Σκοπός είναι η δόξα. Να σε αναγνωρίζουνε. Να σε θαυμάζουν. Να σε ξέρουν όσο γίνεται άνθρωποι πιο πολλοί. Η δόξα έγινε θεός σου. Σκοπός είναι το σεξ. Να γεύεσαι διάφορα. Να έχεις εμπειρίες. Ότι μπορεί να φανταστεί ο νους. Το σεξ έγινε θεός σου. Σκοπός είναι η σχέση σου. Η γυναίκα σου. Ο άντρας σου. Νόμισες πως θα έρθει και θα καλύψει όλα τα κενά σου. Η σχέση, έγινε θεός σου. Σκοπός είναι η οικογένεια. Η διαιώνιση του είδους. ‘’Ευσεβής’’ σκοπός θα έλεγε κανείς. Έκανες θεό την οικογένεια. Γελάστηκες και εσύ. Σκοπός είναι να γεμίσεις. Να γευτείς τη ζωή. Να φύγεις από εδώ χορτάτος. Έκανες τις εμπειρίες σου θεό. Μα έρχεται εκείνη η ώρα που φεύγει η ψυχή, και πάλι άδειος νιώθεις. Σκοπός είναι να είσαι καλά εσύ. Και όλα τα άλλα άστα. Τα θέλω σου να είναι καλά. Λάτρεψες σαν θεό τον εαυτό σου. Και είναι και άλλοι. Πολλοί θεοί. Αυτοί που στη ζωή σου, άθελα ή ηθελημένα υπηρετείς. Και αν σου μιλήσει κάποιος για Χριστό, ταράζεσαι. Αφρίζεις. Δεν την αντέχεις τέτοια καταπίεση. Για ‘’αγράμματους και κολλημένους’’ λες πως είναι αυτά… Θεοποιήσαμε το κάθε τι άχρηστο και απορούμε γιατί η ζωή μας πάει κατά διαόλου… Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος – Ψυχολόγος M.Sc. e-psyxologos.gr

Είσαι απόλυτος Σε μια κουβέντα, σε μια διαφωνία, όσο σοβαρό ή ασήμαντο κι αν είναι το θέμα, τα ξέρεις όλα, είσαι απόλυτος, και δεν δέχεσαι καμια άλλη πληροφορία ή προσέγγιση. Δεν αλλάζεις ποτέ γνώμη. Αμφισβητείς διαρκώς την αξία των άλλων Το να νιώθεις πως κάνεις κάτι καλύτερο από κάποιον άλλο είναι δικαίωμά σου όμως είναι λάθος να το γνωστοποιείς με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε με μια ειρωνεία, είτε ξεκάθαρα. Υποτιμάς λεκτικά, αλλά και με τη συμπεριφορά σου τους άλλους Είτε τους αγνοείς, είτε δεν λογαριάζεις ποτέ τις πράξεις ή τη συνεισφορά τους, ή από τα λεγόμενά σου, φαίνεται πως δεν σε απασχολούν. Αδιαφορείς για όποιον διαφωνεί μαζί σου Αν κάποιος δεν συμφωνεί με τις απόψεις σου, είναι καμένο χαρτί. Διάφανος, αόρατος. Φέρεσαι εγωκεντρικά Είτε είναι μια κοινή απόφαση, ένα κοινό πρότζεκτ, μια συνέργεια, ακόμη και κάτι ασήμαντο, όπως το πού θα πας εκδρομή με μια παρέα, αποφασίζεις εσύ για όλους. theomitoros.

Ἕνα ἀγωνιῶδες ἐρώτημα ποὺ δη­μιουργεῖται στὴν ψυχὴ τῶν ἀν­θρώπων καὶ ἰδιαίτερα τῶν εὐσεβῶν εἶναι: «Γιατί εὐτυχοῦν οἱ ἀσεβεῖς; Πῶς ὁ δίκαιος Θεὸς ἀφήνει τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ καταπατοῦν τὸν ἅγιο νόμο Του καὶ ζοῦν, συχνὰ μάλιστα ἐπιδεικτικὰ καὶ προκλητικά, μὲ τρόπο ἀσεβὴ καὶ ἀλαζονικό, νὰ εὐημεροῦν; Ποῦ εἶναι ἡ δικαιοσύνη τοῦ σοφοῦ καὶ ἀγαθοῦ Θεοῦ;». Τέτοια ἐρωτήματα καὶ τέτοιοι προβληματισμοὶ βασανίζουν συχνὰ τοὺς θεοσεβεῖς ἀνθρώπους. Ἰδιαίτερα ὅταν διαπιστώνουν ὅτι, ὄχι σπάνια, οἱ καλοὶ καὶ δίκαιοι ὑποφέρουν στὴ ζωή.  Τὸ πρόβλημα αὐτὸ τῆς σχέσεως εὐδαιμονίας καὶ ἠθικῆς σχετίζεται μὲ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καὶ ὀνομάζεται στὴ θεολογικὴ γλώσσα «θεοδικία». Στὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς θεοδικίας τίθεται ὑπὸ κρίσιν ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος διερωτᾶται μαζὶ μὲ τὸν προφήτη Ἱερεμία: «Τί ὅτι ὁδὸς ἀσεβῶν εὐοδοῦται, εὐθήνησαν πάντες οἱ ἀθετοῦντες ἀθετήματα;» (Ἱερ. ιβ΄ 1). Μὲ ἁπλὰ λόγια: Γιατί νὰ ὑπάρχει στὸν κόσμο αὐτὸ ἡ φανερή, ἐκ πρώτης ὄψεως, ἀνοχὴ τοῦ Θεοῦ στὸ κακό; Πῶς ἀνέχεται ὁ δικαιοκρίτης Θεὸς νὰ ὑποφέρουν οἱ δικοί Του ἄνθρωποι, οἱ δὲ ὑβριστὲς καὶ βλάσφημοι τοῦ ἁγίου ὀνόματός Του νὰ εὐτυχοῦν; Τὸ ἐρώτημα δὲν εἶναι νέο. Ἄλλωστε τὸ πρόβλημα αὐτὸ ἐξετάζει καὶ ὁ θεόπνευστος συγγραφέας τοῦ ὑπέροχου βιβλίου «Ἰώβ», μιλώντας γιὰ τὰ ὀδυνηρὰ παθήματα τοῦ δικαίου ἐκείνου, τὸν ὁποῖο ἡ Ἁγία Γραφὴ ὀνομάζει «ἀληθινόν, ἄμεμπτον, δίκαιον, θεοσεβῆ, ἀπεχόμενον ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος» (Ἰὼβ α΄ 1). Τὸ ἐναγώνιο αὐτὸ ἐρώτημα ἦταν ἐπίμονο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Διότι ἡ Παλαιὰ Διαθήκη θεωροῦσε σταθερὰ ὅτι ἡ ἀρετὴ ἔχει στενότατη σχέση μὲ τὰ ἐπίγεια ἀγαθά, γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ ἱεροὶ συγγραφεῖς της ἀναζητοῦσαν στὸν κόσμο αὐτὸ τὶς ποινὲς τῶν ἀσεβῶν καὶ τὰ βραβεῖα τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων. Ὡστόσο τὰ γεγονότα ἀνέτρεπαν συχνὰ αὐτὸ τὸ συμπέρασμα, ὥστε ἀνάγκαζαν τοὺς σοφοὺς τοῦ Ἰσραὴλ νὰ πικραίνονται καὶ νὰ διερωτῶνται: Γιατί οἱ ἀσεβεῖς ζοῦν καὶ φθάνουν σὲ πολὺ βαθὺ γῆρας καὶ περνοῦν τὴ ζωή τους μέσα στὰ πλούτη; (βλ. Ἰὼβ κα΄ [21] 7 κ.ἑξ.). Γιατί οἱ ἀσεβεῖς ἐπιτυγχάνουν στὶς ἐπιχειρήσεις καὶ στὰ σχέδιά τους; Γιατί, Κύριε, διερωτᾶται ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ὅπως ἀναφέραμε πιὸ πάνω, εὐδοκιμοῦν καὶ εὐτυχοῦν ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ παραβαίνουν συνεχῶς καὶ συστηματικῶς τὸν ἅγιο νόμο Σου; Ἕως πότε θὰ ἀνέχεσαι τοὺς ἀσεβεῖς; (βλ. Ἱερ. ιβ΄ [12] 1 κ. ἑξ.).   Τὸ μεγάλο αὐτὸ πρόβλημα πραγματεύονται καὶ οἱ Ψαλμοὶ 36ος καὶ 48ος. Καὶ ὁ μὲν 36ος τὸ λύει λέγοντας ὅτι δὲν πρέπει νὰ φθονοῦμε τοὺς πλουσίους ποὺ ζοῦν μέσα στὴν παρανομία, καὶ νὰ θέλουμε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε, ἔχοντας σταθερὰ ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ἡ εὐημερία τῶν πονηρῶν αὐτῶν ἀνθρώπων εἶναι προσωρινή. Διότι αὐτοὶ «ὡσεὶ χόρτος ταχὺ ἀποξηρανθήσονται καὶ ὡσεὶ λάχανα χλόης ταχὺ ἀποπεσοῦνται» (Ψαλ. λς΄ [36] 2)· διότι θὰ ξεραθοῦν σὰν τὸ χορτάρι καὶ θὰ μαραθοῦν γρήγορα σὰν τὸ πράσινο γρασίδι. Ὁ δὲ 48ος Ψαλμὸς τὸ λύει τονίζοντας ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι ἐντελῶς ἀνίσχυρος μπροστὰ στὸ θάνατο, ποὺ ἐξαφανίζει τὰ πάντα. Καὶ ὑπογραμμίζοντας τὴ μεγάλη παρηγορία ποὺ δοκιμάζουν οἱ δίκαιοι, οἱ ὁποῖοι ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὶς θλίψεις, διότι ἔχουν σταθερὴ πίστη καὶ βέβαιη ἐλπίδα ὅτι θὰ ἀπολαύσουν τὴν ἀτελεύτητη μακαριότητα τῆς πέραν τοῦ τάφου ζωῆς.   Ἕνας ἄλλος Ψαλμός, ὁ 72ος, προσθέτει σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐπιχειρήματα ἕνα ἀκόμη. Τονίζει μὲν τὴν αἰώνια δυστυχία ποὺ περιμένει τοὺς ἁμαρτωλούς, οἱ ὁποῖοι εὐτυχοῦν προσωρινὰ ἐδῶ στὴ γῆ, παρουσιάζει ὅμως καὶ τὸν δίκαιο ποὺ δοκιμάζεται καὶ θλίβεται μέν, ἀλλὰ ἀπολαμβάνει τὴν ἐπικοινωνία, τὴν εὔνοια, τὴν προστασία, τὴ συμπάθεια καὶ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔτσι ἀποζημιώνεται πλουσιοπάροχα γιὰ τὶς θλίψεις καὶ τὴν ἔλλειψη τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν ποὺ στερεῖται στὴ ζωή του.   Αὐτὸν τὸν ὑπέροχο θεόπνευστο 72ο Ψαλμὸ θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἑρμηνεύσουμε στὴ συνέχεια καὶ νὰ ὠφεληθοῦμε ἀπὸ τὸν πλοῦτο τῶν ἁγίων διδαγμάτων τὰ ὁποῖα μᾶς προσφέρουν οἱ στίχοι του. Ἄλλωστε ὁ Ψαλμὸς αὐτὸς δίνει στὸ αἰώνιο πρόβλημα τῆς θεοδικίας λύσεις πληρέστερες τῶν ἄλλων Ψαλμῶν. Λύσεις εὐαγγελικές. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ συμπέρασμά του εἶναι ἁγιότερο καὶ πολὺ πιὸ εὐφρόσυνο ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ 48ου Ψαλμοῦ. Ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει γιὰ τὸν 72ο Ψαλμό: «Ὁ Ψαλμὸς οὗτος ἀποβλέπει καὶ ἰατρεύει ἐκείνους τοὺς μικροψύχους, ὁποὺ σκανδαλίζονται διὰ τὰ ἀκατάληπτα κρίματα (=κρίσεις καὶ βουλές) τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸν Ἀθανάσιον καὶ τὸν Θεόδωρον, δηλαδὴ πῶς ὁ Θεὸς ὑποφέρει μὲν τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους ὁποὺ εὐτυχοῦν, παραβλέπει δὲ τοὺς καλοὺς ἀνθρώπους ὁποὺ δυστυχοῦν! (…) Ἁρμόζει δὲ καὶ εἰς κάθε Χριστιανὸν μικρόψυχον, ἐπειδὴ καὶ παρατηρεῖ τὴν μικροψυχίαν του». Παραθέτει ἐπίσης ὁ ἅγιος Νικόδημος καὶ τὴ γνώμη τοῦ ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου, ὁ ὁποῖος παρατηρεῖ: Ὁ Ψαλμὸς αὐτὸς «ἐξηγεῖται τὸ ἀνώμαλον τοῦ βίου (δίνει ἑρμηνεία στὸ ἄστατο, στὸ ἄνισο, στὸ ἄτα­κτο τοῦ βίου), τοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς ἁλισκομένους διὰ τῶν πειρασμῶν (καὶ ὅσους κυριεύονται, νικῶνται ἀπὸ τοὺς πειρασμούς) καὶ τοὺς περιγιγνομένους τῶν πειρασμῶν (καὶ ὅσους νικοῦν τοὺς πειρασμούς) διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τὰς ἑκάστου ἀμοιβάς» (καὶ τὶς ἀνταμοιβὲς ποὺ ἔχει καθένας ἀπὸ αὐτούς)(*).   Ὁ 72ος Ψαλμὸς εἶναι ποίημα τοῦ Ἀσάφ, ὁ ὁποῖος ἦταν περίφημος Λευΐτης σύγχρονος τοῦ Δαβὶδ καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἀρχιμουσικοὺς ποὺ διηύθυναν τὴ μουσικὴ στὸ Ναὸ τοῦ Σολομῶντος (βλ. Α΄ Παραλ. ις΄ [16] 4-5). Ὁ Ἀσὰφ εἶχε διορισθεῖ ἀπὸ τὸν Δαβὶδ ὡς ψάλτης στὴ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου μαζὶ μὲ τὸν Αἰμὰν καὶ τὸν Αἰθάν (βλ. Α΄ Παραλ. ιε΄ [15] 16-19). Κατὰ τὴν ἡμέρα δὲ τῆς ἐγκαταστάσεως τῆς Κιβωτοῦ στὸ λόφο τῆς Σιὼν ὁ Ἀσὰφ ἔψα­λε ὡς «πρωτοψάλτης» τὴν ὠδὴ ποὺ εἶχε καθορισθεῖ ἀπὸ τὸν Δαβίδ, μαζὶ μὲ τὸν Αἰμάν, τὸν Ἰδιθοὺν καὶ ἄλλους ψάλτες ποὺ εἶχαν ἐκλεγεῖ γιὰ νὰ αἰνέσουν τὸν Θεό (βλ. Α΄ Παραλ. ις΄ [16] 5-41). Στὸν Ἀ­­­σὰφ ἀποδίδεται καὶ ὁ πολὺ λυρικὸς καὶ ἐξαιρετικὰ δραματικὸς 49ος Ψαλμός, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ Ψαλμοὶ 73-82. Ἀπὸ τὸ ἑπόμενο ἄρθρο θὰ χαροῦμε καὶ θὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὸ πῶς ὁ Ψαλμωδὸς αὐτὸς νίκησε τὸν σκανδαλισμὸ ποὺ δοκίμασε, καθὼς ἔβλεπε τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς νὰ εὐδοκιμοῦν καὶ νὰ εὐτυχοῦν, τοὺς δὲ δικαίους καὶ θεοσεβεῖς νὰ ὑποφέρουν καὶ νὰ δοκιμάζονται.   (*) ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΖΙΓΑΒΗΝΟΥ, Ἑρμηνεία εἰς τοὺς 150 Ψαλμοὺς τοῦ Προφητάνακτος Δαβίδ, τόμ. Β΄, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 268-269  ΟΣΩΤΗΡ2016

Οι χριστιανοί ορθόδοξοι και γενικότερα οι πιστοί εν έτει 2020 έχουν σίγουρα αντιμετωπίσει τη χλεύη και τον σαρκασμό σε παρέες, οικογένεια ή περιβάλλον γενικότερα. Θεώρησα χρέος μου να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου για την επιεικώς απαράδεκτη μέχρι σήμερα πορεία του επίσημου φορέα εκπροσώπησης αθέων Ελλάδος (Ένωση Αθέων) καθώς καιτους λόγους για τους οποίους δεν είναι απαραίτητο να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ορθολογιστή ή εξυπνότερο απλά και μόνο επειδή δηλώνει  άθεος. Δείτε τη δική μου ανάλυση και τις εμπειρίες μου, στο βίντεο.

Αρνητικό ήταν και το δεύτερο τεστ κοροναϊού στο οποίο υπεβλήθη ο ιερέας από τη Θεσσαλονίκη αλλά και όσων είχαν έρθει σε επαφή μαζί του. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Συκεών Θεσσαλονίκης, Σίμο Δανιηλίδη, ο ιερέας της Μητρόπολης Νεαπόλεως, είχε προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία στις αρχές και τους ειδικούς, καθώς όχι απλά θα ήταν το πρώτο εντοπισμένο κρούσμα της νοτιοαφρικανικής μετάλλαξης, αλλά είχε μετάσχει και σε Θεία Λειτουργία και Θεία Κοινωνία, γεγονός που αύξησε τον προβληματισμό. Σύμφωνα, με τον κ. Δανιηλίδη (ΘΕΜΑ 104,6) «αρνητικά βγήκαν τα μοριακά τεστ των κληρικών, όπου την Κυριακή σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ βρέθηκαν θετικοί στη μετάλλαξη της Ν. Αφρικής», ανέφερε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος και πρόσθεσε ότι «είμαστε χαρούμενοι σήμερα, καθώς τα χθεσινοβραδινά μοριακά τεστ των δύο διακόνων και όλου το εκκλησιαστικού και οικογενειακού περιβάλλοντος τους είναι αρνητικά». Ωστόσο όπως, προς το παρόν δεν γνωρίζει πώς γίνεται αυτό ιατρικά αν και ανέφερε ότι πρόκειται για συχνό λάθος. Απαντώντας σε ερώτηση αν είχαν εκδηλώσει κάποιο σύμπτωμα ο κ. Δανιηλίδης είπε ότι είχε μόνο πονοκέφαλο, που μπορεί να οφείλεται σε κάτι άλλο και όχι στην COVID19. Παράλληλα, από τα 320 rapid test που διενεργήθηκαν σε εργαζόμενους και πληθυσμός της περιοχής ήταν όλα αρνητικά. Ο δήμαρχος άφησε αιχμές για τη συνεννόηση του ΕΟΔΥ, λέγοντας ότι δεν έχει πάρει μια απάντηση από τους γιατρούς, αφού είναι δύσκολα να επικοινωνήσουν ακόμη και με διοικητικούς υπαλλήλους. www.tanea.gr

Η φωτ. της τελετής που φέτος δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ! Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου, τῇ  9ῃ  Ἰανουαρίου 2021 ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ Προς  αποκατάσταση  της  αληθείας…!  Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2021 με τίτλο: «Τους άλλαξαν τα… Φώτα» (σελίδα 12), παρατίθεται φωτογραφία από Τελετή Καταδύσεως Τιμίου Σταυρού στον ποταμό Αχελώο και ιδιαίτερα στην τεχνητή λίμνη του Στράτου Αιτωλοακαρνανίας, η οποία (τελετή) δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ κατά τη φετινή χρονιά. Μάλιστα η φωτογραφία συνοδεύεται από λεζάντα, όπου αναφέρεται με ειρωνικό σχόλιο «σε αγιασμένο… συνωστισμό», καθώς αναγράφει και ότι «Όποιος εντοπίσει κάποιον να φοράει μάσκα κερδίζει!». Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας διευκρινίζει ότι σε ολόκληρη την Ιερά Μητρόπολη, κατόπιν εντολής του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Κοσμά, τηρήθηκαν όλα όσα αποφάσισε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στην συνεδρίαση της 4ης Ιανουαρίου 2021. Το ίδιο άλλωστε είχε ανακοινωθεί σε ενημερωτικό Δελτίο Τύπου για τον φετινό εορτασμό την ημέρα των Θεοφανείων: «..εορτάσθηκε η μεγάλη Δεσποτική Εορτή των Θεοφανείων σε ολόκληρη την Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, με πιστή τήρηση των αποφάσεων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος». Η Ιερά Μητρόπολη διαψεύδει κατηγορηματικά ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία αφορά την φετινή εορτή των Θεοφανείων, και καλεί τους υπευθύνους να πράξουν τα απαραίτητα για την αποκατάσταση της αληθείας και την περιφρούρηση της αντικειμενικής ενημέρωσης των Ελλήνων. Επισημαίνεται ότι η φωτογραφία απεικονίζει τελετή περελθόντος έτους, όπως με άνεση μπορούν να βεβαιώσουν τα πρόσωπα που εικονίζονται. Με το παρόν Δελτίο Τύπου ενημερώνουμε τα πιστά μέλη της Εκκλησίας για την ακρίβεια των γεγονότων, αφού είναι ολοφάνερο ότι συγκεκριμένα κέντρα προσπαθούν με κάθε τρόπο να οδηγήσουν τους πολίτες σε ρήξη, θέλοντας να φέρουν την Εκκλησία απέναντι στην Κοινωνία. Είναι πλέον πασιφανής η προσπάθεια δημιουργίας αρνητικού κλίματος για την Εκκλησία με αφορμή την εορτή των Θεοφανείων, από μερίδα των Μ.Μ.Ε., χρησιμοποιώντας αρχειακές φωτογραφίες και βίντεο.  Αντίστοιχο ρεπορτάζ που προβλήθηκε σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας παρουσίασε εικόνες (Video) του 2015 από τον εορτασμό των Θεοφανείων στη Νάξο ως φετινές(!!!), αναγκάζοντας την Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας να ζητήσει την αποκατάσταση της αλήθειας. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι η Εκκλησία ανταποκρίθηκε θετικά και με σεβασμό, από την πρώτη στιγμή, στην επιβολή των μέτρων για τη δημόσια υγεία.  Για να έλθουμε τώρα κι εμείς να τονίσουμε με τη σειρά μας:  Όποιος εντοπίσει κάπου την αποκατάσταση της αλήθειας, κερδίζει!!! Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας της  Ιεράς  Μητροπόλεως Σύμφωνα με  την ιστοσελίδα sinidisi.gr αντίστοιχη ανάρτηση έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook και η Αγγελική Ντζιμάνη – Ρούση, η οποία έχει ως εξής:  aktines.blogspot.

Στη λογική της ήπιας επιτήρησης κινείται το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για την αποτροπή συναθροίσεων σε εκκλησίες ενόψει του αυριανού εορτασμού των Θεοφανείων. Ο τελικός σχεδιασμός αναμένεται να κλειδώσει απόψε το βράδυ στη μεγάλη σύσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στο αρχηγείο, με τις εκτιμήσεις των αξιωματικών να μιλούν για μια κατάσταση που βαίνει προς εκτόνωση. Ωστόσο, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα απο νωρίς το πρωί της Τετάρτης θα υπάρχουν συχνές περιπολίες σε σημεία όπου υπάρχουν ιεροί ναοί, ηχητικά μηνύματα απο την Αστυνομία και συστάσεις στους πιστούς ενώ σε ακραίες περιπτώσεις θα επιβληθούν πρόστιμα. Και επειδή είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να μπουν όλες οι εκκλησίες στο μικροσκόπιο, με δεδομένο οτι στην Αττική υπάρχουν σχεδόν 5.000 ναοί και συνολικά σε όλη την Ελλάδα περίπου 14.000, έχει γίνει μια χαρτογράφηση κεντρικών εκκλησιών όπου υπάρχει πιθανότητα να συγκεντρωθει πλήθος πιστών και αυτές θα επιτηρούνται διακριτικά. Οι ίδιες πληροφορίες λένε οτι δεν προβλέπεται έλεγχος των αστυνομικών μέσα σε εκκλησίες καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν παρακινδυνευμένο. Τέλος, γίνεται επαφή αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. με ιερείς και μητροπολίτες για την καλύτερη διαχείριση της κατάστασης.

Αυτή η φωτογραφία παρουσιάζει όλο το μεγαλείο που έχουν οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά! «Πιστεύω» σημαίνει εμπιστοσύνη, ελπίδα, απαντοχή, καρτερία και υπομονή. Λέει ο Άγ. Ισαάκ ο Αναχωρητής: «Σ’ όλους τους δρόμους που πορεύονται οι άνθρωποι, σε τούτο τον κόσμο, δεν βρίσκουν σε κανέναν ειρήνη, ώσπου να σιμώσουνε στην ελπίδα του Θεού». Η γιαγιούλα της φωτογραφίας μας ενσάρκωσε σε όλη την ζωή της τους λόγους του Αγ. Ισαάκ. Και έμελε στα στερνά του βίου της να στερείται την παραμυθία και την παρηγορία της Εκκλησίας. Με δυσκολία πήγε ως την Εκκλησία. Και από το τζάμι της πόρτας προσπαθεί να δει αν γίνεται στον Ναό Θεία Λειτουργία! Λαχταρά να συμμετάσχει στην ουράνια πανδαισία. Δυστυχώς αυτό είναι απαγορευμένο στις μέρες μας. Όμως για προσέξτε! Φοράει η γιαγιούλα μάσκα; Δεν διακρίνεται. Τρέξτε χαφιέδες και ρουφιάνοι καλέστε την Αστυνομία! Ή μήπως θα πρέπει ο… πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου να την καλέσει για να της βγάλουν πρόστιμο; Πως καταντήσαμε έτσι την Εκκλησία μας! Είπαμε ναι στα μέτρα για το καλό μας αλλά με διάκριση, σύνεση και τακτ. Οι άνθρωποι της Εκκλησίας πρέπει να διακρίνονται για το ήθος τους και την σωστή συμπεριφορά τους  προς το λαό που θρησκεύεται αλλιώς ας αλλάξουν απασχόληση …

 Η ικανότητα κατανόησης είναι μία από τις σημαντικότερες ανθρώπινες δεξιότητες στην οποία και μάς εξασκεί η καθημερινότητα. Αυτή η ικανότητα έχει πολλά πρόσωπα: αυτό τής κατανόησης τού Θεού, αυτό τής κατανόησης τών δρώμενων στον κόσμο, αυτό τής κατανόησης των συνανθρώπων μας, και τέλος αυτό τής κατανόησης τού ίδιου τού εαυτού μας. Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται να έχουμε να κάνουμε με κάτι που είναι μια ολότελα φυσική ιδιότητα τού ανθρώπου, εντούτοις η εμφύσηση τής πραγματικής και βαθιάς κατανόησης είναι εξαιρετικά δύσκολο έργο, όπως αποδεικνύει ό,τιδήποτε μάς περιβάλλει στην ζωή. Γιατί είναι τόσο σπάνια η ικανότητα να κατανοούμε; Και πώς μπορούμε να την καλλιεργήσουμε σε μάς; Η κατανόηση ως ζωτικής σημασίας αναγκαιότητα Κατά πάσα πιθανότητα συμβαίνει στον κάθε ιερέα από καιρό σε καιρό να έρχεται αντιμέτωπος με μια εντελώς παράδοξη κατάσταση όπως η ακόλουθη: παρατηρεί πως άνθρωποι που έχουν ζήσει μαζί για πολλά χρόνια και, που θα περίμενε κανείς να έχουν έρθει πιό κοντά ο ένας στον άλλον, δεν καταλαβαίνουν καν ο ένας τον άλλον. Μιλά ταυτόχρονα και με τούς δυό συζύγους, οι οποίοι έχουν έρθει σε αυτόν γιά να κουβεντιάσουν γιά κάποιο πρόβλημα, και συνειδητοποιεί ότι πρέπει να “μεταφράζει” τα λόγια τού ενός συζύγου στον άλλον. Ρωτά την σύζυγο: «Μήπως θέλατε μόνο να πείτε αυτό, κι αυτό, κι αυτό;». Για να απαντήσει η σύζυγος: “Ναι”, και τότε ξαφνικά ο σύζυγός της αντιδρά σαν να ακούει για πρώτη φορά από τον ιερέα αυτό που ήθελε να τού «μεταδώσει» η σύζυγος. Γιατί συμβαίνει αυτό, σε τι οφείλεται αυτή η αποτυχία επικοινωνίας; Συχνά, κι όσο κι αν ακούγεται παράξενα, λόγω έλλειψης τής πεποίθησης ότι είναι όντως απαραίτητο να καταλαβαίνουμε τούς άλλους. Αλλά αυτή η πεποίθηση είναι το «κλειδί» εδώ, κι αυτό γιατί ο άνθρωπος είναι ένα τέτοιο πλάσμα που όταν αντιμετωπίζει την ανάγκη για κάτι, αρχίζει να αναζητά μέσα για να κατακτήσει/αποκτήσει αυτό το κάτι. Το πιο απλό παράδειγμα: όλοι χρειαζόμαστε φαγητό και, σίγουρα, κάθε άνθρωπος θα καταλάβει πώς να φάει την τροφή και πώς/πού μπορεί να την βρεί. Και αν, για παράδειγμα, ένα παιδί πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα μαχαίρι και ένα πιρούνι στο μεσημεριανό γεύμα, βλέποντάς τα για πρώτη φορά στη ζωή του, θα το καταφέρει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αυτή είναι μιά γενικότερη αρχή και ισχύει σε οποιοδήποτε πεδίο: άπαξ κάποιος καταλάβει ότι πραγματικά χρειάζεται κάτι, τότε θα μάθει σχεδόν τα πάντα γι΄αυτό το κάτι. Γιατί είναι η κατανόηση μιά από αυτές τις ζωτικές ανάγκες; Διότι χωρίς αυτήν, η ζωή μας φτωχαίνει πολύ, περιορίζεται και, γενικά, είναι ασαφής και ακατάληπτη για μας τούς ίδιους – επειδή είμαστε περιτριγυρισμένοι από παντού από ανθρώπους που παραμένουν άγνωστοι σε μάς και είναι επομένως ξένοι σε μάς. Να ζείς σε έναν τέτοιο κόσμο είναι μια πραγματικά οδυνηρή εμπειρία. Αυτό το αισθάνεται ιδιαίτερα αυτός που αρχίζει να κάνει τα πρώτα βήματα προς την κατανόηση τών άλλων: αισθάνεται αμέσως πόσο ευκολότερα και πόσο πιό ευχάριστα γίνονται τα πάντα στην καθημερινή ζωή. Ένας άλλος λόγος, επίσης προφανής, αλλά όχι τόσο στοιχειώδης, είναι η εμμονή τού ανθρώπου στο ίδιον όφελος και στον εαυτούλη του. Ίσως και να μην αντιτίθεται στο να προσπαθεί να κατανόησει τον άλλον, αλλά δεν θα το κάνει, γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έρθει σε επαφή με τη λογική αυτού τού άλλου ατόμου, τα συναισθήματά του, τις επιθυμίες του και θα πρέπει να τα συμπεριλάβει στους υπολογισμους του. Τέτοιες καταστάσεις οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε μια εσωτερική σύγκρουση: ποιανού τα συναισθήματα και ανάγκες έχουν μεγαλύτερη σημασία, τού άλλου ή τα δικά μου; Κι ο άνθρωπος που συνηθίζει να βλέπει μόνο τον εαυτό του κι αυτό που είναι δικό του, απλά δεν θέλει να δημιουργήσει προβλήματα γιά τον ίδιο. Φυσικά, υπάρχει ένα κάποιο όριο σε όλα αυτά: μπορούμε βέβαια να «μπούμε» στη λογική τού άλλου, στις επιθυμίες του, στις σκέψεις του, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να «μάς πάρουν από κάτω», να γίνουμε ένα με αυτές, να πείσουμε τούς εαυτούς μας ότι αυτή είναι κι η δική μας λογική, ότι αυτές είναι κι οι δικές μας επιθυμίες. Για παράδειγμα, σε μια εξομολόγηση, συμβαίνει από καιρό σε καιρό να ακούει ο ιερέας πράματα που ξεπερνούν κάθε λογική. Κι όμως, κι αυτό το άτομο πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό, αλλά, από την άλλη, αν δεν αποστασιοποιηθείτε εσωτερικά από αυτό που ακούτε, μπορείτε με το πέρασμα τού χρόνου να καταστρέψετε τον ίδιο τον εαυτό σας. Και δεδομένου ότι σήμερα στον κόσμο μας η ψυχική υγεία είναι, δυστυχώς, μια σπανιότητα, αυτό δεν είναι μόνο ένας κίνδυνος για τούς ποιμένες αλλά είναι ένας κίνδυνος γιά όλους. Και πρέπει αυτόν τον κίνδυνο να τον ελαχιστοποιήσετε στη ζωή σας, αλλά αυτό, επαναλαμβάνω, δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στο να προσπαθείσετε να καταλάβετε τούς άλλους. Αποδεχτείτε κάποιον που σκέφτεται διαφορετικά Απο πού να ξεκινήσουμε την παίδευσή μας στην κατανόηση; πρώτα απ’όλα, πρέπει να δεχτούμε ότι η κατανόηση θα ακολουθείται από ενέργειές μας και πολύ συχνά θα απαιτηθούν θυσίες από εμάς. Εάν ένα άτομο παύσει να βλέπει αυτή τη αμοιβαία σχέση εξάρτησης, η αμοιβαία κατανόηση με τους ανθρώπους θα αρχίσει να χειροτερεύει. Αν νομίζετε ότι υπάρχουν μόνο δύο απόψεις – οι δικές σας και οι λανθασμένες, τότε βρίσκεστε σε ένα κλουβί κλειδωμένο από το δικό σας χέρι Και το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η παραδοχή από μέρους μας ότι η εμπειρία μας είναι περιορισμένη, όπως και οι ιδέες μας και η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε. Ακολούθως όταν έρθουμε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι ο άλλος σκέφτεται διαφορετικά και θέλει να ενεργήσει διαφορετικά, θα πρέπει να αποφύγουμε αντιδράσεις όπως το χτίσιμο ενός αδιαπέραστου τοίχους ανάμεσα στους εαυτούς μας και σε αυτόν. Όταν κάποιος πιστεύει ότι υπάρχουν μόνο δύο απόψεις – η δική του και η «λάθος», τότε αυτός βρίσκεται σε κάποιο είδος κλουβιού που είναι κλειδωμένο με το δικό του χέρι και στο οποίο κανένας άλλος δεν μπορεί να εισέλθει όσο και να προσπαθήσει. Και πάνω απ ‘όλα, είναι κρίμα που δεν μπορεί να κοιτάξει τριγύρω του, σε ό,τι τον περιβάλει στην ζωή, και χάνει έτσι την ευκαιρία να αποκομίσει κάτι που θα τον βοηθούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. Πολλοί από εμάς βρίσκονται στη ζωή τους κοντά

Σε κάποιον νέο που του έλεγε ότι έχει έντονο σαρκικό πόλεμο και ότι, όπως πίστευε, αυτός ο πόλεμος θα λυνόταν οριστικά με τον γάμο, απάντησε ο μακαριστός Γέροντας πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930–1989):–Παιδί μου, να ξέρεις ότι το πρόβλημα του ανθρώπου που λέγεται «σαρξ» (=σάρκα), δεν το λύνει ούτε ο γάμος ούτε η αγαμία ούτε η πολυγαμία. Το πρόβλημα που λέγεται «σαρξ», το λύνει οριστικά μόνο η «πλαξ» (=η μαρμάρινη πλάκα), δηλαδή ο τάφος. Ο γάμος, απλώς απαλύνει το πρόβλημα. Δεν το λύνει. Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση σε όλη μας την ζωή. Αγωνίσου κι εσύ με συνέπεια από τώρα, ζητώντας από τον Θεό να σε δυναμώσει…ΤΑ «ΧΑΠΙΑ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ»Σε κάποιον άλλον νέο που του έλεγε ότι δεν είναι δυνατόν να παραμείνει αγνός κάποιος σήμερα, απάντησε:–Δεν μου λες, τί νομίζεις; Εμείς οι άγαμοι Κληρικοί πηγαίνουμε με γυναίκες ή παίρνουμε χάπια για να καταστείλουμε το σεξουαλικό ένστικτο;Στην αμηχανία του νέου, συνέχισε ο Γέροντας:–Άκουσε, παιδί μου: Τα «χάπια» τα οποία παίρνουμε για την αντιμετώπιση των σαρκικών πειρασμών είναι η προσευχή, η νηστεία, η αγρυπνία, η εξομολόγηση, η θεία Κοινωνία. Αυτά κρατούν και εμάς και τους αγάμους νέους, αγνούς. Ακολούθησε κι εσύ αυτήν την «συνταγή» και θα δεις πόσο κατορθωτή είναι η εγκράτεια. Μόνοι μας, ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν μπορούμε να παραμείνουμε αγνοί. Όμως, με την Χάρη και την βοήθεια του Θεού, όλα επιτυγχάνονται… «ΔΕΝ ΣΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΥΠΟΨΙΑ;» Μια φορά του είπε τα εξής ένα πνευματικό τέκνο του:–Πάτερ, δεν πιστεύω τίποτε. Έχει κανένα νόημα το να εγκρατεύομαι;–Όχι, παιδί μου. Κανένα απολύτως. Χωρίς τον Θεό, όλα επιτρέπονται. Αλλά, δεν μου λες· με θεωρείς ανόητο;–Όχι, βέβαια.–Ιδιοτελή;–Κάθε άλλο!–Ε, δεν σου περνά από το μυαλό η υποψία, μια και, όπως λες, δεν είμαι ούτε ανόητος ούτε ιδιοτελής, δεν σου μπαίνει, λοιπόν, η υποψία μήπως αυτά τα οποία πρεσβεύω και διδάσκω, συγκεκριμένα για το θέμα της αγνότητας, να είναι αληθινά;… «Ε, ΟΧΙ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ!»Κάποιο πνευματικό τέκνο του πατρός Επιφανίου, σημειώνει τα εξής:«Θυμάμαι την ακόλουθη συζήτηση με τον Γέροντα, όταν ήμουν υποψήφιος φοιτητής:–Πάτερ, ένας συνυποψήφιος στο φροντιστήριο, στις συζητήσεις μας, από ’δω το φέρνει, από ’κει το πάει, όλο με παροτρύνει να βρω φιλενάδα. Βέβαια, δεν με επηρεάζει, αλλά με ενοχλεί. Τί να του πω για να σταματήσει;–Έχει αδελφή ο φίλος σου;–Έχει, πάτερ.–Πες του: “Εντάξει! Θα μου κάνεις όμως ένα χατίρι. Με ξέρεις τί καλό παιδί είμαι. Θα μου δώσεις, λοιπόν, για ένα βράδυ την αδελφή σου!”. Πες του έτσι, και βλέπουμε στην συνέχεια.Την άλλη μέρα, έθεσα σε άμεση εφαρμογή το “σχέδιο” του Γέροντα. Ο φίλος μου, άρχισε πάλι τα “συνηθισμένα” του.–Λοιπόν, φίλε μου, του είπα, τί να ψάχνω να βρω φιλενάδα; Δεν μου δίνεις για απόψε την αδελφή σου και μετά βλέπουμε;Ο φίλος μου, τραβήχτηκε προς τα πίσω, σοκαρισμένος! Και αμέσως αντέδρασε:–Ε, όχι ρε και την αδελφή μου! Τί, το περάσαμε;–Γιατί όχι την αδελφή σου; απάντησα εγώ. Μήπως και η άλλη, την οποία θες εσύ να βρω, δεν είναι αδελφή ή κόρη κάποιου; Γιατί, βρε Χ., την αδελφή του άλλου την θέλεις για να “διασκεδάσεις” και την δική σου την προστατεύεις; Βλέπεις ότι είσαι λάθος;Από τότε το φιλαράκι μου ο Χ., “σφίγγα” περί “φιλενάδας”! Χαρούμενος κι εγώ πήγα και ανέφερα το αποτέλεσμα στον Γέροντα:–Γέροντα, το “σχέδιο” έδρασε σαν κεραυνός!Και ο Γέροντας, είπε χαμογελαστός:–Εμ, τί νόμιζε ο νεαρός;!…». ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΓΗ! «Οι Πατέρες, λένε: “Όλες οι μάχες, κερδίζονται με επίθεση· η μόνη μάχη που κερδίζεται με την φυγή είναι η μάχη κατά της σαρκός!”…». «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ!» «Μια φορά», διηγείται ένα πνευματικοπαίδι του Γέροντος Επιφανίου, «του πήγα κάποιον γνωστό μου να εξομολογηθεί. Όταν αυτός βγήκε από το εξομολογητήριο, ήταν καταφανώς απογοητευμένος.–Δεν ξανάρχομαι! μου λέει.–Γιατί; τον ρώτησα.–Να…, μου απαντά, όταν του είπα ότι πάω με γυναίκες, με ρώτησε πόσο χρονών είμαι. Του είπα εικοσιπέντε. Οπότε, αυτός συνέχισε: “Κατάλαβες πώς πέρασαν αυτά τα εικοσιπέντε χρόνια;”. “Όχι”, του απάντησα. “Ε, θα περάσουν και άλλα εικοσιπέντε και ίσως και άλλα ακόμη εικοσιπέντε χρόνια χωρίς πάλι να το καταλάβεις και ύστερα θα πεθάνεις. Και όταν βρεθείς μπροστά στον Χριστό, Αυτός, θα σε ρωτήσει: Εγώ ήρθα και σταυρώθηκα για σένα. Εσύ, τί έκανες για Μένα; Έκανες το σώμα σου που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, μέλη πόρνης”.Ο γνωστός μου, μου είπε και άλλα από την συζήτηση που είχε με τον Γέροντα και εγώ στενοχωρήθηκα, όχι βέβαια γιατί διαφωνούσα με τις θέσεις του πατρός Επιφανίου, αλλά γιατί σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να τραβήξει πιο διακριτικά το “αγκίστρι” ο Γέροντας, ώστε να μην έχει φύγει έτσι απογοητευμένος ο γνωστός μου.Την άλλη μέρα, πήγα και βρήκα τον πατέρα Επιφάνιο και του εξέθεσα το πρόβλημα.Μου είπε:–Κοίταξε, παιδί μου: Η Εξομολόγηση, είναι Μυστήριο μετανοίας. Τούτο σημαίνει, ότι ο άνθρωπος που προσέρχεται προς αυτό, θεωρεί τον εαυτό του άξιο “για σκότωμα” και ότι είναι έτοιμος να δεχθεί και μάλιστα με ανακούφιση και την αυστηρότητα και τις επιπλήξεις του Πνευματικού του. Αν, τώρα, κάποιος δεν συνειδητοποίησε “τί” είναι το Μυστήριο και νομίζει ότι η Εξομολόγηση είναι μία ευκαιρία για να κουβεντιάσει με τον Πνευματικό τις απορίες του ή να πει τον πόνο του για να παρηγορηθεί ή ότι είναι κάτι σαν συνάντηση με κάποιον ψυχολόγο, τότε, το πράγμα διαφέρει, γιατί απλά δεν κατάλαβε τον πραγματικό σκοπό και την έννοια του Μυστηρίου. Εν πάση περιπτώσει, πες του να έρθει να κουβεντιάσουμε.Βρήκα τελικά αυτόν τον γνωστό μου και όταν του εξέθεσα την συζήτηση, την οποία είχα με τον Γέροντα και του είπα να πάμε κάποια μέρα να τον δούμε, πήρα από αυτόν την εξής απάντηση, που αποδεικνύει την σοφία και την ορθή τοποθέτηση του Γέροντα πάνω στο θέμα:–Μα, τί να πάμε να πούμε τώρα;! Ο άνθρωπος, έχει δίκιο. Αφού εγώ δεν σκοπεύω να σταματήσω να πηγαίνω με γυναίκες, δεν έχει κανένα νόημα μια τέτοια συνάντηση…». [«Υποθήκες ζωής», σελ. 140–144, 11η έκδοση, Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνας, Αθήνα 1997.]

Ἄγνωστοι καὶ γνωστοί, φίλοι μου ἀναγνῶστες,Μὲ πολλὴ περίσκεψη καὶ στεναχώρια, θέλησα νὰ γράψω τοῦτες τὶς λίγες γραμμές, διότι, τελευταία, δέχομαι πολλὴ ἐπίθεση … ἀγάπης, ἀπὸ ’κείνους ποὺ δὲν τὸ περίμενα, καὶ ὅπως καταλαβαίνετε, τοῦτο μὲ τρομάζει …!Θέλω νὰ ἐκθέσω κάποιες ἀπορίες μου, διότι εὑρίσκομαι στὰ ὅρια τοῦ … παραλογισμοῦ καὶ τῆς καταθλίψεως! Ἐπειδὴ καταλαβαίνω ὅτι εἶμαι ἀκόμα στὰ … καλά μου καὶ θέλω νὰ προλάβω νὰ ’πῶ τὸν πόνο μου, ζητῶ νὰ μὲ ἀκούσετε καὶ κρίνετέ με ὅπως νομίζετε!Μοῦ λένε πῶς μ’ ἀγαποῦν καὶ νιώθω τὸ χαμόγελό τους … χαιρέκακο καὶ μοχθηρό! Ἁπλώνουν τὰ χέρια τους νὰ μ’ ἀγκαλιάσουν καὶ τρέμω ὅπως τὸ φύλλο στὸν ἄνεμο! Μοῦ λένε γλυκειὲς κουβέντες καί, … δὲν ξέρω γιατί … ἀλλὰ μοὔρχεται … ἐμετός! Θέλουν νὰ μὲ πείσουν ὅτι ἀγωνιοῦν γιὰ τὴν ὑγεία μου καὶ καταλαβαίνω ὅτι … πολὺ θὰ ἤθελαν νὰ μὲ βλέπουν … διασωληνωμένο καὶ νὰ πνέω τὰ … λοίσθια! Μοῦ λένε καὶ μοῦ ξαναλένε ὅτι, … «κάτσε μέσα γιὰ τὸ καλὸ τῆς ὑγείας σου», καὶ φοβᾶμαι ὅτι … βιάζονται, ἐδῶ μέσα, νὰ … «τινάξω τὰ πέταλα»! Θέλουν, … λένε, νὰ ζήσω καὶ νὰ εὐτυχήσω στὴ ζωή μου, καὶ ἀκούω νὰ μοῦ μιλᾶνε μὲ τέτοια χαρὰ γιὰ τὸν ἐπικείμενο … θάνατό μου, λὲς καὶ πρόκειται γιὰ … «γραφεῖα τελετῶν», ἕτοιμοι νὰ σπεύσουν διὰ τὰ τῆς … κηδείας μου!Μοῦ γελᾶνε καὶ … τρέμω! Ἀναρωτιέμαι καὶ ψάχνω μέσα μου τὸ … γιατί ὅλος αὐτὸς ὁ φόβος καί, βέβαια, οἱ ἀπαντήσεις … πέφτουν βροχή! Πῶς νὰ ἐμπιστευθῶ ἐκείνους ποὺ μέχρι σήμερα, μὲ τρόμαζαν μὲ τοὺς … νόμους ποὺ ἔφτιαχναν; Πῶς νὰ ’πῶ ὅτι μὲ ἀγαποῦν, ἐκεῖνοι ποὺ ἔκοβαν τὸ μισθό μου καὶ τὸν πρόσθεταν στοὺς … δικούς τους; Πῶς νὰ πιστέψω ὅτι πονοῦν γιὰ μένα ἐκεῖνοι ποὺ μοῦ στεροῦσαν τὸ δικαίωμα τῆς … ἐργασίας; Πῶς νὰ καταλάβω … ἐκείνους ποὺ δὲν θέλησαν νὰ μὲ καταλάβουν … ποτέ; Πῶς νὰ πείσω τὸν ἑαυτό μου, ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ χαρακτήριζαν τὰ παιδιὰ τῶν πολυτέκνων … «τεκμήρια» εὐμαρείας, ξαφνικὰ θέλουν νὰ μὲ … σώσουν; Εἶναι δυνατόν, ἐκεῖνοι ποὺ μὲ ὡδήγησαν στὸ … ἀδιέξοδο, νὰ θέλουν νὰ μὲ βγάλουν ἀπ’ αὐτό; Μπορῶ, ἆραγε νὰ πιστέψω, ὅτι νοιάζονται γιὰ μένα καὶ γιὰ τὸ καλό μου …;Μοὔβαλαν συνεχῆ ἐνημέρωση γιὰ τὰ … «ἐπιτεύγματα» τοῦ … covid 19 καὶ μ’ ἔχουν παλαβώσει! Ὁ ἕνας … κλαίει κι’ ὁ ἄλλος γελάει! Ἀπαγορεύονται οἱ συνωστισμοί …! Καὶ ὅμως … ἐπιτρέπονταν οἱ συνωστισμοί! Ἄλλοτε στὶς πλατεῖες, ἄλλοτε στὰ νυκτερινὰ κέντρα, – ἀλλὰ προσοχή! Μέχρι τὶς 12! Λὲς καὶ μέχρι τότε ὁ … ἰὸς δὲν κυκλοφοροῦσε! – ἄλλοτε στὶς παραλίες, ἄλλοτε στὰ λεωφορεῖα καὶ στὰ τραῖνα καὶ στὰ πλοῖα καὶ στὰ ἀεροπλᾶνα, ἄλλοτε, … ἄλλοτε, … ἄλλοτε …! Κανένα πρόστιμο, καμμία ἐπίπληξις, οὐδείς περιορισμός … ! Λὲς καὶ ἀγωνίζονταν νὰ ἐξαπλωθῇ πρῶτα ὁ … ἰός, καὶ ἔπειτα νὰ ἀρχίσουμε νὰ τὸν … πολεμᾶμε!  Καὶ τὰ κανάλια ὅλα στὸν ἴδιο … ρυθμό! Ὅλα μᾶς ἔδειχναν μέσα στὸ καλοκαίρι τοὺς ἄπειρους συνωστισμούς, καὶ ἔτρεχαν μὲ τὶς κάμερες νὰ μᾶς δείξουν ἀκόμη καὶ τὶς λεπτομέρειες, καὶ λὲς … καὶ δὲν συνέβαινε τίποτα! Συγκεντρώσεις, πολλὲς φορές, χιλιάδων ἀτόμων, … καὶ ὅμως, … οὔτε γάτα, οὔτε ζημιά! Ὅμως ἀπαγορεύεται καὶ μάλιστα αὐστηρά, τὸ νὰ μιλήσῃς, τὸ νὰ ἐκφράσης τὴν ἀντίρρησή σου, τὸ νὰ ’πῇς ὅτι δὲν συμφωνῶ …!Στὶς Ἐκκλησίες, ὅλα ἐτηρήθησαν καὶ τηροῦνται κατὰ τὸν νόμον, καὶ ὅμως ἡ … φαγούρα τους δὲν ἔχει τελειωμό … ! Ἀποστάσεις ἑνάμισυ μέτρου ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον! Ἀραίωσαν οἱ καρέκλες, μπῆκαν ἀπαγορευτικὲς πινακίδες, γιομίσαμε ἀντισηπτικά, – λὲς καὶ μπαίνουμε σὲ … χειρουργεῖο, – μαντηλάκια καὶ μᾶσκες καὶ ὅλα τὰ … ἀξεσσουάρ μὲ στρατιωτικὴ πειθαρχία καὶ ἐκεῖ … εἶν’ ὁ καημός τους! Νὰ συλλάβουμε κἄνα παπποὺ ἢ καμμιὰ γιαγιὰ ποὺ τόλμησε καὶ μπῆκε στὴν Ἐκκλησία καὶ … νὰ τὰ περιπολικά, ἀπ’ ἔξω, νὰ κι’ οἱ κάμερες ἀπὸ κοντά … νὰ πιάσουμε τοὺς «κακούργους»! Κλείνουν οἱ ναοί! Ἀλλά, ὄχι τὰ κομμωτήρια, ὄχι τὰ super market, ὄχι τὰ λεωφορεῖα μετακινήσεως τῶν πολιτῶν, ὄχι τὸ ἕνα, ὄχι τ’ ἄλλο …! Ἡ Ἐκκλησία καὶ οἱ πιστοὶ ποὺ προσέρχονται γιὰ νὰ παρρηγορηθοῦν καὶ νὰ ἀναπνεύσουν … Πνεῦμα Ἅγιο, αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πρέπει νὰ … μὴν κυκλοφοροῦν! Μὲ τὴν πρώτη εὐκαιρία ποὺ τοὺς δόθηκε μὲ τὴν αὐξηση τῶν κρουσμάτων, κατήργησαν τὶς παρελάσεις, καὶ στόχευσαν … ἀκόμη καὶ τὶς σημαιοῦλες στὰ αὐτοκίνητα, καὶ τὰ μεγάφωνα ποὺ μετέδιδαν ἐθνικὰ τραγούδια καὶ ἐμβατήρια …!Πότε ξανάγινε, νὰ σύρρονται στὸ ἑδώλιο, Μητροπολῖται καὶ μάλιστα σεβάσμιοι, μὲ τὴν κατηγορία – ἄκουσον! ἄκουσον! – τῆς λιτανεύσεως τῶν ἱερῶν σκηνωμάτων τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀλλὰ … ἀπὸ τὴν ἄλλη … ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργὸς μὲ ὅλο τὸ … συνάφι του, νὰ κατεβαίνῃ στὸ πεζοδρόμιο – κατὰ τὴν πρώτη καραντίνα – καὶ νὰ χειροκροτῇ τὴν ἐφ’ ἅρματος περιφερομένην τραγουδίστριαν μετὰ τῆς … συνοδείας της, καὶ … νὰ μὴν  κουνιέται φύλλο; Δὲν θἄπρεπε – ἂν εἴμαστε εὐνομούμενο κράτος – ἐξ ἴσου καὶ αὐτοὶ νὰ παραπεμφθοῦν εἰς δίκην, … ἢ ἔστω νὰ πληρώσουν ὅλοι τους – γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου, βρὲ ἀδελφέ, – τὸ … ἑκατοπενηντάρι;Τόσες πανδημίες καὶ ἰώσεις καὶ γρίπες, περάσαμε καὶ περνᾶμε κάθε χρόνο, ποὺ σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τῶν ἱατρῶν, εἶχαν καὶ ἔχουν, πολὺ περισσότερους νεκρούς, καὶ ὅμως δὲν ἄκουσα οὔτε εἶδα τέτοιο … συναγερμὸ σὰν καὶ τοῦτο! Τόσες γρίπες, καὶ κανείς τους δὲν μοῦ εἶπε … «μεῖνε μέσα καὶ πρόσεχε»! Τί συμβαίνει ἆραγε ;;;  Πεῖτε μου … πῶς νὰ τοὺς ἐμπιστευθῶ!Μία «κλίκα» τῶν, ἐν Ἑλλάδι, λοιμωξιολόγων, … «ἐν μιᾷ φωνῇ καὶ καρδία» … ὠρύονται, συνεπιμαρτυρούντων ὅλων τῶν πολιτικῶν παρατάξεων, ὅτι ὁ κίνδυνος εἶναι ἅμεσος καὶ ἀπρόβλεπτος, καὶ κάποιοι ἄλλοι … συνάδελφοί των, καὶ ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν Πανεπιστημίων καθηγηταί, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλας χώρας, ἀκόμη καὶ αὐτῶν τῶν Ἠνωμένων Πολιτειῶν, μᾶς καθησυχάζουν ὅτι … μία συνήθης ἴωσις εἶναι, καὶ οἱ μᾶσκες δὲν … ἐνδείκνυνται! Παλάβωσα …! Θέλουμε δὲν θέλουμε, ἐνημερωνόμαστε καὶ ἀπὸ ἄλλες πηγές, καὶ ὄχι μόνο τὶς … κυβερνο-καθοδηγούμενες! Δὲν ἀξίζουμε, ἆραγε, μιᾶς καλύτερης μεταχειρίσεως;;;Δὲν εἶμαι ἀπὸ ἐκείνους τοὺς «αἰθεροβάμονες» οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁ κορωνοϊός, ἀλλὰ … ἔλεος πιὰ μὲ αὐτὴ τὴν τρομοκράτηση τοῦ κόσμου …! Ὅλοι μας ἔχουμε μέσα μας καὶ μία … ἀριθμητικὴ λογική, καὶ ξέρουμε νὰ ἐκτιμοῦμε …! Δὲν μπορεῖ σὲ συγκεκριμμένες διαδηλώσεις νὰ συγκεντρώνωνται χιλιᾶδες, καὶ μάλιστα ἐντελῶς προκλητικὰ καὶ ἀπροκάλυπτα νὰ συζητῇται ἂν θὰ γίνῃ ἡ

Για όσο ακόμα τα τρωκτικά της δημοσιογραφίας θα συνεχίζουν τις στοχευμένες επιθέσεις στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, με βίντεο ειδήσεων που δίνουν ρεσιτάλ κοπτοραπτικής τέχνης και άρθρα – τερατουργήματα, θα βρισκόμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε όλες αυτές τις φωνές που αντιστέκονται στον φασισμό εναντίον της Εκκλησίας. Επεισόδιο δημοσιογραφικής προπαγάνδας νούμερο… άγνωστο! Έχουμε χάσει το μέτρημα πλέον! Στο στόχαστρο αυτή τη φορά, ο Μητροπολίτης Ιερισσού Θεόκλητος. Για ποιον λόγο; Επειδή βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό. Και διότι –  όπως λένε τα σαΐνια της δημοσιογραφίας – σε κάποιο του κήρυγμα είπε πως καταλύει την Θεία Κοινωνία και δεν έχει κολλήσει τον ιό, και να που τον κόλλησε! Αφήστε που συμμετείχε και στη δοξολογία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη! Προσέξτε τώρα στήσιμο προπαγάνδας που θα ζήλευε ακόμα και ο Γκέμπελς: Κατασκευάζουν την δομή της είδησης με τέτοιον τρόπο, ώστε να συνδέονται όλα αυτά στο μυαλό του τηλεθεατή/αναγνώστη, σαν ένα ενιαίο γεγονός σε τρεις φάσεις! Οπότε παρουσιάζεται κάπως έτσι: 1)Ο Μητροπολίτης δήλωσε δημόσια στο ποίμνιο πως ο ιός δεν κολλάει με την Θεία Κοινωνία. 2)Ο Μητροπολίτης βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό (άρα διαψεύστηκε). 3)Ο Μητροπολίτης έβαλε σε κίνδυνο και άλλους, αφού συμμετείχε στη Δοξολογία. Έτσι ακριβώς μεταφέρθηκε η είδηση, από την συντριπτική πλειοψηφία των συστημικών μέσων! Με τι έχουμε να κάνουμε εδώ λοιπόν; Ασφαλώς με μια ύπουλη και σκόπιμη υπεραπλούστευση των πληροφοριών, που στήθηκαν έτσι, ώστε να μοιάζουν με μια ενιαία «απάντηση» προς τους… ανυπότακτους χριστιανούς… Μια ακόμη δημοσιογραφική αθλιότητα, από κέντρα που «μαγειρεύουν» τα γεγονότα όπως τους εξυπηρετεί, χωρίς να εξετάζεται κανένα άλλο σενάριο παρά μόνο ένα. Αυτό που βολεύει την πολεμική κατά της Θείας Κοινωνίας. Για ποιο ακριβώς πράγμα μέμφονται τον Μητροπολίτη τα ΜΜΕ; Επειδή κόλλησε κορωνοϊό; Υπονοούν πως τον κόλλησε μέσω της Θείας Κοινωνίας; Και από πού βγάζουν οι φωστήρες των media το συμπέρασμα πως τον κόλλησε από την κατάλυση της Θείας Κοινωνίας; Έχουν κανένα στοιχείο γι’ αυτό; Παρακολούθησαν την διαδρομή του ιού και το επιβεβαίωσαν; Για ποιους λόγους καταργούν σκόπιμα την λογική και την αφήνουν έξω από τα προαποφασισμένα συμπεράσματά τους; Γιατί δεν συνεξετάζουν το ότι ένας Μητροπολίτης κατά τη διάρκεια της κάθε ημέρας του, έχει να διεκπεραιώσει ένα σωρό υποχρεώσεις, συναντήσεις, μετακινήσεις και ομιλίες σε διάφορες περιοχές; Γιατί δεν συνεκτιμούν πως ο Μητροπολίτης συναναστρέφεται καθημερινά δεκάδες και εκατοντάδες ανθρώπους, έχει διαρκή επαφή με το ποίμνιο και βρίσκεται σε συνεχή κίνηση μέσα στην κοινωνία; Δεν θα μπορούσε κάλλιστα να κολλήσει τον ιό, ενώ βρισκόταν σε αυτές τις δραστηριότητες; Μόνο από την Θεία Κοινωνία ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ, να τον κόλλησε; Τι άλλο περιλαμβάνει η μομφή τους; Το ότι ένας Μητροπολίτης κόλλησε κορωνοϊό; Και για ποιον λόγο να μην κολλήσει δηλαδή; Δεν είναι άνθρωπος όπως όλοι μας; Σας είπε κανείς πως οι Μητροπολίτες εξαιρούνται από την αλυσίδα μετάδοσης του ιού; Και η επόμενη δημοσιογραφική αθλιότητα; Παίζουν και ξαναπαίζουν το βίντεο του Μητροπολίτη που φαίνεται να λέει πως παρόλη την κατάλυση Θείας Κοινωνίας, δεν έχει κολλήσει τον ιό και… ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ «ξεχνούν» να αναφέρουν, πως αυτά ειπώθηκαν από τον Θεόκλητο πριν 6 ολόκληρους μήνες! Τον Απρίλιο! Αποσιωπούν σκοπίμως την χρονολογία του βίντεο, για να φανεί σαν να… χλεύασε τον ιό «εχθές» και να κόλλησε σήμερα! Νομίζουν πως οι ειδήσεις τους απευθύνονται σε πρόβατα και όχι σε σκεπτόμενους ανθρώπους! Έξι ολόκληρους μήνες που κατέλυε την Θεία Κοινωνία, δεν κόλλησε έναν ιό με τόσο υψηλή μεταδοτικότητα όπως ο covid – 19 και τον κόλλησε τώρα, από εκεί;;; Μιλάμε για ανοησίες ολκής! Όσον αφορά τη συμμετοχή του στη Δοξολογία, για ποιον λόγο διαμαρτύρονται οι γκεμπελίσκοι; Πόσες και πόσες περιπτώσεις είδαμε, με πολιτικούς, αξιωματούχους ή καλλιτέχνες, που παρευρέθηκαν σε δημόσιες εκδηλώσεις, ενώ αγνοούσαν ότι ήταν φορείς κορωνοϊού! Είναι κάτι που συμβαίνει συνεχώς! Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το μιντιακό σινάφι έσπευσε να δώσει ολόθερμες ευχές για περαστικά και ταχεία ανάρρωση. Στην περίπτωση όμως του Μητροπολίτη Θεόκλητου, η ασθένεια του Ιεράρχη αντιμετωπίστηκε με διεστραμμένη χαιρεκακία, δηλητηριώδη σχόλια και ειρωνεία. Αυτή η αισχρή ανθρωποφαγία που ξετυλίχθηκε στα media, ανάγκασε τον Σεβασμιώτατο να γράψει το αυτονόητο: «Σεβαστείτε την προσωπική μου δοκιμασία»! Δυστυχώς όμως, είναι σίγουρο πως το ίδιο θα επαναληφθεί με κάθε τέτοια ευκαιρία που θα δίνεται, σε αυτά τα εργοστάσια όμβριων υδάτων, που θέλουν να αποκαλούνται «μέσα μαζικής ενημέρωσης»… Ελευθέριος Ανδρώνης sportime.gr poimin.gr